“அப்படி பாக்காதீங்க என்னை … எனக்கு கூச்சமாயிருக்குங்க
“
“நீ உன் கண்ணை மூடிக்கிட்டு காட்டேன்”
“ம்ஹூம்… காட்ட மாட்டேன்…”
“எனக்கு ஆசையா இருக்குடி” குமாரின் குரலில் வெறியேறியிருந்தது.
“மாட்டேன்னா … மாட்டேன் … நீங்க தூங்கற வழியைப் பாருங்க..” வாயால் மறுத்துக்கொண்டே, தன் கையால் தன் மார்பிலிருந்த போர்வையை சிறிது ஒதுக்கினாள். தன் கைகளை தன் தலைப்புறம் உயர்த்திக்கொண்டாள்.
“ம்ம்ம். ஒண்ணாம் நெம்பர் கேடிம்மா நீ”
“எதுக்கு என்னை இப்ப கேடின்னு சொல்லி கிண்டல் பன்றீங்க”
“ச்சே .. ச்சே … என் ராஜாத்தியை நான் கிண்டலடிப்பனா?”
“அப்புறம் … கேடின்னு ஏன் சொன்னீங்க”
“இல்லைம்ம்மா … காட்டமாட்டேன்னு சொல்லிக்கிட்டே, நான் புடிச்சு கசக்கத் தோதா உன் மாரை திறந்து போட்டுக்கிட்டு, கையை உசத்திக்கிட்டியே … அதனாலச் சொன்னேன்” என்ற குமார் கல கலவென சிரித்தார்.
“போங்க … இப்படியெல்லாம் நீங்க பேசினா எனக்கு வெக்கமாயிருக்கு” முனகியவள் தன் இடது காலை அவர் இடுப்பில் போட்டுக்கொண்டு, அவரைத் தன் புறம் இழுத்து, தன் பெண்மையை குமாரின் அடிவயிற்றில் தேய்த்தாள். தன் மார்புகளை, அவர் மார்பில் தேய்க்க, அவர் அவளை இறுகத் தழுவி தன் முகத்தை அவள் இடது தோளில் உரசிக்கொண்டே, அவள் காது மடலை, தன் ஈரநாக்கால் வருட, சுந்தரி தன் அந்தரங்கத்தில் உண்டாகிய தினவை தாங்க முடியாமல், அவள் உதடுகள் அர்த்தமில்லாமல் முனக, அவருடைய மூச்சு அனலாக அவள் கன்னங்களை தகித்தன.
“சுந்து .. என்னை கொஞ்சம் சப்பிவிடறயாடி?” குமாரின் குரலில் ஏக்கம் ஒலித்தது.
“ஏம்பா … உனக்கு சுத்தமா வெக்கமேயில்லையா?”
சுந்தரி, குமாரின் பக்கத்தில் எழுந்து உட்க்கார்ந்து, அவிழ்ந்து கிடந்த கூந்தலை தன் இரு கைகளையும் உயர்த்தி முடிந்து கொண்டிருந்தவளின் முலைகள் மேலும் கீழுமாக அசைந்து, மெல்ல நடனமாடுவது குமாரின் கண்களில் மின்னலடிக்க, அவர் கண்களில் வேட்க்கையுடன் அவள் மார்புகளையே உற்று நோக்கிக்கொண்டிருந்தார்.
“நான் அப்படி என்னடி சொல்லிட்டேன்?’
“எத்தனை தரம் சொல்றது … சுகா ஹால்லே தூங்கறா … மெதுவா பேசுங்க; மெதுவா பேசுங்கன்னு …
“
“சரிம்ம்மா … கிட்ட வாடிச் செல்லம் ..” அவர் உருகினார். உருகியவரின் குரல் மெதுவாக வந்தது. குமார் சுந்தரியின் தோளில் கையை வைத்து அழுத்தி தன் புறம் இழுத்தார்.
“குமரு, இன்னொரு தரமா … இப்ப வேணாம்ம்ம்ம்பா …”