“நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க?…” வர்ஷினி, பத்மினியை எதிர்கேள்வி கேட்டுமடக்கினாள்…
“என்னடி அசடு மாதிரி பேசறே?.. உனக்கு முதல்லே தெரியும்…. நீ எப்படி ரவிஅண்ணன்மேலே ஆசைப்படறியோ… அதுக்கும் மேலேயே நானும் அவர்மேலேயே ஆசைவச்சிருக்கேன்…. சொல்லப்போனா அவரோட நான் கனவுலே குடும்பமே நடத்திட்டு இருந்தேன்…. அப்பேர்ப்பட்ட ஆண் எம்மேல ஆசைப்பட்டு என்னை கூப்பிட்டா….. நான் மறுக்கவா போறேன்… எதையும் யோசிக்காமல் அவருக்கு என்னை தருவேன்….. அது எத்தனை நேரம்னாலும் சரி….
“ பத்மினி உணர்ச்சிவசத்தில் உரக்கப் பேசினாள்..
பத்மினியுன் உணர்ச்சி வேகம் வர்ஷினியை வாயடைக்க வைத்தது…
பத்மினிதான் மீண்டும் பேசினாள்,” என்னடி?… நான் கேட்ட கேள்விக்கு பதிலே சொல்லாம, என்னையே வெறிச்சு பாத்துட்டு இருக்கே?….” வர்ஷினியை உலுக்கினாள்…
“ம்ம்…. உங்க ஆவேசம் என்னை பிரமிக்கவைக்குதுக்கா!….
“ பத்மினியின் இரண்டு கன்னங்களையும் தன் கைகளால் வழித்து திருஷ்டி கழித்தவள்….
“நான் என்னக்கா சொல்றது?…. உங்களுக்கு சம்மதம்னா…. எனக்கு ரெட்டை சந்தோஷம்…..”
“அது என்னடி ரெட்டை சந்தோஷம்?…”
“ஒன்று அவர் எனக்கு கிடைக்கிற சந்தோஷம்… இரண்டாவது… நீங்களும் அவருக்கு இணங்கினா…. அவர் இல்லாதப்ப எல்லாம் நான் உங்களை அனுபவிப்பேனே?….. நீங்க மறுக்கமுடியாதே?….”
பத்மினிக்கு முகம் சிவந்தது…. தலையை குனிந்து கொண்டாள்…. அதைப்பார்த்த வர்ஷினிக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது… சுற்றும் முற்றும் பார்த்த வர்ஷினி யாரும் இல்லையென்பதை உறுதிப்படுத்தியபின் பத்மினியின் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள்….
“ச்சீ…. எச்சில்…” பத்மினி முகம் சிவந்தாள்….
“என்னது எச்சிலா?…. பழையது எல்லாம் மறந்து போச்சாக்கா?… நாம் ரெண்டு பேருக்கும் இடையே எச்சில்னு ஒன்னு இருக்கா என்ன?…..” வர்ஷினி குறும்பாய் கேட்டாள்….
“ச்சீய்ய்ய்… போடி குறும்புக்காரி….” பத்மினி வெட்கத்தில் முணுமுணுத்தாள்….
“என் அத்தான் உங்கமேலே கண்டிப்பாய் ஆசைப்படனும்னு பெருமாளை வேண்டிக்கப்போறேன்…”
“ஏண்டி?…” என்றாள் பத்மினி மெதுவாக..
“அப்போதுதான் நீங்க எனக்கு கிடைப்பீங்க?… நாம ரெண்டுபேரும் முன்னே மாதிரியே ஜாலியா இருக்கலாம்…” வர்ஷினி சந்தோஷப்பட்டாள்…
“ஏண்டி!… நம்ம லெஸ்பியன் வாழ்க்கை கல்யாணத்துக்கு அப்புறமும் உனக்கு வேணுமா?…” என்றாள் பத்மினி ஆசையாய்..
“உங்களுக்கு வேண்டாமா?…” வர்ஷினி கண்ணை சிமிட்டினாள்….
“ச்சீ… போடி….” பெருமூச்செரிந்தாள்…
“நான் சொல்வதை எல்லாம் கேட்டால் நீ என்ன சொல்வியோ எனக்குத் தெரியலையே?….”
“என்னவா இருந்தாலும் சொல்லுங்கக்கா!… எதுவா இருந்தாலும் நேக்கு பயமில்லே!… அத்தானை மட்டும் இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வச்சுடுங்க…. அதுக்காக நான் எதையும் செய்யறேன்…. ப்ளீஸ்ங்கக்கா!…ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்…” வர்ஷினி பத்மினியின் முகவாய் கட்டையைப்பிடித்துக்கொண்டு கொஞ்சினாள்..
“ஏண்டி?… என் அண்ணன் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிட பின்னாடி என்மேலே ஆசைப்பட்டா உனக்கு வருத்தமா இருக்காது?… நம்ம லெஸ்பியன் உறவுக்கு அது நல்லதுதான்…… ஆனா நீ அவர் கிட்டே சண்டைப்போட்டீன்னா?…”
“நான் எதுக்குங்க அக்கா சண்டைப்போடப்போறேன்… உண்மையை சொல்லப்போனா… எனக்கே உங்கமேலே ஒரு இதுதான்…. அதுவும் முன்னாடியும் பின்னாடியும்…. பார்த்தா பாத்துட்டே இருக்கலாம்போல இருக்கு… பெண்ணான எனக்கே இவ்வளவு ஆசையா இருக்குன்னா…. ஆம்பிள்ளைகளுக்கு கேட்கவா வேண்டும்….”வர்ஷினி சிரித்தாள்..
இன்னும் டீப்பா சொல்லனும்னா……” வர்ஷினி இழுத்தாள்…
“என்னடி?…
“ பத்மினி, ஆசையுடன் கேட்டாள்….
“ஒரு நல்ல ஆம்பிள்ளையா இருந்தா உங்கமேல மட்டும் ஆசைப்பட மாட்டான்… ஆன்ட்டியையும் சும்மா விடமாட்டான்…” பட்டென பேசிவிட்டாள்….
“ஏய்…..” பத்மினி ஆச்சர்யத்தில் கூவி விட்டாள்….
“உண்மைதாங்க அக்கா!… ஆன்ட்டி இந்த வயசுலேயும் என்னமா ஜொலிக்கறாங்க தெரியுமாக்கா?… பால்காரனில் இருந்து காய்கறிகாரன் வரைக்கும் உங்க வீட்டிலே மட்டும் எதுக்கு நின்னு காத்திருந்து வித்துட்டுப்போறாங்கன்னு நீங்க எப்பவாவது யோசிச்சிருக்கீங்களா?….. எல்லாம் ஆன்டியோட மகிமைதான்….” வர்ஷினி கண்ணைச் சிமிட்டினாள்…
“என் அத்தான்… உங்களோடு மட்டும் இல்லாமே… ஆன்ட்டிமேலேயும் கண்ணை வைக்காம இருக்கனும்னு ஆண்டவனை வேண்டிக்கோங்க……
“
16 to17 please