“
“நம்ம பொண்ணு வெளியில தூங்கிக்கிட்டு இருக்கும் போது நாம ரூமை மூடிக்கிட்டு சந்தோஷமா இருக்கோம். இதை நான் கொஞ்சம் கில்டியா ஃபீல் பண்றேன். அவளுக்கு ஒரு பொறுப்புள்ள தாயா நான் இருக்கணும்ன்னு நினைக்கிறேங்க. என்னால தனியா இருக்க முடியலீங்க. அவ கல்யாணம் முடிஞ்சதும் நான் என் வேலையை விட்டுட்டு, உங்க கூடவே இருக்கணும்ன்னு ஆசைப் படறேங்க நீங்க என்னை வேணாம்ன்னு துரத்தினாலும் உங்களை விட்டு நான் போகவே மாட்டேன்.”
“ஏண்டி … நான் ஏன் உன்னைத் துரத்தணும் … இன்னொரு தரம் உன்னைவிட்டு பிரியறதுக்கு நான் என்ன பைத்தியக்காரனா? இப்படியெல்லாம் நீ இன்னொரு தரம் பேசாதே.”
“ம்ம்ம்ம்” என அவள் கூந்தலை நீளமாக முகர்ந்து அவளை தன் பலம் கொண்டமட்டும் இறுக்கி அணைத்தார்.
“குமரு! மெதுவாப்பா; மூச்சு முட்டுதுல்லே எனக்கு…” பதிலுக்கு அவளும் அவரை இறுகத் தழுவி தன் உடல் வலுவை அவருக்கு காட்டினாள்.
“என்ன வாசனைடி இது? உன் உடம்பே இந்த வாசனையா? இல்லே இந்த பூவை வெச்சிக்கிட்டதால நீ மல்லிப்பூ வாசனையா இருக்கியா? அவர் மீண்டும் மீண்டும் அவள் கூந்தலை நுகர்ந்து தன் மூச்சை உள்ளுக்கு இழுத்தார். அவளை வெறியுடன் அணைத்து உச்சி மோர்ந்தார். அவர் முகத்தில் பெண் மோகம் தலை விரித்து ஆடிக்கொண்டிருந்தது.
சுந்தரி குமாரின் இறுக்கமான அணைப்பினால், தன் மூச்சிறைக்க, உடல் பரபரக்க, இன்று தன் கணவன் மூலமாக கிடைக்கப் போகும் சுகத்தை மனதில் கற்பனை செய்து , தன் விழிகளைத் மெல்லத் திறந்து, அவர் முகத்தில் தெரிந்த காமத்தையும், காதலையும், ஆசை வெறியையும், அந்த ஆசை வெறியினால் சிவந்திருந்த அவன் முகத்தை கண்டதும், தன் உடலில் சூடேற, அந்த உடல் சூட்டினால், தன் மனதிலிருந்த வெட்கத்தை உதறி தள்ளி, சட்டென குமாரைப் வலுவுடன் கட்டிலில் தள்ளினாள்.
கணவனை கட்டிலில் தள்ளிய சுந்தரி, அவர் மார்பின் மேல் தன் முலைகள் அழுந்த அவன் மேல் ஏறிப் படுத்தாள். தன் இரு கைகளையும் அவன் கழுத்துக்கு கீழ் கொடுத்து மாலையாக்கினாள். அவர் கழுத்து வளைவில் தன் முகத்தை புதைத்துக் கொண்டு தன் இடுப்பை அவன் உறுப்பின் மேல் பொருத்தி புடவையுடன் சேர்த்து தேய்த்தாள். சுந்தரியின் மனம் ஒரு கன்றுக்குட்டியைப் போல் துள்ளியது. ஆணின் தொடல் அவளுக்கு புதிதில்லை என்ற போதிலும், அவள் ஆண் சுகத்தை அணு அணுவாக சுசுவத்து இருந்த போதிலும், இன்று அவள் மனம் என்னவோ, கன்னி கழியாத ஒரு இளம் பெண்ணின் நிலையில் இருந்தது.
“என்னடி சுந்து … என்ன வேணும் உனக்கு..?
கணவன் தன்னை உற்றுப் பார்ப்பதைப் உணர்ந்ததும், தன் தலையை நிமிர்த்தி அவனைப் பார்த்து கள்ளச்சிரிப்பொன்றை உதிர்த்தாள். குமார், பழம் திருடப் போய் தோட்டக்காரனிடம் அகப்பட்டுக்கொண்ட திருடியைப் போல் சிரிக்கும் தன் மனைவியின் முகத்தை மெல்ல நிமிர்த்தினார். தன் கையை அவள் இடுப்பில் சுற்றி அவள் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டார்.
“ஏண்டி இப்படி வெக்கப்படறே … சுந்தரி … நீ இன்னைக்குரொம்ப அழகா இருக்கேடி.”
“குமரு, எனக்கு என்ன வேணும்ன்னு உனக்கு சொன்னாத்தான் புரியுமா?”
சுந்தரி தன் மனம் விகசிக்க, கணவனை ஆரத் தழுவி, அவன் முகம் முழுவதும் முத்தமிட்டாள். நெற்றியில் முத்தமிட்டாள். கண் இமைகளில் முத்தமிட்டாள். கன்னங்களில் முத்தமிட்டாள். மூக்கு நுனியில் முத்தமிட்டாள். குமாரின் கைகள் அவள் புட்டங்களில் விளையாடிக்கொண்டிருக்க, சுந்தரியின் அந்தரங்கம் மெல்ல மெல்ல நீறுற்றாக மாறிக்கொண்டிருக்க குமாரின் இரு கன்னங்களிலும் மாறி மாறி முத்த மழை பொழிந்தாள்.
குமாரின் கைகள், தன் அருகில் சரிந்து கிடந்தவளின் புடவையையும், பாவாடையையும், ஒன்று சேர்த்து, அவள் இடுப்புக்கு மேல் தூக்கியது. குமாரின் ஒரு கை அவள் புட்டச் சதைகளிலும், மறு கை அவள் புட்ட பிளவிலும் விளையாடியது. அவள் புட்டப் பிளவிலிருந்து கிளம்பிய சூடு அவன் விரல்களை தகிக்க, அவன் அவள் மார்பை அவள் அணிந்திருந்த ரவிக்கையுடன் சேர்த்து வெறியுடன் கடித்தான்.
“ம்ம்ம்ம்” என்ற முனகலுடன் சுந்தரி தன் மார்பை கடித்த குமாரின் முகத்தை நிமிர்த்தி அவன் இதழ்களை வெறியுடன் உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள். முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த சுந்தரியின் கை குமாரின் பருத்து நீண்டிருந்த தண்டை அழுத்தமாக பிடித்து குலுக்கத் தொடங்கியது.
“என்னங்க … எழுந்திருங்க … கிளம்ப வேண்டாமா? மணி அஞ்சாவ போகுதுங்க, நாங்க ரெடியாகிட்டோம்!
“ கட்டிலின் அருகில் நின்று அரைத் தூக்கத்தில் இருந்த குமாரை உலுக்கினாள் சுந்தரி.
எப்போதும் விடியலில் ஐந்து மணிக்கு முன்னரே விழித்து விடும் குமாரால் அன்று வழக்கமான நேரத்தில் எழ முடியாமல், படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்தார். வெகு நாட்களுக்குப் பிறகு, பின்னிரவு வரை, பெண் சுகத்தை மனமுவந்து அனுபவித்ததால், மனதில் விஷய சுகத்தின் திருப்தி இருந்த போதிலும் அவர் உடல் சற்றே சோர்ந்து இருந்தது. ம்ம்ம் … சுந்தரி சளைக்காம என் ஆசைக்கு ஈடு கொடுத்தா; அவளும் சந்தோஷமா இருந்தா; என்னையும் சந்தோஷப் படுத்தினா; அவர் மனதில் இரவின் நினைவுகள் இன்னும் மிச்சமிருந்தது.
“என்னங்க … உடம்பு முடியலையா?”