வாசமான ஜாதிமல்லி – பாகம் 9 51

பிரபுவின் தாய் கொஞ்சம் சமாதானம் அடைந்தாள். “அப்படியா பா, அவனை கூப்பிடுட்டும்மா?”

“இல்ல மா, எனக்கு இப்போ கொஞ்சம் வேலை இருக்கு நான் அவனிடம் நாளைக்கு பேசுறேன்.”

மீரா சமையல் அறையில் மும்முரமாக வேளையில் இருந்ததால் சரவணன் மெதுவாக போனில் பேசியது தெரியாது. போனை வைத்தபிறகு சரவணன் யோசித்தான். உறுதி ஆகிவிட்டது. பிரபு சொன்ன நேரத்துக்கு முன்பே திரும்பி வந்துட்டான், அதுவும் வந்தவுடன் நேராக என் வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். பிரபு தனது சொந்த மனைவியையும் குழந்தையையும் பார்ப்பதை விட அவன் மனைவியைப் பார்ப்பதில் அதிக ஆர்வம் கொண்டிருந்தான். மீரா மீதான அவனது காமம் இந்த அளவுக்கு வலுவானது. அதுவும் என் மனைவி அவனுக்கு தன்னை கொடுத்துவிடுவாள் என்று என்ன நம்பிக்கை இருந்தால் பிரபு வரும் போது மீராவுக்கு ஜாதிமல்லிசாரம் வாங்கி வந்திருப்பான் என்று வருத்தப்பட்டான் சரவணன். மீராவும் அவனை ஏமாற்றவில்லை, என்ன விளக்கம் அல்லது சமாதானம் சொன்னான்னோ, அப்போதே அவன் இச்சைக்கு இணங்கிவிட்டாள்.

அவனது வீட்டில் கிடைத்த தனிமையில், அவர்கள் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக அவர்கள் ஏங்கிக்கொண்டிருந்த எல்லாவிதமான இன்ப உரசலும் செய்திருக்க வேண்டும். அவன் அவள் உதடுகள், அவளது மார்பகங்கள், அவளது புண்டையை ருசிக்க விரும்பியிருப்பான், அதை செய்து இருப்பான். அவளும் அவனது ஆண்மையை அவள் மிருதுவான இதழ்கள் உறிஞ்சுவதை விரும்பியிருப்பான், அதை அவள் செய்யாமல் விட்டிருக்க மாட்டான். அவள் அதை உடனடியாக செய்திருப்பாள், இது வரை அவனுக்கு மறுக்கப்பட்டதை அவனுக்கு செய்திருப்பாள் என்று மனம் குமுறினான் சரவணன். சோபாவில் ஜாதிமல்லி இருந்திருந்தால், படுக்கை விரிப்புகள் மாற்றப்பட்டிருந்தால் அந்த இரு இடங்களிலும் அவர்கள் உடல் பசி தீர்த்திருக்க வேண்டும். இரண்டு முறை மட்டும் தான் அவர்கள் புணர்ந்திருக்கிறார்களா? பிரபு தனது வீட்டுக்கு முன்பு நிறைய தடவை வந்திருந்த பொது, அவர்கள் நிச்சயமாக என் வீடு முழுவதும் நிர்வாண காம ஆட்டம் ஆடிருக்க வேண்டும். இன்றும் அது நடந்ததா? அவனது வீட்டில், பிரபுவும் மீராவும் நிர்வாணமாக ஒன்றாக உல்லாசமாக இருந்தா அதே இடங்களுக்குச் செல்வதில் நிலைக்கு பொது அவனுக்கு வெறுப்பு வந்தது.

இந்த வேதனையான எண்ணங்களை நினைத்து ஏன் என்னை சித்திரவதை செய்துகொள்கிறேன் என்று வேம்பினன் சரவணன். மனதில் இருந்து அந்த எண்ணங்களை விரட்ட விரும்புவதைப் போல சரவணன் தன் தலையை வேகமாக குலுக்கினான். இன்னும் விட்டுவிட கூடாது, அதற்கு ஒரு முடிவுகட்ட முடிவெடுத்தான். அடுத்த நாள் காலையில் சரவணன் சாதாரணமாக பிரபுவின் வீட்டிற்கு அழைத்து அவனுடன் பேசச் நினைத்தான். பிரபு தான் போனை எடுத்தான். பிரபு வீட்டில் இருந்தான். அவன் இன்னும் என் வீட்டிற்கு செல்லவில்லை என்று சரவணன் நினைத்தான்.

“நீ மீண்டும் பழைய கோவிலுக்கு வர முடியுமா” என்று பிரபுவிடம் சரவணன் கேட்டான்.

2 Comments

  1. Length ah update pannunga bro

  2. Good… story is moving towards the good ending…

Comments are closed.