28 வயது அழகுப் புயல் – பாகம் 13 240

யோசிப்போம்… என்றார் கண்ணன்.

நிஷாவை கர்ப்பமாக்கிவிட்டுதான் அடுத்து வேலையில் கவனம் செலுத்தவேண்டும் என்பதில் கண்ணன் கவனமாக இருந்தார். அது இங்கேவா இருந்தா என்ன… துபாயா இருந்தா என்ன? என்று நினைத்தார்.

அடப்பாவி பொசுக்குன்னு அமுக்கிட்டானே! – ஸ்வாமி திகைத்தார்.

நிஷா திடுக்கிட்டாள். அய்யோ இந்தப் பொறுக்கி பயமே இல்லாம பிடிச்சி அமுக்கிட்டானே…. ஸ்வாமி பாத்திருப்பாரே… போச்சு!

நிஷா மனதுக்குள் இப்படி நினைத்துக்கொண்டாலும், அந்த த்ரில் அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. திடீரென்று அவன் பிடித்துவிட்டது.. சுகமாக இருந்தது.

ஸ்வாமி நிஷாவைப் பார்த்தார். அவளோ உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டு பதட்டத்தோடு இருந்தாள். ஆனால் அவளது உதட்டோரம் லேசாகத் தெரிந்த சந்தோசத்தை… முகமலர்ச்சியை… கவனித்தார்.

இந்த குத்துவிளக்குக்கு அவன்தான் திரி வச்சி விளக்கு ஏத்திக்கிட்டிருக்கான்!

கான்செண்ட்ரேஷன் போகிறதே என்று ஸ்வாமி கண்மூடி மந்திரத்தை தொடர்ந்தார். அவர் கண்ணைத் திறந்தபோது, சீனு நகர்ந்து அவளை இன்னும் நெருங்கி உட்கார்ந்திருந்தான். அவனது கை அவளது இடுப்புக்குள் இருந்தது. அவருக்கு தெரிந்துகொண்டிருந்த முலையும், இடுப்பும், இடுப்பைத் தழுவியிருக்கும் கையும் புடவையில் மறைந்திருந்தது.

நிஷா நடுங்கி, நெளிந்து கொண்டிருந்ததைப் பார்த்த ஸ்வாமிக்கு ஆண்மை தூக்கிக்கொண்டது. மந்திரம் மறந்தது. தலையை உதறினார்.