அதற்குள் கமால் பாட்சா வாத்தியாரின் மனைவி வந்தார். “சுந்தரா எல்ட்டார்க்கிசன் மாத்திரை கொடுப்பா” என்றார். கமால் வாத்தியாரின் முதல் மனைவி. பார்க்க தண்ணீர் பேரல் போல இருப்பார். கருப்பு நிற அங்கியை மாட்டிக் கொண்டால் இன்றைய 45 வயதிற்கும் மேற்பட்ட அத்தனை பெண்களும் கருப்பு பேரல் போலவே இருப்பார்கள். சிலர் மட்டும் விதிவிலக்கு. வாத்தியாரின் மனைவிக்கு பிபி. அதனால் எல்ட்ராக்சின் மாத்திரையை வாங்க வந்திருக்கிறார். நாளும் அதை முழுங்க வேண்டும். அதுவும் வெறும் வயிற்றில் சிலர் காலையில் மாத்திரை தீர்ந்ததை பார்த்துவிட்டு கதறியபடி வருவார்கள். நேற்று கடைசி மாத்திரையை சாப்பிடும் போது வாங்கலாம் என நினைத்து பிறகு வேலையில் மறந்துவிடுவார்கள். பின் காலையில் எழுந்து மாத்திரை டப்பாவை பார்த்து தலையில் அடித்துக் கொண்டு கடைக்குவந்துவிடுவார்கள். ஆனால் எந்த மெடிக்கலை காலை 7 மணிக்கு திறக்க முடிகிறது. கொஞ்சம் தாமதம் ஆனாலும் போன் போட்டு வரச்சொல்லி வாங்கிப் போவார்கள். கமால் வாத்தியாரின் மனைவி நிதானமாக இருந்தார். மாத்திரை தீரப்போகிறது என முன்பே வாங்கிவைக்க வந்துவிட்டார் என தெரிந்தது. “ எல்ட்டாக்கிசன் 75யா, 100 ம்மா என்று கேட்டேன். “அதெல்லாம் யாருக்கு தெரியுது. சுத்தி பச்சை கலரில் இருக்கும்” என்றார்கள். “அப்ப அது எல்ட்ராக்சின் 100 தாம்மா” என அவரிடம் கூறிவிட்டு மாத்திரைக்கான காசை வாங்கிவிட்டேன். மெடிக்கல் ஷாப் வைத்திருப்பவர்கள் மட்டுமல்ல இப்பொழுதெல்லாம் மாத்திரைகளின் பெயர்களை அணில் சேமியா, ஆசிர்வாத் கோதுமை என கடையில் கேட்டு வாங்குவதைப் போல மக்களும் பெயரைச் சொல்லியே வாங்கப் பழகிவிட்டார்கள். காலக்கொடுமை. கமால் வாத்தியாரின் மனைவி சென்ற பிறகு சேலைக்குள் கையை அவளின் இடதுபக்க முலையை ஜாக்கெட்டு கசக்கினேன். அப்படியே கீழே கையைவைத்து அவளின் வயிற்றுப் பகுதியை தடவியபோது ஜிவ்வென்று இருந்தது. அவளுக்கும் அப்படிதான் இருக்க வேண்டும். என் கை பட்டதும் சொக்கியதைப் போல கிறக்கமாக கண்களை மூடி ரசித்ததைப் பார்த்தேன். மதியம் சாப்பிட கடையை சாத்தும் நேரம் வந்ததது. அருகிலுள்ள கடைக்கு யாரும் சந்தேகத்திற்கு வராத வகையில் சிவகாமசுந்தரியை அந்த இடைவேளை நேரத்தில் அனுபவிக்க ஆரமித்தேன்.
அவளின் சேலை முந்தானையை எனக்காக நழுவவிட்டாள். இருபத்து எட்டு சைஸை முலைகள் ஜாக்கெட்டிற்குள் இருந்ததன. பளிச்சென்று அவளின் தொப்புளும் வயிற்றுப் பகுதியும் கண்களுக்கு விருந்துவைத்தன.
“அண்ணே ஜாக்கெட் அளவெல்லாம் சரியா இருக்கா” என்று வெட்கம் கலந்த சிரிப்போடு கேட்டாள். அவளின் கேள்வி எனக்குள் இருந்த மிருகத்தை தட்டி எழுப்பியது. நான் அவளின் கொக்கிகளை அவிழ்த்தேன். பிரா அணியாத அவளின் முலைகள் எனக்காக வெளியே வந்ததன. அவற்றை பஞ்சு போல மெதுவாக தொட்டுப் பார்த்தேன். கொஞ்சம் கூட தொங்காத முலைகள். கின்னென விடைத்து நின்றன. கூரான அந்த முலைகளை என் இருகைகளால் பிசைந்தேன். என் கை புதியதாக படும் இடங்களில் எல்லாம் ஸ்ஸ்ஸ.. என்ற சத்தம் கேட்டது. அவள் சிலிர்த்து சத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். எனக்காக சிவகாமசுந்தரி அவளுடைய ஜாக்கெட்டை கலட்டினாள். நான் அவளை இறுக தழுவி.. முத்தமிட்டேன். வெற்று மார்புடன் அவளை கட்டியணைத்தாளும் நான் முழு உடையோடு இருந்தேன்.
சிவகாமசுந்தரியின் நெற்றியிருந்து, கண்கள், மூக்கு, கண்ணங்கள், உதடு, கழுத்து மார்பு என முத்தமிட்டுக் கொண்டே வந்தேன். இதுவரை யாரும் சுவைத்திடாத பால்வராத காம்புகளை முதன் முதலாக சுவைத்தேன். நான் சுவைக்க சுவைக்க அவளுடைய பருவக் காம்புகள் தடித்து உருண்டு திரட்சியாக இருந்தன. அவளுடைய மார்புகளை ஒரு கையால் கசக்கிக் கொண்டு மற்றொண்டை சுவைத்தேன். அவளுடைய முதுகில் கோலமிட்டேன். “ஸ்.. அண்ணா.. ஆ…” என்ற அவளின் முனகல்கள் எனக்கு மேலும் உந்துதலை ஏற்படுத்தின.
பாவாடையை சுற்றி சொருகியிருந்த சேலையை உறுவினேன். அவளின் முன்னே மண்டியிட்டு உட்காந்தேன். அவளுடைய தொப்புளில் முத்தமிட்டு தொப்புள் குழியை நாக்கை விட்டு துளாவினேன். அப்போது சிவகாமசுந்தரி என்னுடைய தலைமுடியை கோதிவிட்டாள். வெறும் பாவாடையோடு இருந்த பெண்ணை என் நாக்கால் ரசித்து சுவைத்துக் கொண்டிருக்கும் போது.. அவளுடைய முனகல்களில் அண்ணா.. அண்ணா.. என்ற வார்த்தைகள் வருவது மேலும் கிரக்கமாக இருந்ததது. எந்த ஆணுக்கும் முதன் முதலாக ஒரு பெண்ணை ஓக்கும் போது அண்ணா என்றெல்லாம் வார்த்தையை கேட்டிருக்க இயலாது. சொந்த தங்கைகளே எந்த அண்ணனையும் அண்ணா என கூப்பிடுவதே இல்லை. அப்படியிருக்க படுக்கை அறையை பகிர்ந்து கொண்டிருக்கும் போதா தங்கையெல்லாம் அண்ணாவை அண்ணா என்று அழைப்பார்கள். வேண்டுமாலும் அண்ணாதுறை என்று பெயர் வைத்திருந்தால்,.. பெயரை சுருக்கி அண்ணா என்று கூறியிருக்கலாம். என்ன சொல்லுகின்றீர்கள் நண்பர்களே…
சிகப்பு நிற அவளின் பாவாடையை நான் ஒன்றுமே செய்யவில்லை. அவளின் பாவாடைக்குள் புகுந்து அவளின் புண்டையை உண்ண எனக்கு ஆசையாக இருந்தது இருந்தாலும் நான் சற்று நிதானித்து அவளின் தொப்புளில் விளையாண்டதோடு எழுந்தேன். சிவகாமசுந்தரியை கட்டியணைத்து. “எனக்கு இதுபோல என்றுமே இருந்ததில்லை சிவகாமி. ரொம்ப டயங்க்ஸ்” என்றேன். அவளும் என்னைக் கட்டிப் பிடித்திருந்தாள். அவள் அந்நேரத்தில் ஏதாவது கேட்டால்,.. கேட்ட அனைத்தையும் அவளுக்கு தருவதற்கு தயாராக இருந்தேன். ஆனால் அவள் என்னை கட்டியணைத்ததோடு இருந்தாள். நாளுக்கு நாள் எங்களுக்குள் நெருக்கம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது.
சூரியன் உதிக்க தொடங்கும் பொழுதே சிவகாம சுந்தரியும், அவ முதலாளி சுந்தரும் கொல்லிமலையோட 78 வது குண்டூசி வளைவை தாண்டி இருந்தாங்க. ராயல் என்ஃபீல்டு 80 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் பறந்தது. குண்டூசி வளைவில் சர்ரென திரும்பும் போது.. சிவகாம சுந்தரி.. ஐய்யோ.. பார்த்து போனா.. பயம் கொல்லுதுனு சொன்னா. பின்னாடி ஒரு பொண்ணு உட்கார்ந்து இருக்கும் போது எந்த வண்டி மெதுவா போயிருக்கு. “எஞ்சாய் பண்ணு சிவகாமி” என்று சொல்லி வேகமாக ஓட்டினான். கொல்லிமலைக்கு போலாம் என சுந்தர் நேத்து தான் திட்டம் போட்டான். ஆனால் சுந்தரிக்கிட்ட “மெடிக்கல் ஆடருக்கு நாளைக்கு கோயம்புத்தூர் போறேன் சிவகாமி. நீயும் வர மாதிரி இருக்கும். அம்மாகிட்ட சொல்லிடு” என்றான்.
“சரின்ணா” என்று சட்டென சொல்லிவிட்டாள். தொழிலை கற்றுக்கொள்ளும் ஆர்வம்.
Story epdi eluthi anuppurathunu sollunga