கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 35 4

‘சுந்தரி… பதினைஞ்சு வருஷமா பட்டினி கிடக்கிறேயேடீ.. அதான் உன் புருஷன் குமார் வந்துட்டான்ல்லா… அடக்கி வெச்ச ஆசைகள்ல்லாம், சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும், பொங்கி பொங்கி வெளியில வருது போல இருக்கு… குமார் இன்னும் ஒரு நாள்தான் இங்க உன் கூட இருப்பான்… அப்புறம் சுகன்யாவை அழைச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு போயிடுவான்.

அதுக்கப்புறம், ஒரு வாரமோ… பத்து நாளோ எப்ப திரும்பவும் கும்பகோணம் வருவான்னு தெரியாது.. இன்னைக்கு கிடைச்ச சான்ஸை விட்டுட்டாதேடி.. அவனை கட்டிப்புடிச்சி, ராத்திரி ஒரு தடவை, விடிகாலம் ஒரு தடவைன்னு, ஒரு தரத்துக்கு ரெண்டு தரமா, உன் ஆசையைத் தீத்துக்கோடி… இதுல என்ன வெக்கம்? அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொன்னது.

“முத்தம் தானே வேணும்… எங்கல்லாம் வேணும் உனக்கு…” குமார் அவளை வலுவுடன் தன் மார்புடன் அழுத்தி அவள் புட்டத்தில் ஓங்கி தட்டினார்.

“ம்ம்ம்…” சுந்தரி மெல்ல முனகினாள்.

முனகியவளின் உதடுகளை குமார் தன் வாயால் கவ்வி, அவளுக்கு வலிக்காமல் இதமாக மெல்ல ஆரம்பித்தார். தன் கணவனின், பற்களின் அழுத்தத்தை தன் உதடுகளில் உணர்ந்தவள், கணவனின் ஈரமான முத்தத்தை தொடர்ந்து பெற்றுக்கொண்டிருந்தவளின் மனதின் அடி ஆழத்திலிருந்து, வார்த்தையில் விவரிக்க முடியாத, ஒரு நிம்மதிப் பெருமூச்சு நீளமாக கிளம்பியது.

குமாரின் விரல்கள் சுந்தரியின் புட்டபிளவுகளுக்குள் நுழைந்து, அங்கிருந்த வெப்பத்தையும், ஈரக்கசிவையும் கண்டு திகைத்து நின்றன. தன் விரல்களால் அவள் அந்தரங்க ஈரத்தின் குளிர்ச்சியை உணர்ந்தவர்,
“இவ்வளவு சீக்கிரமா தயார் ஆகி இருக்காளே’ தன் உள்ளம் சிலிர்க்க, குமார் தன் ஈர நாக்கால், அவள் நாவை துழாவி, அவள் நாக்கை முரட்டுத்தனமாக உறிஞ்ச ஆரம்பித்தார்.

“க்ஹூம்…ம்ம்ம்ம்.. குமரு… என் செல்லக் குமரு” மெல்ல முனகினாள், சுந்தரி.

ஆசைவசப்பட்ட, அந்த தம்பதியரின் உடல்களும் ஒன்றை ஒன்று ஆவேசத்துடன் உரசிக்கொண்டிருந்தன. தன் மனதுக்குகந்த ஆணின் உரசல் பிடிக்காத பெண்ணும் இந்த உலகத்தில் இருக்கிறாளா?

“சுந்து…நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லலையே நீ…” குமாரின் விரல்கள் அவள் அடிவயிற்றில் நண்டாக ஊர்ந்து வலம் வந்தன.

“என்னப்பா.. கேட்டே…நீ” சுந்தரியின் குரல் குயிலின் கூவலாக மாறியிருந்தது.

“முத்தம் எங்க வேணும்ன்னு.. கேட்டேன்?” குமார் அவள் கன்னத்தை அழுத்தமாக ஒருமுறை கடித்தார்.

சுந்தரியின் கன்னங்களை குமார் முத்தமிட்டுக்கொண்டே, நடுநடுவில் இதமாக கடித்தபோதிலும், அவள் கன்னங்களெங்கும், அவன் பற்களின் பதிவுகள் சிவப்புத் தழும்புகளாக மின்னத் தொடங்கின.

“இன்னைக்கு ரொம்ப ஆசையா இருக்குங்க… எனக்கு முத்தம்
“அங்க’ வேணும் குடுக்கறீங்களா?” தன் கணவனின் காது மடல்களை செல்லமாக கடித்தாள், சுந்தரி.

“எங்கம்ம்மா… ?”

சுந்தரியின் தேகம் குமாரின் கரங்களில் துள்ளிக் கொண்டிருந்தது. மனைவியின் மனசிலிருந்த ஆசை அவருக்கு நன்றாகப் புரிந்த பின்னும், அவள் ஆசையை தன் மனைவியின் வாயிலிருந்து கேட்க விரும்பி, குமார் வேணுமென்றே அடம் பிடித்தார்.

“ச்சீய்ய்ய்… எனக்கு வெக்கமா இருக்குங்க… நான் சொல்ல மாட்டேன்.” தன் கணவனின் விரிந்த தோள்களில் தன் முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டாள் அந்தப் பத்தினிப் பெண்.

“நீ சொன்னாத்தான் நான் குடுப்பேன்..” குமாரும் செல்லமாக, விடாமல் முரண்டினான். அவள் இதழ்களை அழுத்தி திருகி மீண்டும் மீண்டும் அவைகளை கடித்து முத்தமிட்டார்.

“ஒரு தரம் சொன்னா புரியாதா? ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி நடிப்பீங்க…நீங்க… எனக்கு
“கீழே’…
“அங்க’ நாக்கால நக்கி விடுங்க… தன் கணவனின் கையை தன் தொடை நடுவில் வைத்து அழுத்தினாள், சுந்தரி.