“ஹாய் நிரு அண்ணா..”
“அண்ணாவா?”
“ம்ம்.. ஏன்? எப்பவும் நீங்க எனக்கு அண்ணாதான்..” என்று சிரித்தபடி இயல்பாக நெருங்கி வந்து தன் வலது கையை முன்னால் நீட்டினாள்.
வியந்து அவள் கை பற்றி குலுக்கினான்.
“மேனிமோர் ஹேப்பி ரிட்டன்ஸ் ஆப் தி டே..”
“தேங்ங்க்க் யூ… வெரி மச் அண்ணா”
அவனைப் பார்த்த பரவசத்தில் அவளின் கண்களின் ஓரத்தில் லேசான நீர் தேக்கம் உருவாவதை கவனித்தான். அவள் கையை அழுத்தினான். அவளையை இழுத்து நெஞ்சுடன் சேர்த்து இறுக்கி அணைத்து தழுவிக் கொள்ள வேண்டும் போல் ஒரு தாபம் அவன் நெஞ்சில் மூண்டது.
‘இந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் எவ்வளவு அழகாய் வளர்ந்து விட்டாள்.? பெண்மைக்கே உரித்தான உடலின் வளைவுகளும்.. நெளிவுகளும்.. யப்பா..!!’
அவன் நெஞ்சில் ஓடிய அதே எண்ணங்கள் தன் நெஞ்சிலும் ஓடியதைப் போலவே அவன் கண்களை ஆழமாகப் பார்த்து சிலிர்த்து நின்றாள் தமிழ்ச்செல்வி.. !!
தன் மனம் கவர்ந்த தமிழின் அழகை கண்களால் பருகினான் நிருதி. அவன் கண்களை உற்றுப் பார்த்த அவள் உதடுகள் ஏனோ மெல்ல நடுங்கின.
“சூப்பரா இருக்க தமிழ்” அழுத்திச் சொன்னான்.
“ம்ம்.. தேங்க்ஸ்..”
“நீ இப்ப ரொம்ப நல்லா வளந்துட்ட”
“நீங்களும் சூப்பரா இருக்கீங்க? ” லேசான வெட்கத்துடன் சொன்னாள் .
“ஹா.. தேங்க்ஸ்..”
தமிழ்.. !! மா நிறம். சின்ன நெற்றி. அழகான வளைந்த புருவம். ஆழமான.. அவனை கொள்ளை கொள்ளும் காந்தக் கண்கள். கூரான மூக்கு. மெல்லிய மேலுதடு. அதை விட சற்றே பெருத்த கீழுதட. அழகான வெள்ளைப் பல்வரிசை. ஆப்பிள் போன்ற கன்னங்கள். மென்மையான மெல்லிய நரம்புகள் ஓடும் கழுத்து. அதன் கீழே சற்று அகன்று விரிந்த நெஞ்சு. அதில் அம்சமாக நிமிர்ந்து நின்றிருக்கும் இரு பருவக் கனிகள். தொப்பை போட முயலும் வயிற்று பகுதி.
காலேஜ் போகிறாள். முதல் வருடம். கடந்த இரண்டு வருடம் முன்புவரை அவன் எதிர் வீட்டில் குடியிருந்தாள். அவளை சிறு வயது முதலே அவனுக்கு தெரியும் . அவனிடம் அவளும் மிக நன்றாக பழகுவாள்.
அவள் பதிணொன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் போது அவள் வீடு.. ஊறு எல்லாம் மாறிப் போய் விட்டாள். அதுநாள்வரை அவள் மீது அவனுக்கு காதல் வரவில்லை. ஆனால் அவள் போன பின்.. அவள் நினைவு அவனை அதிகமாய் பாதித்தது. அதன்பின்தான் அவள் மீது தனக்கு காதல் இருப்பதை புரிந்து கொண்டான் நிருதி.. !!