சசி போடா வேலைய பாத்துட்டு 3 193

‘சும்மா வெளியதான்மா சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்கன்னு சொல்லுவா, மனசுக்குல நல்லா லேட்டா வாங்கன்னு நினைச்சிட்டு இருப்பா’ என்று விடாமல் சாந்தி பேச.

‘அம்மா தாயே நேரம் ஆச்சி என் புள்ளை பசி தாங்க மாட்டான் சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்க’, திவ்யா அடங்கி போக.

‘சரி வாடி நீ அவல விட மாட்ட, நேரம் ஆச்சி நம்ம ஊரு பஸ் இப்போ வரும், இப்போ போனா பிடிச்சிடலாம்’ என்று செண்பகம் கிளம்ப…

‘ஹரிஷ் அம்மாவையும் தங்கச்சியையும் பத்திரமா பாத்துக்க, டாக்டர் வந்துட்டு போயாச்சி, இனிமே இங்க யாரும் வரமாட்டாங்க. ஏதும் பிரச்சனைன்னா, வெளிய ஒரு லேடி உக்காந்திருக்காங்க பாரு அவங்க கிட்ட சொன்னா போதும், அவங்க டாக்டர்க்கிட்ட சொல்லுவாங்க, நாங்க இன்னும் ஒரு இரண்டு, மூணு மணி நேரத்துல வந்திடுவோம். கவனமா இருங்க’, என்று சொல்லி சாந்தியும் செண்பகத்தோடு கிளம்பினாள்.

இருவரும் கிளம்பி செல்ல, சிறுது நேரம் அமைதி நிலவியது அந்த அறையில், கழுத்தை கட்டிக்கொண்டிருந்த ஹரிஷ், மெதுவாக அவள் காதில் முத்தமிட்டான்.

‘ஸ்ஸ்ஸ்… என்னடா பண்ற’ என்று திவ்யா உடல் சிலிர்த்தாள். ‘டாக்டர் சொன்னது ஞாபகம் இல்லையா துறைக்கு, அதுக்குள்ள அம்மா கேக்குதா, இன்னும் இரண்டு மாசத்துக்கு அம்மா கிடையாது’ என்று காமமாய் சொல்ல…

‘டாக்டர் அது தான் பண்ண கூடாதுன்னு சொன்னாங்க மீதி எல்லாம் பண்ணலாம்னு தானே சொன்னங்க’, என்று சொல்லி அம்மாவின் காது மடல்களை முத்தமிட…

‘ஹா, ஏன்டா அம்மாவ இப்படி சூடு ஏத்துற, நேத்து தான் ஒரு புள்ளையா பெத்துபோட்டேன், அதுக்குள்ள இன்னொரு புள்ளைக்கு அடி போடுற’,

‘அப்பாக்கு தானே புள்ளை பெத்த, எனக்கா பெத்த? திவ்யாவின் காதில் ஹரிஷ் சொல்ல…

‘இனிமே உனக்கு தானே பெத்து போட போறேன். எத்தன புள்ளைங்க வேணும்னு சொல்லு, அம்மா உன் புள்ளைங்கள வைத்துல வாங்கி பெத்து கொடுக்குறேன்.’

‘அப்படியாம்மா நீ என் குழந்தைய உன் வயித்துல சுமப்பியா எனக்கு புள்ள பெத்து குடுப்பியா’