மன்னிச்சிடுங்க ராம்..நம்ம குழந்தைக்காக இதை பண்றேன் – 4 136

சுவாதி தலையை தூக்கி, சிவராஜ்ஜை பார்த்து பதிலளித்தாள்.

சுவாதி: பிடிச்சிருந்துச்சு. உங்களுக்கு

சிவராஜ் அவளின் முதுகில் இருந்து, கையை எடுத்து, அவளின் முகத்தில் விழுந்திருந்த முடிகளை நீக்கியபடி பதிலளித்தான்.

சிவராஜ்: உன்னோட இருக்கும் போது, பிடிக்கலைனு யாராவது சொன்ன அவன் பைத்தியகாரனா தான் இருக்கனும்

அவளை பார்த்து சிரித்துவிட்டு, அவளின் உதடுகளை கவ்வி சுவைத்தான். சுவாதி அவனிடமிருந்து பிரிந்து முத்தத்தை பிரித்தாள்.

சுவாதி: போதும். ஏற்கனவே ஒருமணி நேரம் ஆச்சு. சமைக்க வேணாமா

சிவராஜ் அவளை பார்த்து சிரித்தபடி பேசினான்.

சிவராஜ்: சரி. போ.. இன்னையில இருந்து நான் வாங்கின புடவைய தான் கட்டனும், பழச போடக்கூடாது சரியா

சுவாதி தலையசைத்து சம்மதம் தெரிவித்துவிட்டு, பாத்ரும் நோக்கி நடந்தாள்.

சிவராஜ்: எங்க போற

சுவாதி: குளிக்க போறேன்.

சிவராஜ்: அப்புறம் குளி. உன் உடம்புல உன் வாசனையோட சேர்த்து, என் வாசனையும் வருது. அது எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. அப்படியே இரு

சுவாதி: ஆனா…

அவள் பேசி முடிக்கும் முன் அவளின் உதட்டில் கைவைத்த சிவராஜ் அவளுக்கு பதிலளித்தான்.

சிவராஜ்: நான் சொல்றதை மட்டும் செய். உனக்கு வித்யாசமான, புதுசான சுகத்தை நீ அனுபவிப்ப

சுவாதி: ம்ம்ம் சரி

சிவராஜ்: அந்த பழைய கிழிஞ்ச புளவுஸை போட்டுக்க. அப்பறமா குளிக்கலாம். சுவாதியும் பழைய ஜாக்கெட்டும், புடவையும் அணிந்து கொண்டு அறையைவிட்டு வெளியே வந்தாள்.

காலை காட்சி முடிந்தது.

சமைத்து முடித்ததும் சுவாதி, ஸ்ரேயாவை சாப்பிட வைத்தாள். பிறகு சிவராஜ்ஜின் அறைக்கு சென்று சஹானாவிற்கு பால் கொடுத்து அவளை தொட்டிலில் போட்டுவிட்டு, ஹாலுக்கு வந்தாள்.

சுவாதி; சாப்பாடு எடுத்துவைக்கவா

சிவராஜ்: ம்ம் வை சுவாதி. எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது

சஹானாவிற்கு பால் கொடுத்துவிட்டு, வந்ததால், அவளின் சரி செய்யாத புடவை அவளின் ஜாக்கெட்டை மறைக்காமல் இருக்க, அதை பார்த்தபடி சிவராஜ் பேசியதன் அர்த்தம் புரிந்து அவளின் கணவனை பார்த்தாள். அவன் டீவியில் மூழ்யிருக்க, சிவராஜ்ஜை பார்த்து சிரித்தாள்.

சுவாதி: சரி..சாப்பாடு எடுத்து வைக்கிறேன் வாங்க,

மூவரும் அமர்ந்து சாப்பிட்டனர்,சாப்பிட்ட பின் சிவராஜ் அவனது அறைக்கு செல்ல, ராம் அவனின் அறைக்கு சென்றான். சுவாதி சமைத்த பாத்திரங்களை கழுவி கிட்சனை சுத்தம் செய்துவிட்டு அவளது கணவனின் அறைக்கு சென்றாள். ஸ்ரேயா ஏற்கனவே தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். சுவாதி ராம்மை மாத்திரைகளை சாப்பிட வைத்து அவனை படுக்க வைத்தாள். ராம் அவளிடம் பேச நினைத்து எப்படி பேசாவதென யோசித்து ஒருவழியாக பேச்சை ஆரம்பித்தான்.

ராம்; சுவாதி ..இ..இன்னைக்கு நீ……ரொம்ப அழகாயிருக்க

அவள் பதில் பேசாமல் புன்னகையை பதிலாக தந்தாள். ராம் தொடர்ந்து அவளின் முகத்தை பார்த்து பேசினான்.

ராம்: ரொம்ப காஸ்ட்லியான புடவை. தான் சிவராஜ் அண்ணே வாங்கிதந்திருக்காரு, ஆனா. பிளவுஸ் தான் ரொம்ப சின்னதா இருக்கு. நீ என்ன சொல்ற

இதை கேட்டதும் சுவாதியின் முகம் மாறியது. சிரிப்பு காணாமல் போய், கோபத்துடம் அவனை பார்த்தாள்

சுவாதி: சிவராஜ் மாமா, நமக்காக எவ்வளவு காசு போட்டு துணி வாங்கி கொடுத்திருக்காரு, நீங்க அதுல தப்பு கண்டுபிடிக்கிறீங்க. நீங்க படிச்சவரு தான. இப்படி பிஹேவ் பண்ரீங்க. நீங்க நான் அழகா இருக்கேன்னு சொன்னது உண்மைனு நினைச்சேன். இப்ப தான் புரியுது. ஏதாவது சொல்லி ஐஸ் வைச்சிட்டு, இப்படி ஏதாவது கேட்கிறது தானா. உங்களுக்கு நான் இந்த பிளவுஸ் போடுறதுல பிரச்சனைனா காலையிலயே சொல்லியிருக்க வேண்டியது தானா

சுவாதியின் கோபத்தை கண்டு ராம் பயந்து பின் வாங்கினான்.