வாசமான ஜாதிமல்லி 2 21

“கண்ணை மூடினாள் உன் முகம் தான் தெரிந்தது, கண்களை திறந்தாலும் உன் முகம் தான் தெரிந்தது. உன் நினைவாக தூக்கம் வர மறுத்தது. தூக்கம் வந்தாலும் நீ தான் கனவில் வந்தாய். என் சித்திரவதை செஞ்சிட்ட, ஆனாலும் இன்பமான சித்திரவதை.”

பிரபுவின் குரலில் பொய்மை எதுவும் மீராவுக்கு தென்படவில்லை. அவன் உண்மையில் என் மேல் பைத்தியமாக இருக்கிறான் என்று நினைத்தாள். அனால் கல்யாணம் ஆனா பெண் மேல், அதுவும் நண்பனின் மனைவி மேல், இப்படி மோகம் கொள்ளலாமா … அவன் மோகம் கொள்வது இருக்கட்டும், அதை கண்டு நான் உள்ளத்தில் மகிழ்ச்சி கொல்லலாம்மா? அவள் நிலையம் அவளுக்கு அச்சம் கொடுத்தது. இது எங்கே போய் முடியும்மொ என்ற பயம் அவள் நினைவில் எங்கேயோ ஓரத்தில் மறைந்து இருந்தது.

“பிரபு, எனக்கு பயமாக இருக்கு. நாம பெரிய தப்பு செய்யிறோம். உன் நண்பர் ரொம்ப நல்லவர். உன்னை என்னால் உதறி விட முடியில என்று வேதனையாக இருக்கு.”

மீரா முகத்தில் வருத்தம் தெளிவாக தெரிந்தது. அவள் வருத்தத்தை போக்கிவிடவேண்டும். அவள் வருத்தத்தைவிட அவர்கள் அனுபவிக்க போகும் ஆனந்தப்பரவசம் மட்டும் அவள் மனதில் நிரம்பி இருக்கணும்.

“எனக்கு மட்டும் சரவணன் நினைக்கும் போது வேதனையாக இல்லையா? நான் எவ்வலவ்வோ முயற்சித்தேன், என்னால் முடியில. நீ ஏண்டி இவ்வளவு அழகாக பிறந்த?”

அவளை மேலும் பேசவிடாமலும், சிந்திக்கவிடாமலும் உணர்ச்சிவசமாக முத்தமிட்டான். அவன் முத்தத்தின் ஆர்வத்தில் அவள் கிறங்கி போனாள். அவனின் உணர்ச்சி அவளையும் பற்றிக்கொண்டது. பிரபு மீராவின் முலையை பிசைந்துகொண்டே அவள் இதழ்ரசத்தை பருகினான். மீராவின் கைகள் அவன் முடியை பற்றி அவன் உதட்டின் உரசலை இறுக்கம் ஆக்கியது. அவன் நாக்கு அவள் வாய் உள்ளே சில வினாடிகள் மட்டுமே பல முறை ஆராய்ந்து விட்டு போனது. அவள் நாக்கை அவன் வாய் உள்ளே அழைக்கிறான் என்று மீராவுக்கு சற்று நேரத்துக்கு பிறகு புரிந்தது. அவளுக்கு தயக்கமாக இருந்தது. இதை அவள் முன்பு செய்ததில்லையே.

அவள் தயங்கி தயங்கி செயற்கூச்சமுள்ள ஆள் போல் மெல்ல அவள் நாக்கை அவன் வாய் உள்ளே செலுத்தினாள். ஆர்வத்துடன் அவன் நாக்கு அதை வரவேற்றது. அவள் இப்படி முதல் முறை செய்ய அவளுக்கு ஒரு புது உணர்ச்சி உருவானது. அவன் அவள் உடலை சோதித்துக்கொண்டு அவன் விரல்களை அவள் பெண்மை வாசலில் தேய்த்தான். மீரா சற்று நேரத்துக்கு முன்பு தான் உச்சம் அடைந்ததில் அவள் யோனிக் காம்பு கூர் உணர்வுடையதாக இருந்தது.

“ஹ்ம்ம்…ஹ்ம்ம்…” இருவர் உதடுகளும் பூட்டி இருந்ததால் அவள் வாயில் இருந்து வரும் ஒலி வெளியாக முடியவில்லை.

பிரபு தொடர்ந்து அவள் உணர்ச்சிப்பீடத்தை சீண்ட அந்த கூர் உணர்வு மெல்ல மெல்ல மறைந்தது. பிரபு மீராவின் கையை எடுத்து அவன் துடிக்கும் ஆண்மை மேல் வைத்தான். அந்த சூடான கம்பை தொட்டவுடன் அவள் கையை விடுக்கென்று எடுத்துக் கொண்டாள். பிரபு மீண்டும் அவள் கையை எடுத்து அவன் விறைப்பு மேல் வைக்கவில்லை. பிரபு இப்போது அவன் நண்பன் மனைவியின் கழுத்து, நெஞ்சு, மார்பு மீது முத்தமழை பொழிந்துகொண்டு அவள் பெண்மையை தொடர்ந்து சீண்டினான்.

சரவணன் மனைவி, “ஆஹ்ஹ்….ஓஒஹ்ஹ…ஸ்ஸ்ஸ்….,” அவன் சீண்டலை தாங்க முடியாமல் முனகுவதை கேட்டு மேலும் வெறியானேன்.

அவன் ஆண்மையின் ஆற்றல் அவன் நண்பன் மனைவியின், கட்டுப்பட்டு, கற்பு வெல்லுகிறது என்று காம கருவம் கொண்டான். அவன் ஆவலும் ஆவேசமுடனும் அவள் முலைக்காம்பை சப்பினான். மீரா தொடர்ந்து இன்ப வேதனையில் புலம்பினாள். அவள் கை இப்போது தயங்கியபடி தானாகவே அவன் பெரிய தண்டை பிடித்தது. அவள் முலையை சப்பிகொண்டே வெற்றிப்புன்னகையிட்டான் பிரபு. மீரா முதல் முறையாக அவள் கணவன் அல்லாத ஆணின் விறைத்த ஆண்மையை அவள் நேர்த்தியான விரல்களால் பிடிக்கிறாள். மீராவின் மென்மையான விரல்கள் பட்டதும் பிரபுவின் வீரன் சட்டென இழுத்தது.

இதுவரை பிரபு தான் மீராவுக்கு இன்பத்தை கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தான். மீரா பிரபுவை ஆர்வத்தோடு முத்தமிட்டு அவன் இச்சையை தூண்டினாலும் இப்போது முதல் முறையாக அவன் தடித்த ஆண்மையை உருவி பிராவுக்கு நேரடியாக பரவசத்தை கொடுக்கிறாள். எப்போது தான் அவன் நண்பனின் மனைவி அவன் ஆசைக்கு இணங்குவாள் என்று ஏங்கி இருந்த பிரபுவுக்கு இப்போது அந்த அழகு பொக்கிஷத்தின் விரல்கள் கொடுக்கும் சுகத்தில் மெய்மறந்து இருந்தான்.

“ஸ்ஸ்ஸ்…எவ்வளவு சூடாக இருக்கு, எப்ப, ஹ்ம்ம்..பெருசு… இது எப்படி என்னை துடிக்க வைக்க போகுதோ…” மீரா பயம் கலந்த ஆசையுடன் யோசித்தாள்.

பிரபு அவன் முட்டியில் எழுந்து உட்கார்ந்தான். மீராவின் அழகிய விரல்கள் அவன் லிங்கத்தை பிசைவதை ரசித்தான். மீராவுக்கு இதை பார்த்ததும் வெட்கம் வந்துவிட்டது. அவள் கையை அவன் தடியில் இருந்து எடுத்துக்கொண்டாள். பிரபு புன்னகைத்து கொண்டு அவள் கால்களை அவன் இரு கைகளில் தூக்கினான். பிரபுவுக்கு மீரா அவன் ஆண்மையை குலுக்குவதை நிறுத்திவிட்டாள் என்று வருத்தம் இல்லை. அவளை மெல்ல மெல்ல அவன் ஆண்மையை ஆசியுடன் உருவமட்டும் இல்லை, சுவைக்கவும் செய்ய முடியும் என்று தன்னம்பிக்கையுடன் இருந்தான்.