இந்த கதையில் வருவது அனைத்தும் கற்பனையே.
இது ஒரு சைக்கோலஜிக்கல் திரில்லர் வகையை சார்ந்த கதை. இந்த கதையை கொஞ்சம் வித்யாசமாக நிகழ்கால நடப்பையும், கடந்த கால நடப்பையும் மாற்றி மாற்றி பதிவிட்டு கொடுக்க முயற்சி செய்கிறேன். இந்த கதையும் காதல், காமம், திரில்லர் என அனைத்தும் கலந்தே இருக்கும்.
நிகழ்காலம்
“விட்டா ஓசூரே வந்துடும் போல” என்று எனது காதில் முணுமுணுத்தவளை கண்டுகொள்ளாமல் கும்மிருட்டாக இருந்த பெங்களூருவின் புறநகர் பகுதியில் பைக்கை விரட்டி கொண்டு இருந்தேன். நகர்புற பகுதியை போல் தொடர்ச்சியாக உயர்ந்த கட்டிடங்கள் இல்லாமல் ஆங்காங்கே இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாக இருந்த சில தனி வீடுகளை தவிர வேறொன்றும் ஆள் நடமாட்டமே இல்லை.
“இன்னும் எவளோ நேரம் ஆகும்” மீண்டும் காதில் முணுமுணுத்தாள்.
“2 மினிட்ஸ்” வண்டியை ஒன்றரை நிமிடத்திற்குள் என்னுடைய வீட்டின் முன்பு நிறுத்தினேன்.
“எப்பா அட்ரஸ் தெரிஞ்சா கூட கண்டுபிடிச்சு வர 2 நாள் ஆகும் போல, நல்ல வேலை நீயா வந்து கூட்டிட்டு போன. இவளோ ரிமோட் ஏரியா எல்லாம் பெங்களுருவில் இருக்குனு எனக்கு தெரியாது” சொல்லிக்கொண்டே எனது பைக்கில் இருந்து இறங்கி தன்னுடைய ஸ்கர்ட்டை இழுத்துவவிட்டு சரி செய்து கொண்டாள். அவள் கீழே இழுத்துவிட்டும் கூட மேல் தொடையை விட்டு கூட இறங்கவில்லை.
“இங்கே எல்லாம் வாடகை வரும்னு எப்படி எவன் இவளோ செலவு பண்ணி வீடு கட்டினான்” கேட்டுக்கொண்டே நான் பைக்கை ஏற்ற அவளும் கேட் உள்ளே எனது பின்னே வந்தாள்.
“சத்தம் போடாம வா”
“அக்கம் பக்கத்துலே யாராச்சும் இருந்தாதானே கேக்குறதுக்கு” நக்கலாக சிரித்தாள்.
“ரொம்ப அலுத்துக்காதே” சொல்லிக்கொண்டே கதவை திறந்து அவள் உள்ளே நுழைந்தவுடன் கதவை சாதிக்கொண்டேன்.
“காண்டம் வச்சி இருக்கே தானே”
“இப்போ சொல்லுறே, முன்னவே சொல்லி இருக்க வேண்டியது தானே”
“பரவாயில்ல, என் கிட்ட இருக்கு. ஒரு காண்டம் 50 ரூபா”
“என்னடி, ஒரு ஷாட்டுக்கு 3000 கொடுக்குறது பத்தாதா உனக்கு”
“ஐ.டி வேலைன்னு சொன்னே, 50 ரூபாவுக்கு அழுத்துக்குறே”
“நீ கூட தான் காலேஜ் படிக்குறேன்னு சொன்ன. இவளோ லோக்கலா 50 ரூபா எல்லாம் ப்ராஸ்டிட்யூட் மாதிரி கேட்குறே”
“அடப்பாவி, என்னை லோக்கல் ஐட்டம்னு நினைச்சிட்டியா. உண்மையிலே நான் காலேஜ் படிக்கிற பொண்ணு தாண்டா இங்கே பாரு” என்று தன்னுடைய பர்சில் இருந்த தன்னுடைய காலேஜ் ஐடென்டிட்டி கார்டை எடுத்து காட்டினாள்.
பிரியா, செகண்ட் இயர், எக்கனாமிக்ஸ். வயது 20. போட்டோவில் நேரில் பார்ப்பதை விட இன்னும் அழகாக தெரிந்தாள்.
“20 வயசுலயே நீ ஏன் இப்படி”
“நான் மட்டும் இல்லை, என் கூட ஹாஸ்டெல்ல இருக்க முக்கால்வாசி பேரு இப்படி தான். ஆமா உன்னை மாதிரி ஐ.டில வேலை பாக்குறவங்க எல்லாம் ரொம்ப ஆஃபீஸ்லயே ஏதாச்சும் காரெக்ட் பண்ணி வச்சி இருப்பீங்களே. உனக்கு அப்படி ஒன்னும் இல்லையா”
“இல்லை, நான் பொண்ணுங்க கிட்ட அதிகம் பேச கூட மாட்டேன்” என்பது போலெ தலையை ஆட்டினேன்.
“அப்போ டைரெக்டா மேட்டர் தானா” சிரித்தாள்.
No
Radha mail ku reply