மன்னிச்சிடுங்க ராம்..நம்ம குழந்தைக்காக இதை பண்றேன் – 4 133

ராம்: என்னாச்சு சுவாதி?

சுவாதி: ஒன்னுமில்ல. நீங்க தூங்குங்க.

சுவாதி அவனிடம் இருந்து விலகி படுத்தாள். அவள் அவனை தூங்க வைத்துவிட்டு எழுந்துவிடுவாள் என ராம் நினைத்தான்.

ராம்: ப்ளிஸ் சுவாதி, இங்கயே தூங்கேன் ப்ளிஸ்.

அவளிடம் கெஞ்சிக் கொண்டே, அவளின் இடையில் கை வைத்து வருடினான். அவனின் கையை தள்ளிவிட்டுக் கொண்டே எரிச்சலுடன் பதிலளித்தாள்.

சுவாதி: சரி. அதான் படுத்துண்டு தானா இருக்கேன். நீங்க பேசாம படுத்து தூங்குங்கோ

ராம் அதன் பிறகு எதுவும் போசாமல், கூறையை, சுழலும் ஃபேன்னை பார்த்தபடி படுத்திருந்தான். அப்படியே அசந்து தூங்கிவிட்டான்.

மாலை 6 மணிக்கு ராம் கண்விழித்து பார்க்கும் போது, அவனருகே ஸ்ரேயா தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். சுவாதியை காணவில்லை. எழுந்து வீல் சேரில் ஹாலுக்கு வந்தான். ஹாலில் யாருமில்லை. சிவராஜ்ஜின் அறை பூட்டியிருந்தது. அதனுள் இருந்து தண்ணீர் கொட்டும் சத்தம் கேட்டது. ராம் வாசலை பார்த்தான். சிவராஜ்ஜின் செருப்பை காணவில்லை. சுவாதி தான் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என நினைத்தான். கால் மணி நேரத்திற்கு பிறகு சிவராஜ்ஜின் அறைகதவு திறந்து கொண்டு வந்த சுவாதியை கண்ட ராம் அதிர்ச்சியில் உறைந்தான். அவள் வேறு ஒரு டிரான்ஸ்பெரன்டான புது புடவையுடன் வந்தாள். அவளின் கோலத்தை அவன் முழுமையாக பார்க்கும் முன் சுவாதியின் மொபைல் போன் ஒலித்தது. அதை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் அறைக்குள் சென்றாள். மொபைல் போனை எடுக்க, வெளியே வந்த சுவாதி, ராம்மை பார்க்காமல் அவனை கடந்து சென்றாள். ராம் அவளை கண் இமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். சுவாதி சிவராஜ்ஜின் அறைக்குள் இருந்து கொண்டு போனில் பேசுவதை கேட்டான்.

சுவாதி: ம்ம்.. இன்னைக்கு வர லேட்டாகும். சரி. எவ்வளவு லேட் ஆகும். எப்ப வருவீங்க

அதன் பிறகு அவள் போனில் குசுகுசுவென ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் எதுவும் ராம்மால் தெளிவாக கேட்க முடியவில்லை. ராம் டீவி ஆன் செய்து அதில் கவனத்தை குவித்தான். 10 நிமிடங்களுக்கு போன் பேசி முடித்த சுவாதி, சிவராஜ்ஜின் அறையில் இருந்து வெளியே வந்தாள். இப்போது ராம் அவளை முழுமையாக பார்த்தான். பிங்க் கலரில் புடவை உடுத்தியிருந்த சுவாதி, அதை நேற்றை போலவே தொப்புளுக்கு கீழே கட்டியிருந்தாள். புடவை மேட்சாக அடர் பிங்க் நிறத்தில் ஜாக்கெட் அணிந்திருந்தாள். ஜாக்கெட்டின் கைகளில் இதய வடிவில் துளை ஒன்று டிசைன் செய்யப்பட்டிருந்தது. ராம் அவளை கண் இமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவளும் அவனை பார்த்துவிட்டு, சிரிக்கவோ, முறைக்கவோ செய்யாமல் சாதரணமாக கடந்து சென்றாள். உண்மையில் அவளின் அழகை கண்டு, ராம் எதுவும் சொல்லாமல் இருந்தது அவளுக்கு ஏமாற்றத்தை தந்தது. அவள் கிட்சனுக்குள் நுழைந்ததும், அவளின் முதுகை ராம் பார்த்தான். முதுகிலும் அதே இதய வடிவ டிசைன் சற்று பெரிதாக அவளின் பளிங்கி முதுகுன் பெருவாரியான அழகை காட்டியபடி இருந்தது. ஆனால் முதுகுக்கு பின்னால் இருந்த இதய வடிவம் தலைகீழாக இருந்தது. அதன் குறுகிய முனைபகுதி மேல் ஜாக்கெட்டிலும், பறந்து விரிந்த பகுதி கீழ் ஜாக்கெட்டிலும் இருந்தது. இதனால் அவளின் முதுகின் பெருவாரியான பகுதி வெட்டவெளிச்சமாக தெரிந்தது. அவளின் முதுகின் மேல் பகுதி மூடி இருந்தாலும், அவள் இதற்கு முன் அணிந்திருந்த இரண்டு ஜாக்கெட்டை விட அதிகபடியான அளவு அவளின் பின் முதுகு அகன்ற இதய வடிவமைப்பில் வெளியே தெரிந்தது. ராம் எச்சிலை விழுங்கி வறண்ட தொண்டை குழியை ஈரப்படுத்தினான். “கடவுளே, இவ்வளவு அழகா இருக்காளே, இவ்வளவு அழகான பொண்டாட்டியவா எனக்கு கொடுத்திருக்க. அவளை இவ்வளவு அழகா இப்படி இதுக்கு முன்னாடி பாத்ததே இல்லை. முறைச்சு பார்த்தாலும், கோபமா பாத்தாலும், சோகமா இருந்தாலும் அழகா இருக்கா. ஏன் சோகமா இருக்காள்? சிவராஜ் வர லேட்டாகும் சொன்னதுனால இருக்குமோ? அதுக்கு எதுக்கு இவ சோகமாகனும்? சிவராஜ் எதுக்கு இப்படி ஒரு புடவை இவளுக்கு வாங்கி தரனும்? திரும்ப ஆரம்பிச்சிட்டேனா. என் புத்தியை செருப்பால அடிக்கனும். கண்டதை யோசிச்சிண்டு இருக்கேன் நேத்து சுவாதி கூட திட்டினாள்.”

சுவாதி டீ போட்டு அதை கோப்பையில் ஊற்றி எடுத்து வந்து அவளது கணவனிடம் நீட்டினாள். ராம் நன்றி தெரிவித்து புன்னகையுடன் கோப்பையை எடுத்தான். ஆனால் சுவாதி அவனை பார்த்து சிரிக்காமல் எதுவும் பேசாமல் அவளது கோப்பையை எடுத்துக் கொண்டு சோபாவில் அமர்ந்து டீவி பார்த்தாள். அவள் சோகமாக இருப்பதை பார்த்து ராம் அவனாக பேச்சு கொடுத்தான்.

ராம்: சுவாதி இந்த புடவையில நீ இன்னைக்கு ரொம்ப அழகாயிருக்க

சுவாதி அவனை பார்த்து புன்னகைத்தாள். ராம்மிற்கு அவளின் சிரிப்பு நிம்மதியை தந்தது. இருவரும் டீயை குடித்து முடித்தனர். சுவாதி கிட்சனுக்கு காலி கோப்பைகளை எடுத்து சென்றாள். சுவாதி ஸ்ரேயாவை எழுப்பி விட்டு கிட்சனில் சமைக்க தொடங்கினாள். ஸ்ரேயா முகத்தை கழுவி விட்டு ராம்மிடம் வந்தாள்.

ஸ்ரேயா: அப்பா ஹோம் ஒர்க் பண்ண எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணிறியா?

ராம்: சரிடா செல்லம். பேக்கை எடுத்துட்டு வா

ஸ்ரேயா: இங்க வேணாம். ரூம்ல படிக்கலாம்.

ராம்: சரிம்மா. போகலாம்

ராம் டீவியை ஆப் செய்துவிட்டு, ஸ்ரேயாவிற்கு பாடம் சொல்லி கொடுக்க அவனது அறைக்கு சென்றான். சுவாதி கிட்சனில் சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். சுவாதி சமையல் வேளைகளை முடித்துவிட்டு, சஹானாவுடன் ராம்மின் அறைக்கு சென்றாள். ஸ்ரேயா ஹோம் ஒர்க்கை முடித்துவிட்டு, சஹானாவுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்தாள். ராமும் சுவாதியும் அதை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தனர். காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டு கதவை திறக்க சுவாதி வேகமாக வெளியே போனாள். அவளை பின் தொடர்ந்து மெதுவாக ராமும் சென்றான். அவன் அறையை விட்டு வெளியே வரும் போது சுவாதியின் குரல் கேட்டது “ஆவ்ச்…ஆஹாஹாஹா”. அதை தொடர்ந்து சிவராஜ்ஜின் சிரிப்பு சத்தமும் கேட்டது “ஹா ஹா ஹா”. அவன் வெளியே வரும் போது ஹாலில் யாருமில்லை. அவன் திரும்பி சிவராஜ்ஜின் அறையை பார்த்தான். அவனது மனைவி உள்ளே இருந்து கதவை அடைப்பதை கண்டான். அவள் கதவை சாத்தும் போது, அவளின் முகத்தை சிரிப்பை கண்டான். அவளின் வெள்ளை நிற இடுப்பில் சிவராஜ்ஜின் கருத்த கை இருப்பதை கதவு மூடும் தருணத்தில் கவனித்தான்.

3 Comments

  1. naan en manaiviyai tharugiren aghagana 15 vayathu Muslims paiyankal ethanai per aanalum varalaam athanai paiyankalum en manaiviyai anubavikka athai naan en kannal kaana virumbukiren

    1. Contactme

Comments are closed.