காலையிலிருந்து, பட்டு வேட்டி சட்டையும், தோளில் அங்கவஸ்திரத்துடன், ஓரிடத்தில் நிற்காமல், அங்கும் இங்கும் ஓடி, வந்த விருந்தினர்களை அன்புடன் உபசரித்து கொண்டிருந்த தன் கணவனை அவ்வப்போது பெருமிதத்துடன் பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தாள், சுந்தரி. ‘நிச்சயதார்த்த ஏற்பாடுகள் எல்லாமே என் மச்சினனோடது; ஃபங்கஷன் சிறப்பா நடந்ததுன்னு நீங்க சொல்றதுக்கு காரணமே அவர்தான் – நான் அவருக்கு ரொம்பக் கடன் பட்டிருக்கேன்னு பெருந்தன்மையா சொல்லி’ – என் தம்பி ரகுவை, வந்தவங்க முன்னாடி – என் புருஷன் பெருமைப்படுத்தினான்; கவுரவப்படுத்தினான், […]