சுவாதி; உங்க மேல எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு. உங்க தைரியம் யாருக்கு வரும், கட்டுன புருசன் வீட்ல வைச்சுக்கிட்டே, அவன் பொண்டாட்டியோட படுத்திண்டுருக்கேள்.
சிவராஜ்: அப்புறம் என்ன?
அவனின் வருடல்களால் அவளின் மூச்சுக்காற்றின் வேகம் அதிகரித்தது. புண்டை லேசாக ஊறலெடுக்க தொடங்கியது. அவள் தன்னை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு அவனுக்கு பதிலளித்தாள்.
சுவாதி: ஒன்னுமில்லை. காபி போடனும்
சிவராஜ்: போடலாம். என்ன அவசரம். கொஞ்ச நேரம் என் கூட இருந்துட்டு போ
சொல்லிவிட்டு, அவளின் முகத்தை இழுத்து உதடுகளை கவ்வி முத்தமிட்டான். இருவரும் 5 நிமிடங்கள் முத்தமிட்டனர். சிவராஜ் அவளின் புண்டையை வருடிக் கொண்டே இருந்தான். அவளின் புண்டை ஊறலெடுத்தது. இப்படியே அவனை முத்தமிட்டுக்கொண்டிருக்க அனுமதித்தால், அவன் அவளின் புண்டையை பதம் பார்ப்பான், அவளால் தடுக்க முடியாது என்பதை அவள் உணர்ந்திருந்தாள். அவளின் கணவன் அறைக்கு வெளியே இருக்கும் போது, முத்தமிடுவதும், தடவிக் கொள்வதும், விளையாடுவதும் சரி, ஆனால், உறவு கொள்வது என்பதை அவளால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. அவள் முத்தத்தை நிறுத்தி முகத்தை எடுத்தாள். சிவராஜ் காரணம் புரியாமல் அவளின் முகத்தை பார்த்தான்.
சுவாதி: வேணாம்..ப்ளிஸ்..இப்ப இது சரியில்ல. அப்பறமா பண்ணலாம். அவரு வெளிய இருக்காரு. காபி போடனும்….
சிவராஜ் அவளின் நடவடிக்கையால் கோபமாக இருப்பதை அவனின் முகம் காட்டிக் கொடுத்தது. அதை உணர்ந்த சுவாதி மீண்டும் அவனிடம் கெஞ்சினாள்.
சுவாதி: ப்ளிஸ்..புரிஞ்சுக்கொங்கோ..அப்பறமா பண்ணலாம். அப்புறமா நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேட்கிறேன்…ப்ளிஸ்
சிவராஜ் கோபமாக இருந்தாலும், அவளின் கெஞ்சல்களால் மனமிறங்கினான். அவள் அவனுடன் ஒத்துழைப்பதும் அவனின் சம்மதித்திற்காக கெஞ்சிக் கொண்டிருப்பதும், அவனுக்கு சந்தோசப்படுத்தியது.
சிவராஜ்: ம்ம்..சரி..போ
சுவாதி மீண்டும் அவனது உதடுகளை கவ்வி முத்தமிட்டுவிட்டு, எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். அவளின் இடுப்பசைவை சிவராஜ் பார்த்தான். அவள் வேண்டுமென்றே இடுப்பை ஆட்டிக்கொண்டே சென்றாள். அவளின் இந்த நடவடிக்கை அவள் அவனுடன் இருப்பதை விரும்புகிறாள் என்பதாக புரிந்து கொண்டான். 10 நிமிடத்திற்கு பிறகு அவள் வெளியே வந்தாள். கீழே கிடந்த அவளின் பிரா, பாவாடை, ஜாக்கெட்டுகளை எடுத்து மாட்டினாள். அவள் அணியும் போது, அவளின் ஜாக்கெட்டில் மேல் கொக்கி இல்லாமல் இருப்பதை பார்த்தாள். அவளின் ஜாக்கெட் மேல் கொக்கியில்லாமல் முலை சதைகள் வெளியே தெரிவதை பார்த்த சிவராஜ்ஜின் சுன்னி முறுக்கேறியது.
சுவாதி: என்ன பண்ணீருக்கேள்னு பாத்திங்களா? இதை போட்டுண்டு நான் எப்படி வெளிய போறது. வேற ஜாக்கெட் மாத்தனும்.
அவள் அலமாரியை திறக்க போனாள். சிவராஜ் அவளின் கையை பிடித்து இழுத்தான். இதனால் நிலை தடுமாறி கட்டிலில் அவனின் மேல் விழுந்தாள். அவளின் முகம் அவனின் முகத்திற்கு அருகே இருந்தது. அவளது மூச்சுக்காற்றின் வேகம் அதிகமானது.
சிவராஜ்: வேற மாத்த வேணாம். அப்படியே புடவை கட்டிட்டு வெளிய போ
சுவாதி: இந்த ஜாக்கெட்டோட எப்படி போறது..புரிஞ்….
சிவராஜ் அவளின் உதட்டில் கை வைத்தான்.
சிவராஜ்: நீ இப்படியே தான் போற. நான் சொன்னா சொன்னது தான். யாரை பத்தியும் கவலை படாத. போய் காபி போட்டுட்டு வா. அப்புறம் நேத்து உனக்கு வாங்கிட்டு வந்ததை நீ இன்னும் பாக்கலை. அது பாத்திட்டு, அதுல ஒன்ன குளிச்சிட்டு கட்டிக்கோ
அவள் பெரு மூச்சுடன் பதிலளித்தாள்.
சுவாதி: ஓகே.
அவள் எழுந்து புடவையை கட்டினாள். அவளால் முடிந்து அளவு அவளின் மார்பை மறைக்க முயன்றாள். ஆனால் அவளின் புடவை மெல்லிதாக இருப்பதால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. பக்கத்திலிருந்து பார்த்தால் நிச்சயம் அவளின் மார்பகங்களையும், கொக்கி இல்லாத ஜாக்கெட்டையும் பார்க்க முடியும். அவளுக்கு வேறு வழி தெரியவில்லை. அவளின் படுக்கையின் ஆண்மகன், வீட்டின் ஆண்மகன் உத்தரவிடும் போது அவளால் தட்ட இயலவில்லை. அவள் அவனை பார்த்தாள். அவன் அவளை பார்த்து புன்னகைத்தான். அவளும் வலிந்து புன்னகைத்தாள். அவள் தன்னை தேற்றிக்கொண்டு தைரியமானாள். நன்கு மூச்சை இழுத்துவிட்டாள். கதவை நோக்கி சென்றாள். கதவினருகே சென்று திரும்பி அவளின் காதலனை பார்த்தாள். அவன் இன்னும் நிர்வாணமாக தான் படுத்திருந்தான். அவளை பார்த்ததும், இடுப்பிற்கு கீழே மறைத்திருந்த போர்வையை விலக்கினான். இப்போது, அவனின் சுன்னி விரைத்து கூரையை பார்த்த படி இருந்தது. அதை பார்த்ததும் அவளின் புண்டை ஊறலெடுக்க தொடங்கியது. திரும்பி கதவை திறந்து கொண்டு வெட்கத்துடன் சிரித்தபடியே வெளியே வந்தாள்.
ராம் காபி கோப்பையுடன் சிவராஜ்ஜின் அறைக்கு உள்ளே சென்ற அவனது மனைவி காலை உணவு சமைப்பதற்காக வெளிய வருவாள் என காத்திருந்தான். ஆனால் ஒரு மணி நேரமாகியும் அவள் வெளியே வரவில்லை. அவள் உள்ளே நுழைந்தபின் சுமார் அரை மணி நேரம், அவளின் வளையல் சத்தமும், கட்டில் உராய்வு சத்தமும், அவ்வப்பொது, அவளின் கொலுசு சத்தமும் கேட்டது. பின் சஹானாவின் அழுகை சத்தம் கேட்டது. அதன் பிறகு வேறு கொஞ்ச நேரம் சத்தம் எதுவும் கேட்கவில்லை. பிறகு மீண்டும் அவளின் வளையல் சத்தம் கேட்டது. ஒரு மணி நேரமாக அந்த சிவராஜ்ஜுடன் தனி அறையில் என்ன செய்கிறாள் என நினைத்து குழம்பினான். கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு, அறை வாசலை பார்த்தான். சுவாதி வெளியே வருவதையும், அவள் பின் கருத்த திடமான சிவராஜ் வெளியே வருவதையும் பார்த்தான். அவர்களும் ராம்மை பார்த்தார்கள். அவர்கள் பார்வையில் லேசாக கொஞ்சம் சலிப்பும், கோபமும் தெரிந்தது. அது ராம்மிற்கு வியப்பளித்தது. சிவராஜ் வாசலுக்கு சென்று அன்றைய தினசரி நாளிதழ்களை எடுத்துக்கொண்டு வந்தான். ராம் அவளின் மனைவியை பார்த்தான். அவள் அவனை கண்டு கொள்ளாமல், கிட்சனுக்குள் நுழைந்தாள். ராம்மின் பார்வை சுவாதியின் மேல் இருப்பதை சிவராஜ் பார்த்தான். சுவாதிக்கும், அவனின் பார்வை தன் மேல் இருப்பதை உணர்ந்திருந்தாள். அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது. அவள் அவளின் காதலனை பார்த்தாள், பிறகு அவளின் கணவனை பார்த்துவிட்டு, தலை குனிந்து கொண்டாள். நியூஸ் பேப்பருடன் சோபாவில் அமர்ந்த சிவராஜ் ராம்மின் கவனத்தை குழைக்கும் வகையில் கம்பீர குரலில் பேசினான்.
சிவராஜ்: ராம் என்னாச்சு? எதுவும் பிரச்சனையா?
ராம் சிவராஜ்ஜின் குரல் கேட்டு அவன் பக்கம் திரும்பினான்.
ராம்: அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லண்ணே
சிவராஜ்: ம்ம்ம்..ரொம்ப யோசிச்சு மனசை போட்டு குழப்பிக்காத, நல்லா சாப்பிடு, தூங்கு, ரெஸ்ட் எடு. சரியா..நடக்கிறத எதுவும் கவனிக்காத. அதை பத்தி கவலைபடாத..சரியா
ராம் உண்மையில் குழம்பி போனான். சிவராஜ்ஜை எதிர்த்து பேச பயமாக இருந்தது.
ராம்: ம்ம்ம்…எனக்கு…..பு..புரிய…புரியலை
சுவாதி, அவள் கணவன், அவளது காதலன் முன் பயந்து திக்கி திணறுவதை பார்த்தாள். அதே சமயம், அவளது காதலன், அவளது கணவனை கம்பீரமாக எதிர் கொள்வதையும் பார்த்தாள். சிவராஜ், சுவாதி தன்னை பார்ப்பதை உணர்ந்து அவளை பார்த்தான். இருவரும் பார்வைகளை பறிமாறிக்கொண்டனர். சிவராஜ் எங்கே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்பதை ராம் உணர்ந்தான். ஆனால், அவனின் முதுகுக்கு பின்னால் கிட்சனில் இருக்கும் சுவாதியை திரும்பிப் பார்க்கும் தைரியம் அவனுக்கு இல்லை. சிவராஜ் அவனது காதலியின் கணவனை பார்த்து பேசினான்.
சிவராஜ்: அதாவது, நீ நல்லா சாப்பிட்டு, தூங்கி, உன் உடம்ப பாத்துக்கோ, எத பத்தியும் நினைக்காத, சுவாதியும், நானும் சேர்ந்து எல்லாம் பாத்துக்கிறோம். கண்டதை நினைச்சு நீ உடம்ப கெடுத்துக்க வேணாம். புரியுதா?
ராம்மிற்கு சங்கடமாகி போனது, அவன் என்ன நினைக்கிறான் என்பதை அவர்கள் புரிந்து கொள்கின்றனர் என்பதை உணர்ந்தான். அவனுக்கு குற்ற உணர்ச்சி அதிகரித்தது. தலையை கவிழ்த்து கொண்டு பதிலளித்தான்.
naan en manaiviyai tharugiren aghagana 15 vayathu Muslims paiyankal ethanai per aanalum varalaam athanai paiyankalum en manaiviyai anubavikka athai naan en kannal kaana virumbukiren
Ohhh
Contactme