அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 15 55

“ஆவ்….. அக்கா!…” வர்ஷினி வலியில் அலறினாள்…

“ஏண்டி!….
“சிடுசிடுத்த பத்மினி அப்போதுதான் உணர்ந்தாள்….தான் வர்ஷினியின் கையை இறுக்கிக்கொண்டு இருப்பதை.. உடனே அனிச்சையாய் கையை விடுவித்தவள்,”ஸாரிடி…. ஏதோ நினைப்புலே கையை இறுக்கிட்டேன்…. வலிக்குதாடி?.. என் செல்லம்?……ம்ம்ம்… என் செல்லக்குட்டிக்கு வலிக்குதாடி?….” ஆசையாய் கொஞ்சினாள்…

“இப்போ சொல்லுடி என் செல்லமே?…. இப்பவும் என் அண்ணனை கல்யாணம் கட்டிக்க விருப்பப்படறியா?..
“ வர்ஷினியின் முகவாய் கட்டையை பிடித்து ஆட்டி ஆட்டி கொஞ்சினாள்..

“இது எல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமாக்கா?.. இது எல்லாம் என் ஆசைக்கண்ணனின் விளையாட்டுன்னு நினைச்சுக்க வேண்டியதுதான்….நீ மட்டுமில்லக்கா!.. இன்னும் எத்தனை பேரை என் அத்தான் தொட்டாலும் எனக்கு கவலையில்லை.. நான் அவரைத்தான் கல்யாணம் கட்டுவேன்….” வர்ஷினி உறுதியான குரலில் சொன்னாள்….

”அக்கா எனக்கு ஒரு ஆசை”

“சொல்லுடி!…. நானும் அண்ணாவும் போடற படுக்கையறை சண்டையிலே உன்னையும் சேர்த்துக்கவேண்டும்னு சொல்லாம இருந்தா சரி!…
“ பத்மினி கிண்டலாய் சொன்னாள்…

“ஏன் சொன்னா என்ன?… நான் அவரை கல்யாணம் பண்ணிட்டா, நான் அவரோட பொண்டாட்டி ஆயிடறேன்ல்லே?.. அப்புறம் பொண்டாட்டிக்கு தெரியாத ரகசியம் புரஷாளுக்கு ஏது?… ஆகவே அவர் உங்களோட சேரும்போது எல்லாம் நானும் இருப்பேன்…. என் ஆசை அக்கா எப்படியெல்லாம் அனுபவிக்கறாங்கன்னு நான் ரசிச்சு ரசிச்சு பார்க்கனும்… இடமிருந்தா நானும் கலந்துக்குவேன்….” கண்களில் வெறி மின்ன சொன்னாள்…
“ நான் கேட்டது அது இல்லக்கா!..” இழுத்தாள்..

“வேற என்னடி?…” பத்மினி போலி சலிப்பாய் சொன்னாள்…

“நீங்களும் அவரும் சேர்ந்த நாள் முதல் இந்த நிமிடம் வரைக்கும் நடந்ததை எல்லாம் எனக்கு சொல்வீங்களாக்கா?..” ஏக்கமாய் கேட்டாள் வர்ஷினி….

“ச்சீ… போடி…. எனக்கு வெட்கமாய் இருக்குது…” பத்மினி கண்களை பொத்திக் கொண்டாள்…

“அய்….அய்…..” வர்ஷினி வியந்தாள்….

“என்னடி?… என் முகத்திலே படமா ஓடிட்டு இருக்கு?… அப்படி ரசிச்சு ரசிச்சு பார்த்துட்டு இருக்கே?…” வெட்கமாய் முனகினாள்….

“படம் இல்லையக்கா!… ஒரு பொண்ணோட உணர்ச்சி காவியம்…. நீங்க அவரை நினைச்சுட்டு… நீங்களும் அவரும் ஒண்ணா சேர்ந்ததை சொல்றப்ப உங்க முகத்தை பார்க்கறப்போ அவ்வளவு அற்புதமா இருக்குங்கக்கா!… இன்னும் இன்னும் பார்த்துட்டே இருக்கலாம்போல அவ்வளவு ஆசையா இருக்கு……. ப்ளீஸ்க்கா….ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்… ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்… ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்… ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்… ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்… ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்…”

“சரி சரி அனத்தாதே!… அதை நான் சொல்றேன்… அதுக்கு முன்னாடி உன்னை ஒன்று கேட்கனும்….””

“என்னக்கா?..”

“அப்போ நீ என் அண்ணனைத்தான் கட்டிக்கிறதுன்னு முடிவே பண்ணிட்டியா?…” சிரிப்புடன் கேட்டாள்…

“அதிலே என்னக்கா சந்தேகம்?… நீங்கதான் எப்படியாவது அவருகிட்டே பேசி சம்மதிக்கவைக்கனும்…. அவரு மட்டும் இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்சுட்டா… நீங்க என்ன கேட்டாலும் நான் தர்றேன்க்கா!…ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்க்காகாகாகா…..” வர்ஷினி கெஞ்சினாள்….

“என்ன வந்தாலும் நீ உறுதியா இருப்பியா?…”

“எது வந்தாலும் நான் அவரைத்தான் கட்டிப்பேன்னு உறுதியா சொல்வேன்…. அப்படியே இருப்பேன்…” வர்ஷினி உறுதியாய் சொன்னாள்….

“ஒருவேளை சொத்திலே பங்கு இல்லைன்னு சொன்னா?….” பத்மினி வெடிகுண்டை வீசினாள்…

“அது எப்படி சொல்லமுடியும்?… நான் என்ன விச்சு அண்ணனாட்டம் ஏமாளியா?…. சொத்திலேயும் பங்கு வேணும்.. இல்லையின்னா நான் கையெழுத்துப்போட மாட்டேன்னு சொல்லிடுவேன்….”

“கையெழுத்தா?…. பாகப்பிரிவினை நடக்குதா?….”

“ஆமாக்கா!… சென்னையிலே ஏதோ கொஞ்சம் நிலம் இருக்காம்… அதை என்பேருக்கு எழுதித்தந்துட்டு… இந்த தோட்டத்தை அம்மா தன்பெயருக்கு மாத்தி எழுதிட்டு இந்த இடத்திலே இருந்து ஆறு வரைக்கும் இருக்கிற கோவில் நிலைத்தை ஆக்ரமிச்சு இருக்கானே ஒரு படுபாவி…அவனுக்கு இருபத்துஐந்து லட்சத்துக்கு விற்கறதா ப்ளான்….”

“அந்த ஆள் எதற்கு இவ்வளவு விலை கொடுத்து இந்த தோட்டத்தை வாங்கனும்?…”

“அவன் ஆக்ரமிச்சுருக்கிற கோவில் நிலத்துக்கு போறதுக்கு இந்த தோட்டம் வழியாத்தான் போகனும்!.. இப்போதைக்கு இந்த தோட்டத்திலேயே அதோ அந்த முலையிலே கொஞ்சம் இடத்தை ராவோட ராவா ஆக்ரமிச்சு வண்டித்தடம் போட்டுட்டான்…

1 Comment

  1. 16 to17 please

Comments are closed.