‘அது சரிதான் இந்த காலத்து பசங்கள கைக்குள்ள வைக்கணும்னா அப்பப்போ காமிச்சாதானே முடியுது, அதோட கொஞ்சம் இடம் கொடுத்தா போதும் மடத்த பிடிப்பாங்க’ என்று சாந்தி சலிப்போடு சொல்ல.
‘ஏண்டி இவ்வளோ சலிச்சிக்குற என்ன ஆச்சி உன் பையன் ஏதும் பண்ணானா?’ செண்பகம் அக்கறையோடு கேட்க.
‘என்ன பண்ணலன்னு கேளு, கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருஷம் ஆச்சி. புதுசா கல்யாணம் ஆனப்போ அப்படி இப்படி இருக்க வேண்டியதுதான். ஆனா இன்னமும் ஒரு நாளைக்கு மூணு தடவ படுக்கனும்ன்றான். வீட்டுல இருந்தா துணியே போட விட மாட்டேன்குறான். அம்மனமாத்தான் இருக்கனுமாம். இவன் கூதடிக்குரதுல என் மாமனார் மாமியார் அவங்க ரூமை விட்டு வெளியே வரதே இல்ல. நான் தான் ஒரு நைட்டிய போட்டுட்டு போய் அவங்களுக்கு உள்ளேயே சாப்பாடு எல்லாம் குடுத்துட்டு வருவேன். இப்பவோ அப்பவோ குத்தவைக்குற வயசுல ஒரு தங்கச்சி இருக்காளேன்னு கூட நினைக்க மாட்டான், அவ முன்னாடியே என்ன பாடா படுத்துவான்’. தன் புராணத்தை சொல்லி முடித்தாள் சாந்தி.
‘என்னடி சொல்ற காயத்ரி முன்னாடியே எல்லாம் பண்ணுவானா?, அவ குழந்தைடி, நீங்க பண்றத பார்த்து கெட்டு போய்ட போறா,’
Thanks for the post. . .
Next 4 please
Hi