சுவாதி வெட்க புன்னகையை உதிர்த்துவிட்டு, குளிக்க சென்றாள்.
ராம் வெளியே உட்கார்ந்து, அன்றைய நியூஸ் பேப்பரில் வந்த சுடோகு புதிரை தீர்த்துக் கொண்டிருந்தான். உள்ளே பாத்ரூம் திறக்கும் சத்தமும், தண்ணீர் விழும் சத்தமும் அவனுக்கு கேட்டது. சிவராஜ் குளித்து கொண்டிருப்பார் என நினைத்தான்.
பாத்ரூம்மில் உள்ளே நுழைந்த சுவாதி உடைகளை களைந்துவிட்டு, பாத்ரூம் கண்ணாடியில் அவளின் உருவத்தை பார்த்தாள். அவளின் சிவந்த கண்களும், வீங்கிய முகமும் நன்றாக தெரிந்தது. சிவராஜ்ஜின் வார்த்தைகளை நினைத்தாள். சிவராஜ் அவளின் முகத்தை கண்டு, ஆறுதலாக அவளை இனி அழக்கூடாது என சொல்லியிருக்கிறான். அவளது கணவனோ அவளின் முகத்தை பார்த்தும், ஏன் என்று ஒரு வார்த்தை கேட்கவில்லை என நினைத்தாள். அவளுக்கு ராம்மை நினைத்து வெறுப்பாக இருந்தது. காதலித்து, தொட்டு தாலி கட்டிய கணவன், அவனுக்காக அவள் விழுந்து விழிந்து கவனிக்கிறாள். அவனோ அவளை பற்றி அக்கறை காட்டவில்லை. முரடன், ரவுடி என நினைத்த சிவராஜ், அவளின் அன்பாக அனுசரனையாக நடந்து கொள்கிறான். சிவராஜ்ஜின் கரிசனமிக்க வார்த்தைகள் அவள் நினைவில் வந்து போயின. அவளின் அழகையும், உடம்பையும் கவனித்து கொள்ள சொன்ன வார்த்தைகள், சந்தோசமாக இருக்க சொன்ன வார்த்தைகள் காலையில் பேசியது, சோபாவில் பேசியது, இப்போது பேசியது என எல்லாவற்றையும் நினைத்து பார்த்தாள். குனிந்து, அவளின் உடலை பார்த்தாள். நிர்வாண முலைகளுக்கு நடுவே அழகாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த தாலி, முலைகளுக்கு பக்கவாட்டில் அவளின் கை கம்புகூட்டில், லேசாக வளர்ந்திருந்த முடிகள், கீழே அடர்ந்து முடிகள் மூடிய அவளின் புண்டையென அவளின் உடலை ரசித்துவிட்டு குளித்தாள். குளித்து முடித்த பின் காலையில் அணிந்த புடவையை எடுத்து, தொப்புளுக்கு கீழே அணிந்து கொண்டாள். தலையை துவட்டியபடி வெளியே வந்த சுவாதி, எதிரிலிருந்த சிவராஜை பார்த்தாள். இருவரும் புன்னகையை பறிமாறிக்கொண்டனர்.
சுவாதி: போங்க. போய் குளிங்க. நான் டீ போடுறேன்.
சிவராஜ் எழுந்து குளிக்க சென்றான். சுவாதி ஃபேஸ் கிரிம் தடவிவிட்டு, கண் இமைக்கு மையும்(காஜல்), உதடுக்கு லேசாக லிப்ஸ்டிக்கும் போட்டு கொண்டாள்.
மீண்டும் உள்ளே பாத்ரூம் திறக்கும் சத்தமும், தண்ணீர் விழும் சத்தமும் அவனுக்கு கேட்டது. அவன் குழப்பத்துடன் சில சமயம் சிவராஜ் அறையின் மூடிய கதவையும், சில சமயம் புதிர்களை தீர்த்துக்கொண்டும் இருந்தான்.
சற்று நேரம் கழித்து, சுவாதி குளித்து முடித்து, ஃப்ரஸாக கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வந்தாள். அவளை பார்த்து சிரித்தான். அவளும் சிரித்துவிட்டு, கிட்சனுக்கு சென்றாள். ராம் இப்போது, முதலில் குளித்தது சுவாதி தான் என உணர்ந்து கொண்டான். அவள் அதே புடவை கட்டியிருப்பதால் பாத்ரும் உள்ளேயே உடை மாற்றியிருப்பாள் என நினைத்தான்.
சுவாதி டீ போட்டு, பிரட் டோஸ்ட் தயார் செய்து, அதை எடுத்து கொண்டு கணவனிடம் சென்றாள். ராம் அவளை பார்த்து சிரித்தான்.
ராம்: சுவாதி நீ ரொம்ப அழகாயிருக்க.
அவள் சிரித்த படி அவனின் கோப்பையை வைத்துவிட்டு, சிவராஜ்ஜின் அறையை நோக்கி சென்றாள். அவளுக்கு ராம்மின் வார்த்தைகள் ஏமாற்றத்தை தந்தது. அவளின் அழகை கவனித்த அவனால், அவளின் சிவந்த கண்களை கவனிக்கவோ அதை பற்றி கேட்கவோ செய்யாதது, அவளுக்கு வருத்தத்தை தந்தது. சிவராஜ்ஜின் அறை கதவை திறந்து உள்ளே சென்றாள். அவளின் கலவி காதலன், அவளுக்காக காத்திருந்தான், குளித்து முடித்து, சார்ட்ஸும் டி சர்டும் அணிந்திருந்தான். இருவரும் டீ, டோஸ்ட்களை சாப்பிட்டனர். சிவராஜ் வழக்கம் போல அவ்வப்போது அவளின் முலைகளை, இடையை வருடிக் கொண்டும், தொப்புள் குழியில் விளையாடிக் கொண்டும், முகம், கழுத்து, காது என முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தான்
அரை மணி நேரம் கழித்து, மூன்று துணி பைகளை எடுத்து கொண்டு, வெளியே வந்தான். சுவாதி டீ டிரேயை எடுத்துக் கொண்டு கிட்சனுக்கு சென்றாள். ராம் அவர்களை பார்த்து புன்னகைத்தான். வெளியே வந்த சிவராஜ் சோபாவில் அமர்ந்து, ராம்மை அழைத்தான்.
சிவராஜ்: ராம். இது உங்களுக்கு
ராம் திரும்பி கிட்சனிலில் இருந்து வந்து நின்ற சுவாதியை பார்த்தான். அவள் அவனை பார்த்து சிரித்தாள்.
ராம்: என்னண்ணே இது.
சிவராஜ்: பிரிச்சு பாரு.
ஒரு பையை திறந்து பார்த்தான். அதில் மூன்று சார்ட்ஸ் இருந்தது. சிவராஜ்ஜை பார்த்தான்.
சிவராஜ்: மத்த பையையும் பாரு.
ராம் திறந்து பார்த்தான். ஒரு பையில் மூன்று டி சர்ட்டும், மற்றொரு பையில் இரண்டு வேஷ்டியும் இருந்தது.
ராம்மிற்கு சங்கடமாக இருந்தது. சிவராஜ்ஜை பார்த்தான். அவன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனின் மனைவியை பார்த்தான். அவளும் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். சிவராஜ்ஜை பார்த்து பேசினான்.
ராம்: என்னண்ணே இதெல்லாம். இப்ப இது தேவையா? வாழ வழியில்லாம இருந்த எங்களை கூட்டிண்டு வந்து உங்க வீட்ல தங்க வைச்சிருக்கேள். அதுக்கே நான் என்ன கைமாறு செய்றதுனு தெரியாம தவிச்சிண்டிருக்கேன். நீங்க துணிமணியெல்லாம் எடுத்துட்டு வந்திருக்கீங்க. உங்களுக்கு எதுக்கு வீண் சிரமம். எனக்கு இதெல்லாம் வேணாம்
சிவராஜ்:ராம். உங்க குடும்பத்தில் நானும் ஒருத்தனா நினைக்கிறேன். அதான் வாங்கியந்தேன். நீங்க இங்க தங்கியிருக்கிறதுல எனக்கு சில அனுகூலங்களும் இருக்கு. சுவாதி கையால சமைச்ச சாப்பாடு எனக்கு கிடைக்குது. அவளோட, குழந்தைகளோட பேச, விளையாடனு சந்தோசமா இருக்கேன். தனியா இருந்தப்ப வீடு இருண்டு போய் இருக்கும். சுவாதி வந்து இந்த வீட்டுக்கு விளக்கேத்தி வைச்சிட்டா. உங்களுக்கு நான் இன்னும் செய்யனும். இதெல்லாம் சும்மா. வைச்சிக்கோங்க
ராம் அவனின் மனைவியை பார்த்து புன்னகைத்தான்.
ராம்: தாங்க்ஸ்ண்ணே
ராம்மிற்கு, சிவராஜ், தன் மனைவிக்கு என்ன வாங்கி வந்திருக்கிறான் என தெரிந்து கொள்ள ஆசைப்பட்டான். ஆனால் ஒரு வேளை சிவராஜ் அவனுக்கு மட்டும் வாங்கி வந்து, இவன் அவ்வாறு கேட்டுவிட்டால். ‘அவனுக்கு வாங்கி வந்தால் அவன் குடும்பத்துக்கே கேட்கிறான்’ என நினைத்துவிட்டால் என்ன செய்வது என எண்ணி தன் ஆசையை அடக்கிக் கொண்டான். சுவாதியோ, தன் கணவர் தனக்கு வாங்கி வந்த உடைகளை பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட கேட்காதது, வருத்தத்தை தந்தது. கிட்சனுக்கு சென்று இரவு உணவு சமைக்க ஆரம்பித்தாள். சிவராஜ், அவன் காதலியின் கணவனுடன் டீவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். சிவராஜ் அவனது நடவடிக்கைகளால் சுவாதியின் மனதில் சிம்மாசனமிட்டு அமர்ந்து கொண்டான். கணவனின் நடவடிக்கையால் விரக்தியில் இருந்த அவளை, இவன் அனுசரித்து, ஆறுதலாய் நடத்தியது, அவளுக்கு இவன் மேல் பிரியத்தை ஏற்படுத்தியது. அன்று ஒருநாளில் மட்டும் நிறைய ஸ்கோர் செய்திருந்தான்.