நீ என்ன பண்ணுவ… உன்னோட ஜாதக பலன் அப்படி – Part 2 43

”காதலின்.. சின்னம்..” எனக் குணிந்து.. அந்தத்தழும்பின் மேல் முத்தமிட்டாள் உமா.

”காதல் பரிசு..” எனப் பெருமிதமாகச் சிரித்தான் கார்த்திக்…!!!

லுங்கியை அவிழ்த்த கார்த்திக்… அனிச்சையாகத் தன்… பாலுருப்பை வருடிக்கொண்டான்.
அதைக்கவனித்த.. உமா.. அவனது..தொடையிலிருந்த தழும்பைத் தடவிக்கொடுத்து விட்டு.. மெதுவாக அவன் உருப்பைப் பிடித்து… வருடினாள்.

” உமா. ..” அவள் கையைப் பிடித்தான்.
”ம்..?”
” இப்படி உக்காரு…” என தொடையில் தட்டினான்.

நிமிர்ந்து.. கார்த்திக் உதட்டில்.. முத்தமிட்டுவிட்டுக் கேட்டாள் உமா.
”உன்னோட.. அந்த முரட்டு அப்பா… இப்ப எப்படி இருக்கார் கார்த்தி..?”

வலக்கையால் அவள்.. வலது மார்பைப் பிடித்துத் தடவியவாறு சொன்னான்.
”மாடு எளச்சாலும்.. கொம்பு எளக்கல..! அதே கோபம்தான்.. அவருதான் என்னோட.. ஒரே எதிரி..! அவராலதான் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாம போச்சு..! உன்மேல நான் எத்தனை பாசம் வெச்சிருந்தேன் தெரியுமா..?”
”நானும்தான் கார்த்தி..” என அவன் மடியில் உட்கார்ந்தாள்.
”இல்ல உமா.. நீ பொய் சொல்ற..! உனக்கு என்மேல அத்தனை பாசம் இல்ல. இருந்திருந்தா நா கூப்பிட்ட உடனே.. என்கூட நீ வந்துருப்ப. ஆனா நீ வரல.. அதுக்கு என்ன அர்த்தம்..?”
”ஐயோ… அப்ப என் குடும்ப சூல்நிலை அப்படி கார்த்தி..! நான் என்ன செய்வேன்..? உன்மேல பாசம் இல்லாமத்தான்… வயசுக்கு வந்த ஆறே மாசத்துல… உன்கூட படுத்தனா..? அப்ப நீ சொன்னியே.. அதுக்கு நான் ஒத்துக்கலேன்னா.. உன்மேல லவ் இல்லேன்னு அர்த்தம்… நீ லவ் பண்ணலேன்னா நான் செத்துப்போவேன்னு.. அதுக்கு பயந்துதான்… நான் சம்மதிச்சேன்.. எங்க நீ.. செத்துப்போவியோனு.. அதெல்லாம் பாசம் இல்லாமயா..? அப்ப நீ இல்லாம.. என்னாலயும் வாழ முடியாதுனு நம்பினேன்..”
” ஓ..! சரி.. விடு..” எனச் சிரித்தான் ”அதெல்லாம் எத்தனை ஆனந்தம்..?” என மலரும் நினைவுகளுடன்.. அவளைப் பார்த்து.. மந்தகாசமாகச் சொன்னான் ”உன்னப்பத்தி நெனச்சாலே..என் நெஞ்சுல.. ‘குப்’ புனு ஒரு சந்தோசம் பூக்கும்.. உமா. தாவணில நீ.. எத்தனை அழகா இருப்ப..தெரியுமா..? அசல் தேவதைதான்..!!”

உமா சிரித்தாள் ”உன்னப்பத்தி நெனைக்கறப்ப…எனக்கு. . நீ என்னோட தாவணியக் கட்டிட்டு.. டான்ஸ் ஆடினியே.. அதுதான் நாபகம் வரும்..கார்த்தி..!”
”அப்பெல்லாம்.. உன் தாவணிமேல எனக்கு அத்தனை ஆசை வரும்…” என்றான்.
”அது ஏன் கார்த்தி… எல்லா பசங்களுக்கும். . அப்படி…?”
” பருவம்… மாறுதில்ல.. அதான்…”

அந்தப் பருவம்.. அவள் கண்முன் தோண்றியது.

பதி மூன்று வயதில் அவள்… ஒரு பட்டாம்பூச்சியாகப் பறந்தாள். அவள் வாசலில் போட்ட வண்ணக்கோலங்கள் எல்லாம்.. அவள் எண்ணங்களின் பிரதிபலிப்புத்தான். பருவம் வரும் முன்னே.. அவளுக்குக் காதல் வந்து விட்டது. அவளின் உடம்பு பூப்படையும் முன்னமே.. அவள் மனசு பூப்படைந்து விட்டது.

கார்த்திக்.. அவளது பெண்மைக்கு வண்ணம் தீட்டியவன்.

எதிரெதிர் வீடு.
அவள் பள்ளிக்குப் போய்விட்டு வந்து.. உடை மாற்றிக்கொண்டிருக்கும் போது.. எந்த வித.. முன்னறிவிப்புமில்லாமல் திடுமென உள்ளே வந்து விட்டான் கார்த்திக்.
சிம்மீசுடன் நின்றிருந்தவள்.. அவனைப் பார்த்ததும். .சட்டென மறைத்துக் கொண்டு. ..
” நீயா..? நான் பயந்தே போயிட்டேன்..” என்றாள்

அவனது கையை முன்னால் நீட்டி. . ”இந்தா…” என்றான்.
அவனது கைக்குள் சாக்லெட் இருந்தது.
ஆனாலும் ”என்ன அது..?” எனக் கேட்டாள்.
”சாக்லெட்..”