இதை கேட்டு மோஹனை நன்றியுடன் பார்த்து சொன்னேன், “ரொம்ப தேங்க்ஸ் அண்ணா, இவரை பார்த்து கொண்டதுக்கு.”
“அதுல என்ன மா இருக்கு, இவன் என் உயிர் தோழன் அவனை பார்த்து கொள்வது என் கடமை.” “மகேஷ் இந்த லஞ்ச் வாங்கி வந்திருக்கேன்.”
“என்னங்க இன்னும் லஞ்ச் சாப்பிடலையா? வாங்க சாப்பாடு எடுத்து வைக்கிறேன், சாப்புடுங்க?”
மோகன் சிரித்து கொண்டே சொன்னார்,”இனி உன்னை கவனிக்க என் தங்கை இருக்கு எனக்கு வேலை மிச்சம்?”
“வாங்க அண்ணா நீங்களும் சாப்புடுங்கள்,” என்றேன்.
“நான் சாப்பிட்டுவிட்டேன், அவனை கவனித்துக்கொ. சரி மகேஷ் உன்னை கவனிக்க ஆள் இருக்கு நான் கிளம்புறேன். ராத்திரி வந்து பார்க்கிறேன்.”
மோகன் கிளம்பிய பின் மகேஷ் சொன்னார்,” குட் கய், நமக்கு இடைஞ்சலாக இருக்க வேண்டாம் என்று போய்விட்டான்.”
“ஒன்னும் கிடையாது, நீங்க சாப்பிட்டு தூங்குங்க நான் வீட்டை சுத்தம் செய்துவிட்டு போறேன்.”
அனால் அன்று தான் எங்கள் முதல் முத்தமும் தழுவல்கள் நடந்தது. அனால் அதற்க்கு மேல் ஒன்னும் நடக்கவில்லை. அதற்க்கு பிறகு முத்தங்கள் பரிமாறி கொள்வது வழக்கம் ஆகிவிட்டது. அனால் அவர் கைகள் என் முலைகள் மீது வரும் போது அதை தட்டி விடுவேன்.
“இன்னும் கொஞ்ச நாள் தானே இருக்கு கல்யாணத்துக்கு ஏன் செல்லம் இன்னும் தொட விடமாட்டுற?”
“கொஞ்ச நாள் தானே இருக்கு பொறுத்துகிட்ட என்ன,” என்றேன் பதிலுக்கு.
கல்யாணத்துக்கு ஒரு வாரத்துக்கு முன்பு அம்மா கண்டிப்பா சொல்லிவிட்டால். இனிமேல் கல்யாணம் வரை நான் மகேஷ் சந்திக்க கூடாது என்று.
கல்யாணம் மிகவும் சிறப்பாக நடந்தது. மகேஷ் நண்பர்கள் எல்லோரும் குறிப்பாக மோகன் பெரிதும் ஒத்தாசையாக இருந்தார்கள். கல்யாண ரிசப்ஷான்நில் முதல் முறையாக சிவாவை சந்தித்தேன். அவன் என்னை பார்க்கும் பார்வையே சரியில்லை, அனால் அவனை அன்று பொருட்படுத்தவில்லை. கல்யாணம் முடிந்து முதல் இரவு அன்று கொஞ்சம் ஆர்வமும் நிறைய பதற்றத்துடன் மகேஷ் காத்திருக்கும் அறை உள்ளே சென்றேன்.
Where are Qatar