கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 17 11

“ம்ம்ம் … கேக்காதீங்க … ரெண்டு தரம் கிடைச்சுதுங்க …” அவள் தன் கணவனின் இதழ்களை மெல்ல கடித்து உறிஞ்சினாள். பின் மெதுவாக அவர் காதில் முனகினாள்.

“ஆர் யூ ஹேப்பி …டியர்?.” சுந்தரிக்கு தன் சுகத்தைவிட, தன் கணவனின் சுகம் பெரிதாக தோன்றியது.

“இனிமே நீ மேல … நான் கீழேதாண்டி கண்ணு …” அவர் மோகனமாக சிரித்தார்.

“ம்ம்ம்ம். …வெக்கம் கெட்டவனே …” அவள் தன் மேல் கிடந்தவரை புரட்டி கீழே தள்ளி, அவர் மேல் படர்ந்து அவர் இதழ்களை கவ்வி முத்தமிட்டவள், அவர் மார்பின் மேல் தன் விழிகளை மூடிக்கிடந்தாள். குமாரின் கைகள் அவள் புட்டச்சதைகளில் புதைந்து கிடந்தன.

சுந்தரி எப்போது தூங்கினாள் என்று அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை.

***

“அம்மா …! என்னம்மா தூங்கிட்டியா! … இறங்கும்ம்மா … சென்னைக்கு வந்தாச்சு … இந்த ஹோட்டல்ல டிஃபன் சாப்பிட்டுடலாம்.” சுந்தரி தன் பெண்ணின் குரல் கேட்டு கண்களைத் திறந்தாள். ஓ மை காட்! … ரெண்டு மணி நேரம் போனதே தெரியலை. சென்னை வந்ததும் தெரியலை.

“நேத்து ராத்திரி எம்மான்னு” … நடந்ததை நினைச்சு பாக்கும்போதே, சின்னப் பசங்க மாதிரி, நெனைப்பிலேயே நான் என் தொடைக்குள்ள ஈரமாயிருக்கேனே? மனதுக்குள் அவள் வெகுவாக திடுக்கிட்டாள். அவள் முகம் சட்டென சிவந்தது. சுகன்யா முன்னால் நடந்து கொண்டிருந்தாள்.

குமார் திரும்பி, தன்னருகில் வந்துகொண்டிருந்த தன் மனைவியின் சிவந்த முகத்தைப் பார்த்தார். திகைத்தார். என்னாச்சு என்பது போல் தன் மனைவியைப் கூர்ந்து பார்த்துக்கொண்டே, அவள் புட்டத்தில் ரகசியமாகத் தட்டினார். சுந்தரி குமாரின் கையை நறுக்கென கிள்ளியவள், மீண்டும் மனதுக்குள் குதூகலமானாள்.

இந்த பாவி இங்கேயே ஆரம்பிச்சுட்டான்! வீட்டுக்குப் போனதும், இன்னைக்கு இவன் என்ன தூங்கவிடுவானான்னு தெரியலியே ? இன்னைக்கு நான் மேலயா? இல்ல இவன் மேலயா? மனதில் பட்டாம் பூச்சி சிறகடித்து பறக்க, தன் கையை தன் கணவனின் கையுடன் கோர்த்துக்கொண்டு மெதுவாக நடந்தாள் சுந்தரி.

அன்று, திங்கள் காலை மணி ஏழரை ஆகிக்கொண்டிருந்தது. நடராஜன் ரெண்டு நாட்கள் அலுவலகத்திற்கு விடுப்பு எடுத்திருந்தார். தன்னுடைய அலுவலகத்துக்கும், செல்வா அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த மருத்துவமனைக்கும் ஒரு வாரத்துக்கும் மேலாக இங்கும் அங்கும் அலைந்ததில் அவர் உடல் அலுத்துப் போயிருந்தது.

மல்லிகா காலையில் நிதானமாக தூக்கத்திலிருந்து விழித்து எழுந்து, வாய் கந்தர் ஷஷ்டி கவசத்தை முனகிக் கொண்டிருக்க, பரபரப்பில்லாமல் அவள் காலை காபியை கலந்து கொண்டிருந்தாள். மீனா இன்னும் படுக்கையிலிருந்து எழுந்திருக்கவில்லை. நடராஜன் ஹிண்டுவில் மூழ்கியிருந்தார். செல்வா தன் நண்பன் சீனுவிடம் தன் செல்லில் அரட்டையடித்துக் கொண்டிருந்தான்.