த்ரீ ரோசஸ் 5 138

அவன் அழுக்கு டிரஸ்ஸையும் பரட்டை தலையையும் பார்த்து அவன் ஏதோ சேரியில் இருந்து வந்திருப்பான் என்று எண்ணி இருந்த எனக்கு அவன் சொன்ன சொல்.. ரொம்ப உயர்வான மனசு இருக்கவங்க பேசுற மாதிரி இருந்தது..

தேங்க்ஸ் ராகவா.. உன் வீடு எங்க இருக்கு என்று கேட்டேன்..

எனக்கு வீடெல்லாம் இல்லக்கா.. பஸ் ஸ்டாண்டு.. ரயில்வே ஸ்டேஷன்னு எங்க இடம் கிடைக்கிதோ அங்கெல்லாம் படுத்து தூங்குவேன்.. விடிஞ்சதும் எங்க வேலைக்கிடைக்கிதோ அங்கே செஞ்சி சாப்பிட்டு வயித்த கழுவிக்குவேன்.. என்றான்..

எனக்கு ராகவனை ரொம்ப பிடித்து விட்டது.. அவன் பேச்சும்.. இந்த சின்ன வயதில் இப்படி யாரும் இல்லாத அனாதையாக இருக்கிறானே என்று அவன் மேல் ஒரு பரிதாபம் ஏற்பட்டது…

ராகவா.. இனிமே ராத்திரியில நீ வெளியே எங்கேயும் தங்க வேண்டாம்.. எங்க வீட்டு பின்பக்கம் ஒரு கார் ஷெட் இருக்குல்ல.. அங்க தங்கிக்க.. வெளியே போய் வேலை செய்யு.. ஆனா ராத்திரி தங்குறது மட்டும் என் கார் ஷெட்ல தங்கிக்க.. என்றேன்..

சரிக்கா என்று அவன் முகத்தில் ஒரு புதிய சிரிப்பு தெரிந்தது..

அக்கா நான் கிளம்புறேன்.. என்றான்..

சரி போயிட்டு வாடா.. என்று சொல்லி.. நான் பார்ஸை எடுத்த பெட் அருகில் இருந்த மேஜைமேல் வைக்க போனேன்..

ஆஆஆ.. அப்பா என்ன ஒரு பெரிய வலி..

ஐயோ.. என் தொடை வலிக்குது.. என்று அங்கும் இங்கும் திரும்ப கூட முடியாமல் அப்படியே பெட்டில் உட்கார்ந்து விட்டேன்..

வெளியே போக போனவன் அக்கா.. நான் வேணும்னா யாராவது டாக்டருக்கு போன் போட்டு வர வைக்கவா.. என்று கேட்டான்..

இல்ல.. இல்ல.. டாக்டர் வரவழைக்கற அளவுக்கு எதுவும் பெரிய கஷ்டம் இல்ல.. என் தொடை சதை பிசைங்கி இருக்கு அவ்வளவு தான்.. ஏதாவது ஜண்டு பாமோ.. பெயின் பாமோ யாராவது தேய்ச்சி விட்ட சரியாகிடும் என்றேன்..

சரிக்கா.. எங்கே இருக்குனு சொல்லுங்க.. நான் தேய்ச்சி விடுறேன்.. என்று ராகவன் ஆர்வமாக கேட்க..

அந்த கபோர்டு செல்ப்ல இருக்கும் பாரு.. என்று நான் இடம் காட்ட..

அவன் சென்று பெயின் பார்ம் எடுத்த வந்தான்..

ராகவா.. அப்படியே என் பீரோல ஒரு நைட்டி இருக்கும் எடு.. டிரஸ் எல்லாம் ஈரமா ஆயிடுச்சி.. முதல்ல இந்த ஈர துணிய மாத்தனும் என்று நான் சொல்ல..

ராகவன் சென்று என் பீரோவை திறந்தான்..

அவன் முகத்தில் முதலில் பட்டது.. பீரோ ஹேங்கரில் வரிசையாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த என்னுடைய கலர் கலர் பிரா மற்றும் பேண்டீஸ்கள் தான்..

அப்படியே பேய் அடித்தவன் போல் என் பிராக்களையே முறைத்து பார்த்து கொண்டிருந்தான்..

டேய் ராகவா.. நைட்டி கீழ் வரிசையில இருக்கும் பாரு என்று நான் சொன்னதும் தான் சுயநினைவுக்கு வந்தான்..

ஒரு நைட்டியை எடுத்து வந்து என்னிடம் கொடுத்தான்..

அக்கா நான் வெளியே இருக்கேன்.. நீங்க டிரஸ் மாத்திட்டு கூப்பிடுங்க என்று சொல்லி விட்டு வெளியே போக நினைத்தவன் பிறகு என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை.. அக்கா.. தனியா துணி மாத்திடுவீங்களா என்று சந்தேகத்துடன் கேட்டான்..

சத்தியமா முடியாதுனு தான் நினைக்கிறேன் ராகவா.. என்றேன். நான்..

அக்கா நீங்க தப்பா நினைக்கலன.. நான் ஹெல்ப் பண்ணட்டுமா என்றான்..

கண்டிப்பா ராகவன்.. உன் ஹெல்ப் இல்லாம.. இங்க ஒரு அனுவும் அசையாதுனு தான் நினைக்கிறேன்.. அனுமட்டும் இல்ல.. இந்த பிரியாவும் அசைய முடியாது தான்.. என்று சொல்லி நான் சிரிக்க..

நான் சொன்னது ஜோக் மாதிரியே அவன் ரியாக்ஷன் காட்டிக்கவில்லை.. இருந்தாலும் சிரித்தான்.. என் அருகில் வந்தான்..