கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 16 23

“ஏம்ம்ம்ம்மா …”

“மணி ராத்திரி பனிரெண்டு ஆகப் போவுது … காலையில காஞ்சிபுரம் போவணும்..” அவள் மனது கணவனின் தடவலை விரும்பிய போதிலும் மேலுக்கு சிணுங்கினாள்.

“ஏண்டி ஒரு பத்து நிமிஷம் … திருப்பியும் சந்தோஷமா இருப்பமே … நாளை கழிஞ்சு நீங்கள்லாம் ஊருக்கு போயிடுவீங்க …” குமாரசுவாமி குழைந்து கொண்டே, அவள் இடது மார்பை தன் வாயால் கவ்வி முத்தமிட்டார்.

“நம்ம சுகா வெளியே படுத்திருக்காங்க முழிச்சிக்கிட்டா …?”

“அவ தூங்கிட்டாடி …” அவர் சுந்தரியின் மார்பை இதமாக தடவிக்கொண்டிருந்தார்.

“அவ சின்னப் பொண்ணு இல்லீங்க … அசந்து தூங்கறதுக்கு … சட்டுன்னு பாத்ரூம் போறதுக்கு முழிச்சிக்கிட்டா ….” சுந்தரியின் உடல், குமாரின் மார்பில் ஒட்டிக்கொண்டது.

“சுந்து … முழிச்சிக்கிட்டாலும் … அவ இந்த ரூமுக்குள்ள வரமாட்டா … இங்க நாம ரெண்டு பேரும் படுத்து இருக்கோம் … அவதான் சின்னப் பொண்ணு இல்லயே? ம்ம்ம் … அப்புறம் இங்க என்ன நடக்கலாம்ன்னு …. அவளுக்குத் தெரியாதா?” குமார் வெட்கமில்லாமல் மெல்ல சிரித்தார்.

“த்து தூ… ஒரு வயசு வந்த பொண்ணுக்கு அப்பன் பேசற பேச்சா இது … இப்ப அவ முழிச்சிக்கிட்டு இருந்தா … நாம குசு குசுன்னு பேசறது அவ காதுல விழுந்தா, அவ மூஞ்சிலே … காலையில எப்படீங்க நான் முழிப்பேன் .. இந்த வயசுல இப்படி ஒரு ஆட்டம் போடணும்னு துடிக்கிறீங்களே?”

குமார், சரிந்து அவள் மடியில் தன் தலையை வைத்துப் படுத்தார். தன் வலதுகையால் சுந்தரியின் முழுங்காலை தடவி அவள் முட்டியில் முத்தமிட்டவர், முத்தமிட்டுக்கொண்டே தன் கையை தொடை வரை நகர்த்தி, தொடையை அழுத்திப் பிடித்து தொடைகளில் முத்தமிட்டார். சுந்தரி மீண்டும் தன் புழையில் வேகமாக வேர்க்கத் தொடங்கினாள்.

“சுந்து இது என்னடி உன் உடம்பு, இப்படி வழவழன்னு இருக்கு எங்கேயும் சுத்தமா மருந்துக்கு கூட முடியே இல்லையே?”

சுந்தரியின் உடலில், அவள் அக்குளையும், அந்தரங்கத்தைச் சுற்றியும், அந்தரங்க மேட்டின் மேல் படர்ந்திருந்த சுருண்ட முடிக்கற்றைகளைத் தவிர்த்து அவள் உடலில் மருந்துக்கும் முடியே தென்படவில்லை.

குமார், சுந்தரியின் கையை இழுத்து தன் உறுப்பின் மேல் வைத்து அழுத்தினார். அவருடைய கை, சுந்தரியின் தொடைக்குள் நுழைந்து, அவள் அந்தரங்க மேட்டில் படர்ந்திருந்த கரிய நிற முடிக்கற்றைகளை துழாவிக்கொண்டிருந்தது

“…..” வெட்கத்தில் உதடுகளை கடித்துக்கொண்டிருந்த சுந்தரி அவன் கேள்விக்கு பதில் ஏதும் சொல்லாமல் தன் மடியில் கிடந்தவரின் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டு தளர்ந்திருந்த கணவனின் தண்டை மெதுவாக தடவிக்கொண்டிருந்தாள்.

“சுந்து ..”

“ம்ம்ம்”

“நான் வெளியிலே போனப்ப ஷேவ் பண்ணிட்டியா …”

” ம்ம்ம்ம்..”

“அதானேப் பார்த்தேன் … பூனை முடி மாதிரி உன் கால்லே முன்னே இருக்குமேன்னு கேட்டேன்”

“ச்ச்ச்சே … இதெல்லாம் ஒரு பேச்சுன்னு பேசறீங்களே?”

“நான் உன் காலை பாத்ததே இல்லயா … உன் வெள்ளைக் கால்லே கொஞ்சம் முடி இருந்தா பாக்கறதுக்கு டக்கரா இருக்கும்டி…”

“சரி … சரி .. காசா பணமா …. பத்து நாள் போனா தன்னால முளைக்குது …

“சுந்தரி நீ இப்ப நல்லா திமிசுக் கட்டை மாதிரி இருக்கேடி..”

“அப்படின்னா….”