பாசக்கார தம்பி – Part 1 82

இது முழுக்க முழுக்க கற்பனை கதை.

என்னுடைய பெயர் கார்த்திக், தற்போது வயது 22. இன்ஜினியரிங் முடித்துவிட்டு 4 மாதமாக விஐபியாக இருக்கிறேன். எனது அக்கா சந்தியா என்னை விட ஒரு வயது மூத்தவள் பச்சையாக சொல்வேதென்றால் சரியான நாட்டுக்கட்டை.

நான் காலேஜ் படித்து கொண்டு இருந்த நாட்களில் என் நன்பர்கள் பல பேரு அவளை பார்க்கவே என்னை காலேஜிற்கு பிக் அப் செய்தனர். அதிலும் என்னுடைய வகுப்பு நண்பன் ஒருவன் உன் அக்கான்னு நினைச்சு உன்ன்னையாச்சும் ஒக்குறேன்டா என்று கூட ஒருமுறை தண்ணி அடித்து உளறினான் ஏன் என்றால் நானும் எனது அக்காவும் பார்க்க அச்சு அசல் ஒரே மாதிரி இருப்போம், பல பேர் எங்களை இரட்டை பிறவி என்று கூட தவறுதலாக நினைத்ததுண்டு. எனது நண்பன் அப்படி சொன்னவுடன் ஒரு நாள் அம்மா அப்பா ஊரில் இல்லாத நேரத்தில் அக்கா அவள் பிரண்ட் வீட்டிற்கு வெளியே சென்ற போது அவளின் பீரோவில் இருந்த அவளுடைய உடைகளை எல்லாம் போட்டு பார்த்தேன் எனது நண்பன் சொன்னது போல என் அக்காவை போல தான் இருந்தேன் அப்போது திடிரென்று அவளின் புத்தகத்தை வைத்து சென்ற அக்கா உள்ளே நுழைந்து என்னை அந்த கோலத்தில் பார்த்துவிட்டாள். அக்கா ப்ளீஸ் இதை பெருசு படுத்தாதே, எல்லாரும் உன்னை மாதிரியே இருக்கேனு சொன்னாங்க அதனாலே தான் சும்மா போட்டு பார்த்தேன் என்று கெஞ்ச அக்கா அதை கண்டுகொள்ளாமல் விட்டு விட்டாள். அதன் பிறகு எனக்கு பெண்கள் உடை அணிய எனக்கு அதிகம் பிடித்தது, அக்காவுக்கு தெரியாமல் பல தடவை அவளுடைய உடைகளை போட்டு கொண்டு கண்ணாடி முன்பு நின்று கை அடித்து இருக்கிறேன்.

ஆறு மாதத்திற்கு முன்பு கல்யாணம் முடிந்து சென்னையில் ஒரு கார் கம்பெனியில் வேலை பார்க்கும் மாமாவுடன் சென்று விட்டாள்.திடிரென்று ஒரு நாள் சென்னையில் இருந்து தனியாக வீட்டிற்கு வந்த அவள் என் அறைக்கு வந்து அவள் வாழ்க்கைக்கு என் உதவி வேண்டும் என்று என்னிடம் கேட்டாள்.

‘உனக்கு கல்யாணம் ஆகி 6 மாசம் தானே ஆகுது. அதுக்குள்ள என்ன அவளோ பெரிய ப்ரோப்லேம்”

“அது வந்து…” இழுத்தாள்.

“டேய் கார்த்தி என்னோட வாழ்க்கையை நீ தான் டா காப்பாத்தணும்” பக்கத்தில் உட்கார்ந்து அழுது கொண்டு இருந்தாள் அக்கா சந்தியா.

“இங்கே பாரு சந்தியா என்கிட்ட ஹெல்ப் கேட்டு வந்துட்டு ஏன் இந்த இழு இழுக்குறே நேரடியா விஷயத்தை சொல்லு”

“அது வந்துடா மாமாவுக்கும் எனக்கும் இது வரைக்கும் இன்னும் ஒன்னும் பெருசா நடக்கல”

“புரியல என்ன நடக்கல” எனக்கு புரிந்தாலும் சும்மா அவளிடம் கேட்டேன்.

“அவரு என்னை இன்னும் ஒக்கல, போதுமா” தலையில் தட்டினாள்.

“ஒன்னும் பண்ணுலே அப்படின்னா ஏண்டி அந்தாளு கூட வாழுறே, டைவர்ஸ் பண்ணிட வேண்டியது தானே”

“கார்த்திக் அது எல்லாம் அவ்வளவு ஈஸி இல்லை. அப்பா ஒரே பொண்ணுன்னு என்னோட கல்யாணத்துக்காக அவரோட எக்க சக்கமா செலவு பண்ணிட்டாரு. அவருக்கு ஏற்கனவே ஹார்ட் ப்ரோப்லேம் இப்போ இதை எல்லாம் சொன்னா அவளோ தான்”

“சரி உன் புருஷனை ஏதாச்சும் ஹாஸ்பிடல் கூட்டி போய் காட்ட வேண்டியது தானே”

“எதுக்கு”

“எதுக்கா, ஏண்டி நீ தானே சொன்னே மாமாவுக்கு எந்திரிக்க மாட்டேங்கிது ஒக்கவே மாட்டேங்கிறாருனு”

“மண்டு நான் எப்போதுடா அவருக்கு எலும்பலனு சொன்னேன்”