என்ன வாழ்க்கைடா இது – End 169

மேக்கப் உடைகள் எல்லாமே கவர்ச்சியா இருந்துச்சி. சீ-த்ரூ கவுன், ஷாட்ஸ்-டாப்ஸ்…. கொண்ணியால…..அப்படி என்ன படம்யா எடுக்க போறே.
காத்திருந்தோம்.
உள்ளே இருந்து ஒரு பெண் வந்தாள். அஸோஸியேட் டைரெக்டராம்.

“ஹை ஹரிதா….கேன் யு கம் இன்சைட்”
“வாட் அபவுட் மீ” என்றேன் நான்.
பின்னாலேயே இருந்த மேனன் என்னை பார்த்து கை அமர்த்தினார்.
ஹரிதா உள்ளே போன உடன் என் அருகில் அமர்ந்தார். அவர் முகத்தில் டன் கணக்கில் ஆச்சர்யம்.
“சார்….”
“தினா….ஐ திங்க் யு ஆர் த லக்கியஸ்ட் பெர்சன்”
புரியாமல் விழித்தேன்.
சொன்னார். கதையில் ஹீரோயின் ஒரு டிவோர்ஸீ (விவாகரத்து ஆனவள்). அவளுக்கு ஒரு மகள் உண்டு. ஹீரோயினுக்கு ஒரு காதலன் இருக்கிறான் (விளங்கிடும்!). அவன் தான் ஹீரோ. ஒரு குற்ற வழக்கில் தெரியாத்தனமாக ஹீரோயின் மாட்டிக்கொள்கிறாள். அவளை காப்பாற்ற நினைக்கும் ஹீரோ. ஹீரோ-ஹீரோயின்-அவள் மகள் என்று மூவரும் தப்பியோடுகின்றனர். வில்லன்கள் ஒரு பக்கமும் போலீஸ் ஒரு பக்கமும் அவர்களை தேட…..எப்படி இவர்கள் குற்றவாளி யார் என்று கண்டு பிடித்து….blah blah blah…
ஹீரோயின் மகள் கேரக்டரை டம்மியாகத்தான் வைத்து இருந்தாராம். இப்போது ஒரிஜினல் அம்மாவும் மகளும் கிடைத்து விட…..மகள் கேரக்டரை ஒரு சேகென்ட் ஹீரோயின் கேரக்டர் அளவிற்கு மாற்ற நினைக்கிறாராம்…..அதனால் ஹரிதாவிர்க்கும் மேக்அப் டெஸ்ட்டாம்.
எனக்கு மயக்கமே வந்துவிடும் போல இருந்தது.
“நீ போயி ஏதாச்சு கழிச்சிட்டு வா தினா”
கழிக்கிறதா? “சார்…”
“சாப்பாடு…. சாப்பாடு கழிச்சிட்டு வா”
அடேய்….உள்ள என் அம்மாவும் தங்கச்சியும் டா…..
“பசிக்கல சார்”
“இட் வில் டேக் 2-3 ஹவர்ஸ்”
“சரி சார் போயிட்டு வர்றேன்”
மனதில் குழப்பமான சிந்தனைகள். சந்தோஷப்படுவதா? இல்லையா?
ஒரு நாள் வேலை என்று என் ரெண்டு பொண்டாட்டிகளையும் விட்டு விட்டு வந்தேன். ஏற்கனவே நான் இல்லாமல் ஒரு ராத்திரி இருவரும் தனியாக இருந்திருப்பார்கள். இன்னைக்கு என்ன கதையோ?
வெளியே வந்து ராகவி நம்பருக்கு போன் செய்தேன். விஷயத்தை சொன்னேன். நேற்றே அவர்களுக்கு தெரியும் இன்று அம்மாவிற்கு மேக்-அப் டெஸ்ட் என்று. புது சங்கதியாக ஹரிதா விஷயத்தையும் சொன்னேன். ராகவி பேசும்போது குரலில் சுரத்தை இல்லை. ஷோபனா வாங்கி பேசும்போது நிறைய எக்ஸைட்மென்ட் இருந்தது.
லன்ச் சாப்பிட்டு வந்தேன்.
உள்ள உட்காருவதானால் போய் உட்கார்ந்துக்கொள் என்று அசோசியேட் சொன்னாள். உள்ளே போனேன்…..
அடப் பாவிகளா……
என் தங்கை என் அருமைத்தங்கை என் செல்லத்தங்கை…..நீச்சல் உடையில் (மேலே ஸ்ட்ராப் இல்லாத ப்ரா…..கீழே மெல்லிய அகலத்துடனான பான்ட்டி) போஸ் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தாள்……
கண்களை சுழற்றினேன்…..
டைரக்டர் நிக்கில் பக்கத்தில் அம்மா……சீ-த்ரூ வெள்ளை சட்டை (உள்ளே இருந்த பர்பிள் நிற ப்ரா அப்பட்டமாக தெரிந்தது), மினி-ஷார்ட்ஸ் (ஜட்டியை விட கொஞ்சம் பெரிய டிரவுசர் என்று சொல்லலாம்). அதுவும் எப்படி டைரக்டர் சேருக்கு பக்கத்தில் ஒரு முக்காலி போட்டு அதில் அம்மா உட்கார்ந்து இருக்க….அம்மாவின் தோள் மேல் கைபோட்டு ஒய்யாரமாக உட்கார்ந்து இருந்த டைரக்டர் ஹரிதா எப்படி எப்படி போஸ் கொடுக்க வேண்டும் என்று கட்டளைகள் இட்டுக்கொண்டு இருந்தார்.
யாரு என்னை கண்டுக்கொள்ளாததால் செட்-பிராப்பர்டி போல நான் நின்றுக்கொண்டு இருந்தேன்.
சிறிது நேரத்திற்கு பின் ஒரு களேபரம். அசோசியேட் சென்று டைரக்டரிடம் எதோ சொன்னாள். அந்த ஆள் டென்சன் ஆனான்.
சுற்றும் முற்றும் திரும்பி எல்லோரையும் எதோ திட்டினான் (மராத்தியில்). என்னை பார்த்த நொண்டி அப்படியே நின்றான்…..பிறகு மேனனை கூப்பிட்டு எதோ சொன்னான்……
மேனன் அவசர அவசரமாக வந்தான்.
“தினா….இது மாதிரி மேக் அப் டெஸ்ட் எடுக்கும்போது ரொமான்டிக் கேரக்டருக்கு இந்த நடிகை செட் ஆகிறாளான்னு பார்க்க ஒரு ஆண் ஆர்ட்டிஸ்ட் கூட போஸ் குடுக்க சொல்வாங்க. இன்னைக்குன்னு பார்த்து ஆள் வரலை. ஒரு அரசியல்வாதி செத்துட்டாருன்னு ஒரே கலாட்டா. இந்த ஏரியா முழுக்க டிராபிக் டைவர்ட் பண்ணிட்டாங்க.