மன்னிச்சிடுங்க ராம்..நம்ம குழந்தைக்காக இதை பண்றேன் 197

சுவாதி நின்றாள்
சிவராஜ்: என்னை மன்னிச்சிடு..நேத்து நடந்த தப்புக்கு..வண்டி பஞ்சரனதால..
சுவாதி: புரியுது. பரவாயில்ல
சொல்லிவிட்டு நகர முயன்றாள்.
சிவராஜ்; நான் உங்களுக்கு ரொம்ப தொல்லை கொடுக்குறனா..
சுவாதி: அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல….வீட்ல வேலை இருக்கு.
சுவாதி அவனைவிட்டு நகர்ந்தாள். அவள் செல்வதை பார்த்தபடி.
.சிவராஜ்: த்தா. என்ன பொண்ணுடா இவள். என்னா உடம்பு. ஓத்த இவளதான் ஓக்கனும்
சுவாதி தன் அபார்ட்மென்ட்டுக்கு வந்தாள். அவளது வீட்டின் முன் வீட்டு ஓனர்..மணி ஐயர் நின்று கொண்டிருந்தார்.
மணி ஐயர்: வாம்மா சுவாதி. உனக்காக தான் காத்தின்டிருக்கேன்
சுவாதி: வாங்க சார். உள்ள வாங்க.
இருவரும் வீட்டினுள் நுழைந்தனர்.
மணி ஐயர்: ராம் எப்படி இருக்கான்
சுவாதி; முன்னக்கு இப்ப பரவாயில்ல
மணி ஐயர்: நான் எதுக்கு இங்க வந்தேனா. அட்வான்ஸ் கழிஞ்சி 2 மாசம் வாடகை பணம் பாக்கி இருக்கு.
சுவாதி: சார் கொஞ்சம் டைம் கொடுங்க கண்டிப்பா கொடுத்திடுறேன்.
மணி ஐயர்: இங்க பாருமா. ஆல்ரெடி இரண்டு பேர் வீட்டுக்காக வெயிட் பண்ணின்டுருக்கா..உனக்கு தெரியும் இந்த ஊர்ல வீட்டோட மதிப்ப பத்தி..இப்படி வாடகை வருமா வராதானு காத்தின்டுருக்க முடியாது.
சுவாதி; ப்ளிஸ் சார்..ஒரு இரண்டு நாள் டைம் கொடுங்க..எப்படியாவது குடுத்திடுறேன்.
மணி ஐயர்: உன் நிலைமை புரியுது. இந்த மாசம் கொடுத்திடுவ..அடுத்த மாசம். நீ நம்மவாங்கிறதல தான் இவ்வளவு நாள் டைம் கொடுத்தேன். இப்பவும் எனக்கு வாடகை வேணாம். வீட்ட காலி பண்ணா போதும். இன்னைக்கு ஒரு நாள் டைம் தாரேன். இரண்டு நாள்ல வீட்டை காலி பண்ணிருங்கோ.
சுவாதி: சார் ப்ளிஸ்.
சொல்லி விட்டு அவர் கண்டுகொள்ளாமல் வெளியேறினாள். சுவாதி அழுதபடியே இருந்தாள். ராம்மிடம் நடந்த விசயத்தை சொன்னாள்.
ராம்: இப்ப என்ன பண்றது சுவாதி?
சுவாதி: எனக்கும் என்ன பண்றதுனு தெரியல. மூளையே வேலை செய்யமாட்டேங்குது.
அப்போது காலிங்பெல் அடித்தது. கதவை திறந்தாள். சிவராஜ் நின்று கொண்டிருந்தான். அவனை கண்டதும் புடவையை சரி செய்தாள்.
சிவராஜ்: உள்ள வரலாமா?
சுவாதி: என்ன விசயமா வந்துருக்கீங்க.
சிவராஜ்: ராமை பாக்கனும்.
அவளது உடலை பார்வையால் ரசித்தான். சுவாதிக்கு சங்கடமாக இருந்தது. அவனை உள்ளே விட்டுவிட்டு கிட்சனுக்கு சென்று வேலைகளை பார்த்தாள்.
சிவராஜ் ராம் அறைக்கு சென்றான்.
சிவராஜ்: ராம். எப்படி இருக்கீங்க.
ராம்: நல்லயிருக்கேன் சார். தாங்ஸ் சார். அன்னைக்கு சுவாதிக்கு நீங்க பண்ண உதவிக்கு.
சிவராஜ்: பரவாயில்ல..இது என் கடமை. அப்பறம் ஏதோ பிரச்சனை போல
ராம்: அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல
சிவராஜ்: மணி ஐயர் வந்ததாரா?
ராம் எதுவும் சொல்லவில்லை
சிவராஜ்: மணி ஐயர வழியில பாத்தேன். நடந்தை சொன்னார். ரொம்ப வருத்தமா போச்சு. இப்ப என்ன பண்ண போறிங்க?
ராம்: அதான் சார் எங்களுக்கும் தெரியல. இருந்த பணமெல்லாம் எனக்கு வைத்தியம் பாக்கவே செலவாயிடுச்சு. கையில காசு சுத்தமாயில்ல.
சிவராஜ்: உங்கள மாதிரி நல்ல மனுசங்களுக்கு தான் சோதனையா வருது. ம்ம்..நான் வேனும்னா ஒரு உதவி பண்ணலாம், ஆனா அது சரி பட்டு வருமான்னு தெரியல.
ராம்: என்ன உதவி சார்:
சிவராஜ்: என் வீடு பெரிய வீடு நானும் என் அசிஸ்டென்ட் சுப்புவும் தான் இருக்கோம். உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்த என் வீட்ல தங்கலாம். நீங்களும் தமிழ் நானும் தமிழ். தமிழனுக்கு ஒரு தமிழன் உதவி செய்யலேனா எப்படி
ராம்: இல்ல சார் எங்களால உங்களுக்கு எதுக்கு வீண் சிரமம்.
சிவராஜ்: அதெல்லாம் ஒரு சிரமமுமில்லை. சொல்ல போனால் சந்தோசம் தான். இது நாள் வரைக்கும் நான் தனியாவே இருந்திட்டேன். நீங்க வந்த இரண்டு குழந்தைகளோட விளையாடிகிட்டு, சுவாதி சமையல சாப்பிட்டுட்டு சந்தோசமா இருப்பேன்.
ராம்: உங்களுக்கு பெரிய மனசு சார். இருந்தாலும்..
சிவராஜ்: பிரியுது சார். என்னயிருந்தாலும் நீங்கல்லாம் உசந்த சாதி. நீங்கல்லாம் என் வீட்ல தங்குவீங்களா?
ராம்: ஐயோ அப்படிலாம் இல்ல சார். சுவாதிட ஒரு வார்த்தை கேட்டுட்டு சொல்றேனே.
ராம் சுவாதியை கூப்பிட்டு விசயத்தை சொன்னான்.
சுவாதி: நீங்க என்ன சொல்றீங்க. நாம எப்படி அவர் வீட்ல.
ராம்: நானும் சொன்னேன் சுவாதி ஆனா அவரு கட்டாய படுத்துறாரு.
சிவராஜ் எதற்காக அவர்களை தன் வீட்டிற்கு அழைக்கிறான் என சுவாதிக்கு நன்றாக தெரிந்தது.
சுவாதி: சார்..எங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணவந்ததுக்கு ரொம்ப தைங்க்ஸ்..ஆனா உங்க உதவி வேணாம்.
சிவராஜ்: நல்ல யோசிச்சு சொல்லுங்க. என்ன பண்ண போறீங்க. எங்க போவீங்க
சுவாதி: அதை நாங்க பாத்துகிறோம்.
ராம்: சுவாதி நல்ல யோசிச்சு சொல்லு.
சுவாதி; ப்ளிஸ் ராம். ஏதாவது வழி இருக்கும்.
ராம்: இல்ல சுவாதி…
சிவராஜ்: பரவாயில்ல ராம்..விடுங்க..நான் கிளம்புறேன்.
ராம்: சாரி சார்.