“சிவகாமி உனக்கு இதெல்லாம் பிடிச்சிருக்கா” எனக் கேட்டான் சுந்தர்.
“ம்ம்.. இதெல்லாம் புதுசா இருக்கு அண்ணா. அப்படியே கொஞ்ச பயமும் இருக்கு”
“இதெல்லாம் ஒன்னுமே இல்லை சிவகாமி. பயப்படாதே” னு அவளுக்கு தெம்பூட்டினான். இருவரும் அருவில் குளித்துவிட்டு வண்டியில் சென்றார்கள். சிவகாம சுந்தரி பச்சை நிற சுடிதார் போட்டிருந்தாள். ஷால் போடாமல் கும்மென்று முலையை காட்டிக்கொண்டு அவனை கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டாள். சுந்தர் டீசர்டும், முக்கால் சைஸ் பர்முடாசும் போட்டிருந்தான். சுந்தரின் முதுகில் சிவகாமி படர்ந்திருந்தாள்.. ஈரக்கூந்தல் கொல்லிமலை காட்டு காற்றில் காய்ந்து கொண்டிருந்தது.
பூமேடு என்ற கிராமத்தின் தொடக்கம் அது. அதிலொரு குடிசைக்கு முன் ஒருத்தி சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டரொரு நபர்கள் கயிற்று கட்டிலில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். அங்கு சுந்தரம் வண்டியை நிறுத்தினான்.
“ஏன்ணா இங்க நிறுத்தரிங்க?”
“இங்கேயே சாப்பிட்டு மேல போலாம் சிவகாமி. இதுக்கு மேல சாப்பாடு கிடைக்காது. பழங்கள் தான் கிடைக்கும்” என்றான். அவளும் “சரி” என்றாள். இருவரும் இட்லியும், குருமாவும் சாப்பிட்டுவிட்டு செல்ல தொடங்கினர்.
சுந்தரம் ஒரு மலை அடிவாரத்தில் வண்டியை நிறுத்தி பையை திறந்து அதற்குள் இருந்த சிறு தோளில் மாட்டும் பையை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு தயாரானார். மற்ற பைகளை அங்கேயே வைத்துவிட்டு இருவரும் மலை ஏறத் தொடங்கினர். அவர்களுக்கு முன்னால் யாருமே இல்லை..
“அண்ணா எங்க போறோம்?” என்று கேட்டாள்.
“என்கூட வா.. மேல நிறைய இடம் இருக்கு நாம பார்க்கலாம். என்ன என்ன என்றெல்லாம் கேட்காத.. சொன்னால் புரியாது. அவ்வளவு நல்ல இடமெல்லாம் இருக்கு” என கூறினான். அவளும் மௌனமாக அவன் பின்னே நடந்தாள். அது ஒத்தயடி பாதை போல இருந்தது.
நிறைய பாறைக்கற்கள் இருந்தன. சிலவற்றை சுலபமாக ஏறி கடந்துவிட இயலும். ஆனால் வேகு சிலவற்றை கடக்க மிகுந்த சிரமப்பட வேண்டியிருந்தது.
“அண்ணா இன்னும் எவ்வளவு தூரம்..?” என சோர்ந்து போய் சிவகாம சுந்தரி கேட்டாள்.
“அவ்வளவு தான். முதலிடம் வரப்போகிறது. அதோ ஒரு பெரிய பலா மரம் தெரியுதுல்ல அதுலிருந்து உள்ளே போகனும்” என்றான்.
“தண்ணி குடிச்சுக்கலாமா அண்ணா.. “
“சரி குடி.. ஆனா நிறைய குடிச்சிராத நாக்கை மட்டும் நினைச்சுக்கோ. நிறைய குடிச்சா ஏறவே முடியாது” என்று எச்சரிக்கை செய்தான். அவளும் சரியென்று குடித்துவிட்டு நடந்தாள். இரண்டு பரலாங்கு தூரம் கடந்த பிறகு.. மரங்கள் சூழ்ந்த ஓரிடம் வந்தது. ஒரு அழிந்து போன அரண்மனை போல இருந்தது. கல்கட்டிடங்களில் பெரிய மரங்கள் வேர்களைவிட்டு படர்ந்திருந்தது.
சிவகாம சுந்தரி அந்த இடத்தை பார்த்து பிரம்மித்தாள். “அண்ணா இது அரண்மனையா.. யாரோடது?” என வியந்து பார்த்தாள்.
“இது கொல்லிமலையை தலைமை இடமாக இருந்து ஆண்ட வல்வில் ஓரியோட அரண்மனை”
“ஏன்னா இது அழிஞ்சு போக போகுதா.. யாரும் பராமரிக்கலையா? “ அவள் குரலில் ஆதங்கம் இருந்தது.
“இதெல்லாம் இப்ப ஆட்சி செய்யறவங்க கண்ணுக்கு தெரியறது இல்லை. நாம போவோம்” என்று சொல்லிக்கொண்டே சுந்தரம் சென்றான்.
அதன்பிறகு அவர்கள் ஏதோ அடர்ந்த காட்டிற்குள் நுழைந்தது தெரிந்தது. மான்குட்டியொன்று துள்ளி ஓடுவதை சிவகாம சுந்தரி பார்த்தாள்.
“ஆ.. மான்குட்டி” என வியந்தாள்.
மான்குட்டி ஓடி ஒளிந்த இடத்தில் சில நடுகற்கள் இருந்தன. ஒரு நடுகல்லில் வீரன் ஒருவன் தன்னுடைய தலையை காணிக்கைக்காக தருகின்ற நடுகல் இருந்தது. ஆனால் அதன்மீது கவனமில்லாமல் சென்றனர். அதன்பிறகு மாமரங்கள் அடர்ந்த பகுதி இருந்தது. அந்த மரங்கள் கீழே எண்ணற்ற மாம்பழங்கள் விழுந்திருந்தன. அணிலார் ஏகப்பட்ட மாம்பழங்களை சுவைத்திருந்தது கடிக்கப்பட்ட பழங்களிலிருந்து தெரிந்தது.
சுந்தர் ஒரு பழத்தை எடுத்து பார்த்தான். நல்ல பழம். கனிந்து இயற்கையாக விழுந்த பழம். அதைக்கடித்து சுவைத்தான். இந்தா அணில் கடிக்காத பழம் என்றான். அவள் அணில் கடிக்கலைனா என்னா.. நீங்க தான் கடிச்சுடீங்களே என்றாள். மாமரத்தில் இருந்த கிளி கூட்டம் இவர்கள் பேச்சு சத்தம் கேட்டு ஓடியது.
புற்கள் நிறைந்த இடத்தை பார்த்து “இங்க வைச்சுகாகலாமா” என தொடங்கினான்.
“என்னாத்தை அண்ணா.. “
“ம்ம்.. இதைத்தான்” என்று அவளை கட்டிப்பிடித்து முத்தம் தந்தான். உதட்டில் முத்தம் கொடுத்துக்கொண்டே அவள் குண்டிகளை பிசைந்தான். சுடி டாப்சை தூக்கிவிட்டி லைக்கின்சுக்குள் கையை விட்டு அவள் குண்டிகளை பேண்டீசோடு பிசைந்தான்.
“ம்ம்..ம்” என சிவகாம சுந்தரி முனகினாள். அவளின் உதட்டை சுவைத்துக் கொண்டே சிவகாமியின் லெக்கின்சையும்.. பேண்டிசையும் கீழே தள்ளிவிட்டான். தொடைவரை சுருண்டு கிடந்தது துணி. கால்களை அசைத்து லெக்கின்சை கால்வழியாக கழட்டி விட்டாள்.
சிவகாமிக்கும் இந்த இடத்தில் மனிதர்கள் வருவதே கஷ்டம் என தோன்றியது. அதனால் அவளுக்கு துணிவு வந்தது. சுந்தரத்தை தள்ளிவிட்டு விட்டு ஓடினாள்.
“அண்ணா.. ஓடிவந்து என்னை பிடியுங்கள்” என்று சொல்லக் கொண்டு ஓடினாள்.
“ஒன்னையை பிடிச்சுட்டா.. என்ன தருவ.. சிவகாமி” என்று கேட்டான்.
“என்ன வேணும்”..
“உன் சூத்துல ஓக்கனும்” அவன் அப்படி கேட்டதும் அவளுக்கு பக்கென்று இருந்தது. இருந்தாலும் அவள் ஓடினாள்.
“அண்ணா முதலில் என்ன பிடியுங்கள்.. பார்க்கலாம்” என்று ஓடினாள். அவளது காலடி சத்தம் கேட்டு சில முயல்கள் புதலிருந்து ஓடின. பறவைகள் பறந்தன. அதனை பார்க்க கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது
Story epdi eluthi anuppurathunu sollunga