“திருட்டு தேவடியா முண்ட டி நீ…” என்று செல்லமாக ஷோபனாவின் கன்னத்தை கிள்ளினேன்.
“குட்டிகளா….ஊருக்கு ராகவி மட்டும் தான் என் பொண்டாட்டி. வீட்டுல ராகவி என் ரெண்டாம் தாரம் தான். சொத்து பத்தெல்லாம் ராகவி பேருல தான் வாங்குவேன். வீட்டுல ஷோபனாவுக்கு தான் முதல் பொண்டாடிங்குற மரியாதை இருக்கணும். சரியா?”
‘சரிங்க’ ‘சரிங்க மாமா’ – ரெண்டும் சொன்னதுங்க.
“இப்போ ரெண்டு பெரும் ஒருத்தர் உதட்டுல ஒருத்தர் முத்தம் கொடுத்து சமாதானம் ஆகிக்கோங்க.”
ரெண்டும் ஒன்றை ஒன்று கட்டிக்கொண்டன.
“இப்போ யாரு எனக்கு ஊம்பி விடப்போறது?”
‘நானு’ ‘நானு’ என ரெண்டும் முந்திக்கொண்டன.
“திருட்டு புண்டா மகள்களா…..ரெண்டு பெரும் முட்டி போடுங்க. ஆளுக்கு ஒரு சப்பு. ஓகே வா?”
“மாமா கஞ்சி வந்தா?” சின்னக்குட்டி ராகவி.
“ரெண்டு பேர் மூஞ்சிலையும் அடிப்பேண்டி குட்டி…”
ரெட்டை மாட்டு வண்டியில் ஊம்பல் சவாரி தனி சுகம் தான்.
எனக்கு செமை கடுப்பாக வந்தது. எவ்வளவு நேரம் காத்திருப்பது. என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்த ஹரிதா முகம் கடுகடுப்பாக இருந்தது. இருக்காதா பின்ன…
நாங்கள் உட்கார்ந்து இருப்பது பிரபல மராத்தி இயக்குனர் நிகில் கேல்கர் என்பவற்றின் ஆபீசில்.
இங்கே நாங்கள் என்ன செய்கிறோம்? சின்ன பிளாஷ் பாக்.
கடந்த 3 மாதங்களாக (அதாவது முந்தய பதிவிற்கு 3 மாதங்கள் கழித்து) ஹரிதா மாடலிங் கோச்சிங் சென்று கொண்டு இருக்கிறாள். அதில் சென்ற வாரம் சென்னையில் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சியில் ஹரிதாவை பார்த்த தருண் மேனன் என்னும் மும்பை மாடல் கோ-ஆர்டினேட்டர். ஹரிதாவின் முகவெட்டு உடல் காட்டும் சூப்பர் என்றும் ஒரு பிரபல ஷாம்பு கம்பெனி விளம்பரத்திற்கு புது முக மாடல்களுக்கான தேர்வு அடுத்த வாரம் (அதாவது நேற்று) மும்பையில் நடக்கவுள்ளதாகவும் அதில் ஹரிதா கலந்துகொள்வதற்காக இருந்தால் தான் ரெக்கேம்மெண்ட் செய்வதாகவும் சொல்லியிருக்கிறார். அம்மாவும் பொண்ணும் என்னிடம் கெஞ்சினார்கள். வேற வழி…..நேற்று காலை புனேவில் இருந்து மும்பை வந்து இவர்களை ஏர்போர்ட்டில் ரிஸீவ் செய்ததில் இருந்து, பின் தேர்வு இடத்திற்கு கொண்டு சென்று….அங்கே 3வது ரவுண்டில் ஹரிதா ரிஜெக்ட் ஆகிவிட்டாள்.
விதி…..நாங்கள் மூவரும் அரங்கிற்கு வெளியே வந்தோம். நான் இழுத்துக்கொண்டு இருந்த ஹரிதாவை சமாதானம் செய்தேன். மேனனும் வந்தார். சமாதானம் செய்தார். அந்த நேரம் பார்த்து ஒரு பென்ஸ் கார் எங்களை கடந்து சென்றது. 20 அடி சென்ற பின் நின்றது. உள்ளே இருந்து ‘மேனன்’ என்று குரல்.
“இப்போ ஞான் வந்து” என்று சொல்லிவிட்டு பவ்யமாக ஓட்டமும் நடையுமாக சென்றார் மேனன்.
10 நிமிடம் கழித்து வந்தவர் முகத்தில் மகிழ்ச்சி + ஆச்சர்யம்
“தினா இட்ஸ் எ மிராக்கிள்”
“என்னாச்சு சார்?”
“காரில் வந்தவர் யார் தெரியுமா? 3 நேஷனல் அவார்ட் வாங்குன மராத்தி டைரக்டர். மராத்தியில் இவர் தான் நம்பர் 1 டைரக்டர்”
எங்கள் மூவருக்கும் எதோ புரிந்தமாதிரி இருந்தது.
“சார்…”
“என்ன தெரியுமா சொன்னாரு….அவர் படத்துக்கு ஹீரோயின் தேடிக்கிட்டு இருக்காராம். 6 மாசமாகியும் சரியான ஆள் கிடைக்கலையாம். இந்த கேப்புல வேற ஒரு சின்ன படஜெட் படமே முடிச்சிட்டாருன்னா பார்த்துக்கோயேன்….” நீட்டி முழங்கினார்.
அப்போ….ஹரிதா ஹீரோயின் ஆக போறாளா? மலைப்பாகவும்….ஒரு பக்கம்……எவ்வளவு சம்பளம் இருக்குமோ என்ற சின்ன எண்ணமும் தோன்றியது….
“சார்….சீக்கிரம் சொல்லுங்க சார்” அம்மா பதைபதைத்தாள்
“வந்து…..அவர் ஒரு வித்தியாசமான டைரக்டர்”
“ம்….” – மூவரும்
“ஹீரோயின் கேரெக்டரோட வயசு 35-40க்குள்ள இருக்காம். சோ…..” என்று அம்மாவை பார்த்தார்.
என்னய்யா சொல்றே….
“தினா….உன் மதர் அவர் எதிர்பார்க்கிற மைண்ட்ல வெச்சிருக்கிற கேரக்டராவே இருக்காங்களாம்….”
ஆங்…..
“தினா….மேடம்….நாளைக்கே அவர் ஆபீசுல மேக்-அப் டெஸ்ட் வெச்சுக்கனுன்னு அடம் பிடிக்கிறார்”
எங்கள் திகைப்புக்கு எல்லையே இல்லை.
flash back end
அப்புறம் என்ன ஆகியிருக்கும்ன்னு நான் சொல்லனுமா? அம்மா உடனே ஓக்கேன்னு சொல்லிட்டா. நான் தான் முந்திரி கோட்டையாட்டம், ‘என் மம்மி வயசு 43 ஆச்சே…ஓக்கே’வான்னு கேட்டேன். (அம்மா செம கடுப்புல முறைச்சா). டைரக்டர் அம்மாவை ஏற இறங்க பார்த்துட்டு…..’வாவ்…யு லுக் லைக் எ 30+ வுமன்’ன்னு சொன்னாரு.