சசி போடா வேலைய பாத்துட்டு 3 193

தண்ணீர் இறைத்துவிட்டு செண்பகம் நகர, ‘ஏன்ம்மா, நான் காலைல இருந்தே பாக்குறேன், ஏன் ஒரு மாதிரி கால விரிச்சி விரிச்சி நடக்குற, என்ன ஆச்சி? சாந்தி கேட்டாள். அதை கேட்டு லேசாக சிரித்தபடி, ‘அது ஒன்னும் இல்லடி இந்த ஹரிஷ் பையன் காலைல ஓத்துட்டு அப்புறம் ஆஸ்பத்திரி போற நேரத்துல துணி எல்லாம் உடுத்தின அப்புறம் நாக்கு போடணும்னு ஒரே அடம் பிடிச்சிட்டான். அப்படியே சேலையையும் பாவாடையையும் தூக்கிட்டு நாக்கு போட குடுத்தேன், அப்போ வந்த கஞ்சியை நக்கியும் குடிக்காம, கழுவவும் விடாம அது அப்படியே இருக்கட்டும், அப்படியே வா பாட்டின்னு கூட்டிட்டு போய்ட்டான். அது அப்போல இருந்து ஒரு மாதிரி கொச கொசன்னு இருக்குடி, அதான் கால சேர்த்து வச்சி நடக்க முடியல’…

அதை கேட்டு சிரித்தபடி, ‘இந்த ஹரிஷ் பையன் கேடி, திவ்யாவ என்ன பாடு படுத்த போறானோ, எங்க காமி உன் கூதி எப்படி இருக்குன்னு பாக்குறேன்’ என்று வாய்ப்பை நழுவ விடாமல் சாந்தி கேட்க. அது தான் தேவை என்பது போல மறுபேச்சு பேசாமல், செண்பகம் தன் பாவாடையின் முன் பக்கத்தில் இரண்டு கைகளையும் வைத்து, பாவாடையை சுருக்கி மேலே உயர்த்தினாள். முன் பகுதியில் மட்டும் தூக்கி கிணற்று சுவற்றில் உக்காந்து ஒரு காலை தரையிலும் இன்னொரு காலை கிணற்று சுவற்றில் தூக்கி வைத்துக்கொண்டு நன்றாக கூதியை விரித்தபடி உக்கார்ந்தாள். பாவாடை முன்பகுதியை தன் வயிற்றில் ஒரு கையால் பிடித்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையால் தன் கூதி முடிகளை விலக்கி, கசிந்திருந்த தன் கூதியை, ‘பாருடி சாந்தி எப்படி ஊறி போய் இருக்குன்னு’ என்று காட்டினாள்.