மன்னிச்சிடுங்க ராம்..நம்ம குழந்தைக்காக இதை பண்றேன் – 4 133

சுவாதி: ஸ்ரேயா பல்லு விளக்கிட்டாளா?

ராம்: ம்ம்ம்

சுவாதி: ஓகே

அதன் பிறகு நான்கு பேரும் சேர்ந்து காலை உணவு உண்டனர். ராம் சுவாதி அவனருகே அருகில் செல்லும் போது, அவளிடம் இருந்து வித்தியாசமான வாசனை வருவதை கவனித்தான். அவளின் வாசனை அவனுக்கு நன்றாக் தெரியும். ஆனால் அதை பற்றி எதுவும் யோசிக்காமல் சாப்பிட்டு முடித்தான். சாப்பிட்ட பின் டீ குடித்தனர். பிறகு சுவாதி துணிகளை துவைக்க சென்றாள். சிவராஜ் சோபாவில் அமர்ந்து டீவியில் நியூஸ் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ராம்முன் அவனுடன் சேர்ந்து டீவி பார்த்தான். ஸ்ரேயா விளையாட சென்று விட்டாள். அரை மணி நேரத்திற்கு பிறகு துணி துவைத்துவிட்டு வந்த சுவாதி, சோபாவில் அவள் காதலன் அருகே உட்கார்ந்தாள். ராம் அவளை பார்த்தான், அவளது உடம்பில் ஈரமும் வேர்வையுமாக இருந்தது அவனுக்கு அழகாக தெரிந்தது. கடந்த சில நாட்களாக அவளின் அழகு கூடிக்கொண்டே போவதை உணர்ந்தான். ராம் அவள் உடலை மேய்வதை உணர்ந்த சுவாதி அவனை பார்த்தாள். அவன் அவளை பார்த்ததும் சிரித்தான். சுவாதியும் பதிலுக்கு சிரித்துவிட்டு, டீவியை கவனித்தாள். அதன் பிறகு அவனை அவள் சட்டை செய்யவில்லை. ராம்மின் பார்வை அவளின் மார்பகத்திற்கு திரும்பியது. அவளின் கசங்கிய ஜாக்கெட்டையும், அதனை மீறி தெரியும், அவளின் முலைகளின் வளிப்பையையும் பார்த்தான். அவளது ஜாக்கெட் மேல் கொக்கி இன்னும் திறந்திருப்பதை பார்த்தான். இப்போது தான் கவனித்தான். அங்கே கொக்கி எதுவும் இல்லாமல், கொக்கி இருந்ததற்கான தடம் மட்டுமே இருந்தது. அவனின் மூளையில் மங்களாக சில நினைவுகள் வந்தன. சிவராஜ்ஜின் அறையில் அவனது கட்டிலில், தலையணைக்கு அருகே, அவளின் ஜாக்கெட் கொக்கி போன்ற ஏதோ ஒன்று கிடந்தது நினைவுக்கு வந்தது. அது உண்மையிலேயே கொக்கி தானா என அவனால் உறுதியாக சொல்ல முடியவில்லை. அவனின் மனதில் பல எண்ணங்கள் அலை மோதின.

“உண்மையிலேயே அது கொக்கியா? இல்லை வேறா எதாவதா? ஒரு வேளை கொக்கியா இருந்தா அது சுவாதி ஜாக்கெட் கொக்கி தானா? கொக்கி இல்லாத ஜாக்கெட்டை எதுக்கு அவள் போட்டிருக்கா? அது அவளுக்கு தெரியுமா? இல்ல தெரியாம போட்டிருக்காளா? ஆனா காலையில அவள் கொக்கி போட மறந்திட்டதா தான சொன்னாள். அப்ப அவளுக்கு தெரிஞ்சிருக்கு, தெரிஞ்சிகிட்டே என்கிட்ட பொய் சொல்லியிருக்காள். ச்சே ச்சே அப்படியெல்லாம் இருக்காது. அவளும் அப்படி பட்டவள் கிடையாது”

சிவராஜ்ஜை பார்த்தான். அவன் நியூஸ் சானலை கவனித்துக் கொண்டிருந்தான். காலையில் சுவாதி சொன்னது நினைவிற்கு வந்தது “சிவராஜ் மாமாவுக்கு வேற வேலை இல்லையா. என் மார்பை தான் பாத்துண்டு இருக்க போறாரு பாருங்க. நீங்க தான் காலையில இருந்து அங்கயே பாத்திண்டு இருக்கீங்க.”. அவள் சொன்னவாறு தான் நடந்து கொண்டிருப்பதாக அவனுக்கு தோன்றியது. சிவராஜ்ஜின் கவனம் டீவியில் தான் இருக்கிறது. அவனது எண்ணம் தான் அவளின் ஜாக்கெட்டை சுற்றியே இருக்கிறது என நினைத்து அவனை அவனே கடிந்து கொண்டான். இனி அப்படி எதுவும் நினைக்க கூடாது என தனக்குள் உறுதி எடுத்துக் கொண்டான்.

அதன் பிறகு ராம் அவர்கள் எப்படி உட்கார்ந்திருக்கிறார்கள் என கவனித்தான். அவர்களுக்கிடையே ஒரு அடி இடைவெளி இருந்ததை கண்டான். அவன் அவர்களுக்கு இடையே உள்ள இடைவெளியை சற்று தள்ளியிருந்து பார்ப்பதை சுவாதி பார்த்துவிட்டாள். அவள் பார்ப்பதை அறிந்து பார்வையை அவளின் முகத்திற்கு திருப்பினாள். அவள் யாரென்று தெரியாத ஒருவர், அவளின் உடலை கண்களால் மேய்ந்தால் எப்படி கோபமும் எரிச்சலும் அடைவாளோ அதே போல், அவனை எரிச்சலுடன் கோபமாக பார்ப்பதை உணர்ந்தான். அவளின் கோப பார்வையை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது, சிவராஜ்ஜும் அவனை பார்த்தான். சுவாதி அவனை கோபத்துடன் பார்ப்பதை சிவராஜ் உணர்ந்திருந்ததால், அவன் ராமை கேவலமாக பார்த்தான். ராம் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவள் கோபமாக எழுந்து சிவராஜ்ஜின் அறைக்குள் சென்றாள். ராம் குற்ற உணர்ச்சியால் தலை கவிழ்ந்தான். இதை கண்ட சிவராஜ் நமட்டு சிரிப்பு சிரித்துவிட்டு டீவியை கவனிக்க ஆரம்பித்தான். ராம் சோகத்துடன் அவனது அறைக்கு சென்று படுத்தான். அடுத்த அரை மணிநேரம் அவனுக்கு ஹாலில் ஒடுய டீவி சத்தம் கேட்டது. அதன் பிறகு அவனின் மனைவியின் குரல் கேட்டது.

சுவாதி; மாமா..ஹீட்டர் போட்ருக்கேன். குளிக்கனும்னு சொன்னீங்களே

சிவராஜ்: ஆஹன். வாரேன்.

அதன் பிறகு ராம்மிற்கு டீவி சத்தம் கேட்கவில்லை. டீவியை சிவராஜ் அனைத்துவிட்டதாக நினைத்தான். பிறகு கதவு திறந்து மூடும் சத்தமும், அதை தொடர்ந்து சுவாதியின் வளையல் சத்தமும் அவளின் சிரிப்பு சத்தமும் அவனுக்கு கேட்டது.

சுவாதி: ஆஹஹா…ம்ம்ம்ஹீஹீஹீ….ஹா ஹா ஹா ஹா

அதன் பிறகு சத்தம் எதுவும் கேட்கவில்லை. சிறிது நேரம் கழித்து கதவு திறக்கும் சத்தமும், அதை தொடர்ந்து சுவாதியின் கொலுசு சத்தமும் கேட்டது. அவனின் மனைவி வெளியே வந்திருக்கிறாள் என புரிந்து கொண்டான். அவளின் கொலுசு சத்தம் வித்தியாசமாக இருப்பதை நினைத்து குழம்பினான்.

எழுந்து வீல் சேரில் ஹாலுக்கு சென்றான். கிட்சனில் அவனது மனைவி வேளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். புது புடவை அணிந்திருந்தாள். அந்த புடவை சிவராஜ் நேற்று அவளுக்கு வாங்கி வந்திருக்க வேண்டுமென நினைத்தான். குளித்து முடித்து புது புடவையில் தேவதையை போல அழகாக இருந்தாள். அடர் மெருன் நிற புடவைக்கு அடர் காவி நிற ஜாக்கெட் அணிந்திருந்தாள். அவளின் வெளிர் நிறத்திற்கு அது பொருத்தமாக இருந்தது. லேசாக பிங்க் கலரில் லிப்ஸ்டிக் போட்டிருந்தாள். இதுவும் புதிது என தெரிந்து கொண்டான். அவளிடம் பிங்க் கலரில் லிப்ஸிடிக் இல்லை. அவளை அப்போது பார்த்து கோபபடுத்தியது போல இப்போது நடந்து கொள்ள வேண்டாமென அவள் கவனிக்கும் முன் நியூஸ் பேப்பரை எடுத்து படிக்க ஆரம்பித்தான். அவளுக்கு தாலி கட்டிய கணவன் அவன், அவனால் அவன் மனைவியை பார்த்து ரசிக்க முடியவில்லை. வேளை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அவளை பார்த்தால் அவள் கோபப்பட்டுவிடுவாளோ என பயப்படுகிறான். 15 நிமிடங்களுக்கு பிறகு சிவராஜ்ஜின் குரல் அவனது அறையிலிருந்து கேட்டது.
சிவராஜ்: சுவாதி..என் டிரெஸ் எங்க வைச்சிருக்க?

அவள் வேளை செய்து கொண்டே பார்வையை திருப்பாமல், பதிலளித்தாள்.
சுவாதி: இருங்க வாரேன்.

3 Comments

  1. naan en manaiviyai tharugiren aghagana 15 vayathu Muslims paiyankal ethanai per aanalum varalaam athanai paiyankalum en manaiviyai anubavikka athai naan en kannal kaana virumbukiren

    1. Contactme

Comments are closed.