கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 16 22

குமாரசுவாமி, பையிலிருந்து ஒரு டவலை எடுத்து மணலில் விரித்து, கை, கால்களை நன்றாக விரித்து படுத்து, கண்களை மூடிக்கொண்டார். குளிர்ந்த கடல்காற்றை, நெஞ்சு நிறைய உள் வாங்கி, மெதுவாக வெளியேற்றத் தொடங்கினார்.

குமாரின் மனதில் சுந்தரி பொட்டுத் துணியில்லாமல் கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு,
“குமரு…வாப்பா… என்னுள்ளே வந்துடேன் … நான் தயாராகி ரொம்ப நேரமாச்சுடாச் செல்லம் ..” கண்களில் குறும்பு மின்ன, உதடுகளில் வெற்றிலைக் கறையுடன், அவரை கள் வெறியேற்றும் குரலில் அழைத்தாள். சட்டென் தன் தலையை உதறிக்கொண்டு, கண்களை விழித்துப் பார்த்தார். ம்ம்ம் … மனசு தவிக்குது …. இன்னும் பசி அடங்கலை …. நேற்றிரவு நடந்தவை அவர் மனதில் படமாக விரிந்தது . அவர் உதடுகளில் புன்னகை ஒன்று மலர்ந்தது.

மணி மாலை ஆறைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தது. சூரியன் மேற்கில் சிவப்பாகிக் கொண்டிருந்தான். குளிர்ந்த காற்று கடற்பரப்பிலிருந்து தரையை நோக்கி வீச ஆரம்பித்தது. குமாரசுவாமி, பையிலிருந்து ஒரு டவலை எடுத்து மணலில் விரித்து, கை, கால்களை நன்றாக விரித்து படுத்து, கண்களை மூடிக்கொண்டார். குளிர்ந்த கடல்காற்றை, நெஞ்சு நிறைய உள் வாங்கி, மெதுவாக வெளியேற்றத் தொடங்கினார்.

குமாரின் மனதில் சுந்தரி பொட்டுத் துணியில்லாமல் கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு,
“குமரு…வாப்பா… என்னுள்ளே வந்துடேன் … நான் தயாராகி ரொம்ப நேரமாச்சுடாச் செல்லம் ..” கண்களில் குறும்பு மின்ன, உதடுகளில் வெற்றிலைக் கறையுடன், அவரை கள் வெறியேற்றும் குரலில் அழைத்தாள். சட்டென் தன் தலையை உதறிக்கொண்டு, கண்களை விழித்துப் பார்த்தார். ம்ம்ம் … மனசு தவிக்குது …. இன்னும் பசி அடங்கலை …. நேற்றிரவு நடந்தவை அவர் மனதில் படமாக விரிந்தது . அவர் உதடுகளில் புன்னகை ஒன்று மலர்ந்தது.

***

சுந்தரியும், குமாரும் தங்கள் உடலில் பொட்டுத் துணியில்லாமல், பிறந்த மேனியில் ஒருவரை ஒருவர் தங்கள் விரல்களால் தேடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

“என்னத் தேடறீங்க …” சுந்தரியின் குரலில் அளவுக்கதிகமான கனிவிருந்தது.

“ம்ம்ம் …. உன்னைத் தொட்டுப் பாக்கிறேன் … தடவிப் பாக்கிறேன் … அங்கங்க வருடிப் பார்க்கிறேன் … கிள்ளியும் பாக்கிறேன் … எல்லாம் இருக்கற இடத்துல இருக்கான்னு பாக்கிறேன்..” குமாரசுவாமி கவிஞராகிக் கொண்டிருந்தார்.