“ஐயோ…உங்களுக்கு ஜீனத் சொல்லலயா…நீங்க 6 மாசத்துக்கு முன்னாடி வந்து போனீங்க இல்ல…அப்புறம் என் புருஷன் ஆக்ஸிடெண்டில் செத்து போயிட்டார். ஜீனத், உங்ககிட்ட எதுவுமே சொல்லலயா. ஐந்து மாசம் ஆச்சுங்க….இப்ப நான் தனியாத்தாங்க இருக்கேன். வாங்க. அதோ அந்த ரூமுக்கு போய் டிரஸ்ஸெல்லாம் மாத்திக்குங்க. குளிக்குணுமுன்னாக்கூட குளிச்சிறுங்க. டிரஸ்ஸெல்லாம் வேணுமுன்னா வாசிங் மெசின்ல்ல போட்டு எடுத்துடலாம். அவுத்துக்கொடுங்க”
என்றேன்.
அன்வர் தயங்கினான்.
“என்ன யோசிக்கிறீங்க. தெரியாத ஆளா நானு. இது உங்க வீடு மாதிரி! பாத்ரூம் போங்க” என்றேன்.
“மாத்திக்கிறதுக்கு ஏதாவது டிரஸ் இருந்தா நல்லா இருக்கும்” என்றான் அன்வர்!
“ஐயோ! அவரு போனவுடன் நான் அவர் போட்டிருந்த எல்லா துணியையும் தூக்கி போட்டுட்டேன். ஸாரிங்க! இது ஆம்பிள இல்லாத வீடு. ம்ம்ம்ம்ம்ம். அந்த டர்க்கி டவலை கட்டிக்கிங்க! பத்து நிமிக்ஷத்துல நான் உங்க துணியை வாஷிங் பண்ணிட்டு, அப்புறம் அயர்னும் பண்ணி தரேன்! யோசிக்காதீங்க. அப்புறமா உங்க உடம்புக்கு ஏதாச்சும் ஆச்சுன்னா, ஜீனத் என்னை சும்மா உடமாட்டா!” என்றேன்,
அன்வர் சரியென்று தலையை ஆட்டிக் கொண்டே பாத்ரூமுக்குள் சென்று குளிக்க ஆரம்பித்தான்.
நான் சமைத்து முடித்தேன்.
“குளிச்சிட்டீங்களா? வாங்க…ஆப்பம் ரெடி. வந்து சப்பிடுங்க. சட்டினி இருக்கு” என்று குரல் கொடுத்தேன்.
உள்ளே இருந்து டர்க்கி டவல் மட்டும் கட்டிக்கொண்டு வெளியே வந்தான். ஹம்மாடி….அவன் ஜிம் பாடி கண்டு சற்றே மிரண்டு விட்டேன்.
நேராக டைனிங் டேபிளில் போய் அமர்ந்தவன். ஒரு ஆப்பத்தை சாப்பிட்டவன் சற்றே நிமிர்ந்து என்னை பார்த்து” ஆப்பம். டேஸ்டா இருக்கு” என்றான்.
“ம். ம். ம்ம். அப்படியா. இன்னும் சாப்பிடுங்க. சூடா போட்டுத்தாறேன். இருங்க” என்று உள்ளே கிச்சனுக்கு போனேன். சற்று நேரத்தில் சூடான ஆப்பத்துடன் வந்தேன்.
”இன்னும் ரெண்டு மூணு ஊத்திட்டு வாறேன். நல்லா சூடா சாப்பிடுங்க. ஆப்பம் நல்லாருக்கா” என்றேன்.
பதிலுக்கு தன் தலையை ஆட்டிக் கொண்டே” ஆப்பமா. சூப்பரா இருக்குங்க. எனக்கு ஆப்பமுன்னா புடிக்கும்” என்றான் அன்வர்!
சட்டென்று என் உடம்பு சூடானது!
“ம். ம். ம்ம். ஒங்களுக்கு. ஆனா என்னோட ஆப்பமுன்னா. ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம். யாருக்கு புடிக்குது. சாப்பிடக்கூட. ம். ம். ம். நான் ஊத்திக்கொடுத்தா. யாருமே சாப்புட மாட்டேங்கிறாங்க “. என்று என்னிடமிருந்து வந்த வார்த்தையில் என்னையும் அறியாமல் இரட்டை அர்த்தம் வந்தது!
“இல்லீங்க. நாந்தான் சப்பிட்டுகிட்டு இருக்கேன்ல. இன்னும் ஆப்பத்தை ஊத்திக்கொடுங்க. எனக்கு ரொம்பபுடிச்சுப்போச்சுங்க. இன்னும் கொஞ்சம் உப்பலா இருந்தா நல்லாயிருக்கும். வருமா” என்றான் அன்வர்!
“உப்பி வேணுமா. நான் ஊத்திப்பாத்துட்டு வறேன்” என்று புதிய ஆப்பத்துடன் வந்தேன்!
” இதப்பருங்க. கொஞ்சந்தான் உப்புது. சாப்பிட்டு சொல்லுங்க”
“இது கொஞ்சம் பரவாயில்ல. மாவு பழசாயிடுன்னா உப்பாதா” என்றான் அன்வர் சிரித்துக்கொண்டே!
மடக்கறானா? ம்ம்ம்ம் பார்க்கலாம்!
“சே. அப்படியெல்லாம் இல்ல. பழய மாவுன்னாலும். ஊத்தறவிதத்தில. ஊத்துனா. நல்லாத்தான் உப்பி வரும். அதுவும் ஊத்தறவங்களையும் பொறுத்துருக்கு” என்று நானும் என் கொக்கியை தொடர்ந்தேன்.
“ஓஹோ. அப்ப ஆப்பம் ஊத்தரதுல அவ்வளவு இருக்கா. ஊத்தறத்துக்கும் அனுபவம் வேணுமில்லியா. போறுங்க” என்றான் அன்வர்!
“ஏங்க. இன்னும் ஒண்ணே ஒன்ணு சாப்பிடுங்க. நல்லா. உப்பலா. ஊத்திட்டு வாறேன். அதுக்குள்ளாற எந்திரிச்சுராதீங்க” கொலுசு சத்தம் அதிர உள்ளே போனேன்.
“இந்தாங்க. நல்லா ஆப்பம் உப்பியிருக்கு பாருங்க” என்று உண்மையிலேயே நன்றாக உப்பலாயிருந்த ஆப்பத்தை அன்வர் தட்டில் வைத்தேன்.
“அட. நல்லா உப்பித்தான் இருக்கு. சொன்னா மாதிரியே நீங்க கில்லாடிங்க. ஆப்பத்தை உப்பி காமிச்சீட்டீங்க. ம்ம்ம்ம்ம்ம். தேங்ஸ்” என்றான் அன்வர் சிரித்துக்கொண்டே!
“நல்லா பாத்துக்குங்க. அப்பறமா உப்பலன்னு சொல்லக்கூடாது. வேணுமுன்னா தூக்கிப்பாருங்க. நல்லா உப்பியிருக்குல்ல. பண்ணுமாதிரி ஆயுடுச்சுல்ல” என்றேன் நானும் இரட்டை அர்த்தத்துடன்!
“ஏங்க. வெளயாட்டுக்கு ஒரு அளவேயில்லயா. ஆப்பத்தை நீங்களே தூக்கிக்காம்பிச்சா. நான் என்ன பாக்கமாட்டேனா. தட்டில போட்டுட்டு. என்னைய தூக்கிப்பாக்கசொல்லுறிங்க. ஒங்க வூட்டு ஆப்பத்தை. நீங்க தான தூக்கி காமிக்கணும்” என்று அன்வர் நிதானமாக அதே சமயம் அழுத்தம் திருத்தமாக சொன்னான்.
கலகலவென்று சிரித்தேன்.