கிஷோரும் அவன் பங்குக்கு ஏதாவது செய்ய ஆசைப்பட்டு சிறுவன் காதருகே வந்து மெதுவாக “ஹாரன் அடி” என்றான்..
கிஷோர் வந்ததை கூட கவனிக்காத மணிக்கு, தன்னிலை மறந்து செயல்பட்டு கொண்டிருந்த மணிக்கு கிஷோரின் குரல் ஒரு அசரீரியின் குரலை போல ஒலித்தது..
குரல் எங்கிருந்து வந்தது, எவருடையது போன்ற கேள்விகளை அவன் மனது அவனுக்குள் தோற்றுவிக்காமல், ஹாரன் அடி என்ற வார்த்தையை அப்படியே கட்டளையாய் கொடுக்க, கட்டளையை ஏற்ற அவன் கைகள் அதை நிறைவேற்றும் பொருட்டு மலரின் பெரிய குண்டியை பிசைவதை விட்டுவிட்டு அங்கிருந்து முன்பக்கம் வந்து சற்று மேலேறி அவள் கொழுத்த பஞ்சு முலைகளில் பாதியை மட்டும் காம்புடன் சேர்த்து பிடித்து அமுக்கியது..
ஷாக்கான மலர் கண்களை விரித்து சிறுவனை பார்க்க, அதற்குள் மணி மேலும் இருமுறை மலரின் முலைகளை ஹாரன் அடித்தான்..
கடைசியாக “டேய்ய்ய்…” என்ற குரல் மணியை எழுப்பி விட சுயநிலைக்கு வந்தவன் பதறிப்போய் அங்கிருந்து வேகமாக ஓடினான்..
கிஷோர் குலுங்கி குலுங்கி சிரிக்க அவனை செல்லமாக முறைத்த மலர் இதைத்தான் அவன் காதுல சொன்னியா?? ச்சீ போடா?? என்றுவிட்டு இரு ப்ளவுஸ் ஐயும் கையில் வைத்து வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள்..
மலரும் கிஷோரும் கையில் ப்ளவுசுடன் உள்ளே நுழைய, வழக்கம் போல கிஷோர் தனி சேரிலும், மலர் அவளது மென்மையான பஞ்சு உடலை மூர்த்திக்கும் கதிருக்கும் நடுவில் நெருக்கி வைத்துக் கொண்டாள்..
மூர்த்தி: என்னடி மறுமவளே யாரு வந்தது, இது என்னடி கைல என்னமோ வச்சிருக்க..
வள்ளி: ஏங்க மலர் உங்க மருமக அத நியாபகம் வச்சுக்கோங்க.. உங்க பொண்டாட்டி மாதிரி டி போட்டு சொல்றீங்க..
மலர்: அத்தை இதுல என்ன இருக்கு.. மாமா தான சொல்றாங்க, சொல்லட்டும்.. இந்த வீட்டுல என்னை டி சொல்ற உரிமை எல்லாருக்கும் இருக்கு.. அதுவும் மாமா சொல்லும் பொது எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு.. ஏன் நான் உங்களுக்கு சக்காளத்தி ஆகிருவேன் ன்னு பயப்படுறீங்களோ??
மூர்த்தி பெரிதாக சிரித்து விட்டு மலரின் தொடையில் அடித்து கையை எடுக்காமல் அழுத்தி பிடித்து கசக்கினார்.. இதை பார்த்து விட்ட கதிரும் பெரிய செயற்கை சிரிப்பை உதிர்த்து விட்டு மலரின் மற்றொரு தொடையை பதம் செய்தான்..