‘இது என்னடா செல்லம் கேள்வி. உனக்கும் எனக்கும் கல்யாணம் ஆக போகுது. அப்புறம் நீ என் பையன் மட்டும் இல்ல, நீதான் என் புருஷனும்கூட, இதோ இருக்காளே இவளுக்கு அண்ணனும் நீதான் அப்பாவும் நீதான். ஒரு புருஷனுக்கு குழந்தை பெத்து குடுக்குறது ஒரு பொண்டாட்டியோட கடமை. நீ எத்தனை கேட்டாலும் அம்மா உனக்கு முந்தி விரிச்சி உனக்கு பெத்துபோடுவேண்டா கண்ணா’, என்று அவன் முகத்தை தன் பக்கம் திருப்பி அவன் கன்னங்களை உள்ளங்கையில் தாங்கி அவன் கண்ணை பார்த்து திவ்யா கூற… ஹரிஷ் முகம் சந்தோசத்தில் மலர்ந்தது. திவ்யாவை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டு அவள் உடம்பில் இருந்து வீசிய பால் மனத்தை நுகர்ந்தான். அவள் கழுத்தை பற்கள் படாமல் உதட்டால் கவ்வினான்.
‘ஹா, டேய் அம்மாவ ஏன்டா இந்த பாடு படுத்துற, இப்படி பச்ச உடம்பா இருக்கும்போதே இந்த பாடு படுத்துற. கொஞ்சம் உடம்பு தேறி கல்யாணம் ஆனா என்ன ஒரு வேலை பாக்க விட மாட்ட போல’ என்று சொல்லி அவன் முகத்தை கழுத்தில் இருந்து எடுக்க முயற்ச்சிக்க. ‘பாட்டி சொல்றத பார்த்தா எனக்கு பரிட்ச்சை லீவுல தான் நம்ம கல்யாணம் வரும். இரண்டு மாசம் லீவ் தான். அந்த ரெண்டு மாசமும் நீயும் நானும் ரூமை விட்டு வெளியவே வர கூடாது. 24 மணி நேரமும் அதான். உன் உடம்புல ஒட்டு துணி கூட போட விட மாட்டேன்’. என்று ஹரிஷ் உணர்ச்சி பொங்க சொல்ல. ஹரிஷ் எவ்வளவு வெறியாக இருக்கிறான் என்பதை அவன் பதில் சொன்ன விதமும் அவன் முகமும் உண்மையாக காட்ட, திவ்யா ஒரு கணம் திகைத்தாள்.
‘அம்மா மேல அவ்வளவு ஆசையாடா’, என்று பாசத்தோடு திவ்யா கேட்க
‘ஆமாம்மா உன் மேல எனக்கு கொள்ளை ஆசை’, என்று அதே முக மலர்ச்சியோடு ஹரிஷ் கூற.
‘அம்மாவ விட்டு எங்கயும் போக மாட்டல்ல?, அம்மா கூடையே இருப்பல்ல’ என்று தாய் பாசமும் சேர்ந்து வர.
‘ச்ச ச்ச, உன் கூடையே தான் இருப்பேன், உன்ன விட்டு எங்கயும் போகவும் மாட்டேன், உன்ன போகவும் விட மாட்டேன்’
Thanks for the post. . .
Next 4 please
Hi