மன்னிச்சிடுங்க ராம்..நம்ம குழந்தைக்காக இதை பண்றேன் – 3 222

அழைத்துவந்த ஏசி மெக்கானிக் அவளது கணவன் அறை, ஏசியை ரிப்பேர் செய்து கொண்டிருக்கிறான். அதை கணவன் பார்த்து கொண்டிருக்கிறான். அவன் ரிப்பேர் செய்தால் தான், ராம்மை அவன் அறைக்கு அனுப்பி வைத்துவிட்டு, சுவாதி அவளது கள்ள காதலனுடன் அவனது அறையில் சுகமாக ஏசி குளிரில் கலவி கொள்ள முடியும். இருவரின் நாக்கும் விளையாடிக் கொண்டிருந்தது. அவர்களுக்கு தெரியும் கலவி கொள்ள நேரம் போதாது என, அதனால் தான் வெறுமனே முத்தமிட்டுக் கொண்டும் உடல்களை தழுவிக்கொண்டும் இருந்தனர். சிவராஜ் ஆசையை கட்டுபடுத்த முடியாமல் அவ்வப்போது அவளின் முலைகளையும், குண்டியை பிசைந்தான். இருவரும் இப்படியே கிடக்க 15 நிமிடங்கள் கழிந்திருக்கும், அறையின் வெளியே இருந்து குரல் கேட்டது.

மெக்கானிக்; சார் இங்க வர்ரீங்களா

சுவாதி குரல் கேட்டு எழுந்திருக்க முயன்றாள். ஆனால் சிவராஜ் விடுவதாய் இல்லை, அவளை அழுத்தி, தொடர்ந்து முத்தமிட்டுக் கொண்டே இருந்தான். அவளும் அவனின் முத்ததிற்கு எதிர்வினையாற்றினாள். சிவராஜ் தனது வலது காலை தூக்கி அவளின் மேல் போட்டு அவளை எழுந்திருக்காமல் செய்தான். இடது கையால் அவளின் தலையை அணைத்து கொண்டு வலது கையால் அவளின் குண்டி, இடுப்பு, முலை என அவளின் இடது புறத்தை வருடிக்கொண்டிருந்தான். அவளின் வலது கையால் அவனது தலையை அணைத்து கொண்டும், இடது கையால் அவனின் முதுகை வருடி அவனது உடலை தன்னுடன் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். இருவரும் ஒருவரையொருவர் அடுத்தவரின் உடலுக்குள் கலப்பது போல இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டு முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். வெளியே ராம், மெக்கானிக் அழைத்து இவ்வளவு நேரம் ஆகியும் வராமல் இருப்பதால், இருவரும் உள்ளே என்ன செய்கிறார்கள் கவலையடைந்தான். கதவை திறந்து பார்க்க முடிவு செய்து, கதவினருகே சென்றான்.

கதவை திறக்க ராம் சென்றான். கதவிற்கு இரண்டடி இருக்கும் போது சிவராஜ் கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வந்தான். மெக்கானிக் அழைத்ததும் உடனே வராமல் இரண்டு நிமிடங்கள் சுவாதியை முத்தமிட்டுவிட்டு வந்தான். கதவை திறந்தவுடன் சிவராஜ்ஜின் கண்ணில் ராம் தென்பட்டான். சிவராஜ்ஜின் முதுகுக்கு பின் வெளியே வந்த சுவாதியும் ராம் கதவின் அருகே இருப்பதை பார்த்தாள். சிவராஜ் ராம்மை முறைத்துவிட்டு, பின்னால் நின்ற அவனின் மனைவி சுவாதி பார்த்தான். மீண்டும் ராம்மை கோபத்துடன் பார்த்தான். ராம் சிவராஜ்ஜை பார்த்தான். சிவராஜ் தன்னை கோபத்துடன் முறைப்பதை பார்த்தான். சிவராஜ்ஜின் உணர்வை புரிந்து கொண்டான். தான் அவர்கள் இருவரையும் உளவு பார்ப்பதாக நினைத்து தான் சிவராஜ் கோபமாக இருக்கிறார் என நினைத்தான். அவன் முகம் சோகத்தில், குற்ற உணர்ச்சியில் தொங்கி போனது. சுவாதி, அவள் கணவனின் இக்கட்டான சூழ்நிலையை புரிந்து கொண்டாள், முன்னால் நின்ற அவளின் படுக்கை காதலன் சிவராஜ் அவனை கோபமுடன் பார்ப்பதை பார்த்தாள். அவனின் முன் முகம் தொங்கி அடங்கி இருக்கும் தாலி கட்டிய கணவனை பார்த்தாள். ராம்மின் முகத்தில் தெரியும் பயத்தை பார்த்ததும், அவளுக்கு தன்னையறியாமல் சிரிப்பு வந்தது. லேசாக சிரித்துபடி சிரிப்பை அடக்கினாள். அவளின் சிரிப்பை யாரும் கவனிக்க வில்லை. ராம் தயங்கி தயங்கி பேசினான்.
ராம்: இல்லண்ணா, மெக்கானிக் உங்களை கூ..கூப்டாரு, நீங்க வரலை. அதான், கூப்டது கேக்கலையோனு நான் கூப்ட வந்தேன்.
சிவராஜ் இப்போதும் கோபமாகவே பார்த்தான்

சிவராஜ்: ம்ம்ம்..நானும் சுவாதியும் முக்கியமான விசயம் பேசிக்கிட்டிருந்தோம். அதான் உடனே வர முடியல.
அவனிடம் சொல்லிவிட்டு, மெக்கானிக் வேலை பார்த்த அறைக்கு சென்றான். சிவராஜ்ஜின் கோபத்தால் ராம் மனம் வருந்தினான். ‘சே பேசாம வெளியே இருந்தே குரல் கொடுத்திருக்கலாம், இப்படி கதவை திறக்க போய் அசிங்கப்பட்டனே. என்னை பத்தி என்ன நினைப்பாரு, நான் அவங்களை வேவு பார்க்கிறதா நினைக்கமாட்டாங்க. அவங்க ரெண்டு பேரும் தான் வீட்டு செலவு, பிரச்சனை எல்லாம் பாத்துண்டிருக்காங்க. நேத்து சுவாதி சொன்னாப்பில நான் எத பத்தியும் கவலை படாம இருக்கேன். எந்த பிரச்சனைய பத்தியும் கவலைபடாம என்ன பாத்துக்கிறா. .அவங்க கூடி பேசிறதுல நியாயம் இருக்கு’ சிவராஜ் பேசிவிட்டு போனபின், சுவாதிசோகத்துடன் சோர்ந்து போய் இருக்கும் தன் கணவனை பார்த்தாள். அவனை பார்த்தால், அவளுக்கு சிரிப்பாக இருந்தது. அவனை பார்த்து சிரித்தாள். அவள் சிரித்தது, அவனின் மனதை இன்னும் காயப்படுத்தியது. அவன் தலை குனிந்தான். அதை உணர்ந்த சுவாதி அவனை விட்டு விலகி அவளின் ரவுடி புருசனை நோக்கி சென்றாள்.
அறையின் உள்ளே சென்றாள். மெக்கானிக் ஏசி ரிப்பேர் செய்ததாக கூறினான். சின்ன பிரச்சனை என்பதால் உடனே சரி செய்ததாக கூறினான். ஏசி யை ஆன் செய்து பரி சோதித்துக் கொண்டிருந்தான். சிவராஜ் அவனுக்கு நன்றி தெரிவித்துவிட்டு, சுவாதி பார்த்து அவருக்ககு டீ போட சொன்னான். சுவாதி வெளியே வந்து கிட்சனுக்கு சென்றாள். ஹாலில் ராம் இருந்தான்

சுவாதி: டீ போடுறேன். உங்களுக்கு வேணுமா?
ராம் அவளை பார்த்து புன்னகைத்தான்.

ராம்; இல்லம்மா. எனக்கு வேணாம்.