இது ஒரு இன்செஸ்ட் கதை – Part 1 451

“அஹ். என்னங்க. ம். யம்ம். ம் மாம். இன்னிக்கி என்ன? அய்ஹ் ஹ்ஹ். இந்த குத்து. யஹ் குத்துறீங்க” என்று தீபா செல்லமாக சிணுங்கும் ஓசை. தீபாவின் வளையல்கள் குலுங்கும் ஓசை. இவற்றைக் கேட்டு ஷோபாவின் உறக்கம் கலைந்தது. களுக்கென்று சிரித்தாள். ம்ம். பெரியத்தானும் அக்காவும் மஜா செய்து கொண்டிருக்கின்றார்களா? குமார்? தன் கணவன் குமார் நினைவிற்கு வந்தான். குமாரையும் காணோம். மாடியேறி படுக்கையறை சென்று விட்டார் போலும். அன்று முன்னிரவில், அவர்கள் நால்வரும். அதாவது கோபால்-தீபா மற்றும் குமார்-ஷோபா, இவர்கள் நால்வரும், இரவு உணவை உண்டபடி, டிவியில் ஒரு ஆங்கிலப் படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். கொஞ்சம் ஒரு மாதிரியான படம். படத்தின் கதை என்னவென்றால், ஒரு வயதான பணக்காரரின் மூன்று மகன்களுக்குள் சொத்துக்களை அபகரிப்பதற்கான போட்டி. மருமகள்களுக்கிடையே பொறாமை. ஒவ்வொரு மகனும், தத்தம் மனைவிமாருடன் சேர்ந்து கலந்துரையாடி, அந்தச் சொத்துக்களை எப்படி அபகரிப்பது என்று சதி செய்கின்றனர். தம்பதிகளிடையே நடக்கும் சூடான காட்சிகள். சில காட்சிகள் அரசல் புரசலாக. சில வெளிப்படையாக. அப்படியே செல்லும் சினிமாவில் இறுதியில், மூன்றாவது மருமகள், மாமனார் கிழவனை செட்யூஸ் செய்து, அவரைப் படுக்கையில் சாய்த்து. ஆஹா. அருமையான காட்சிகள். சில்ஹவுட்டில் அரையிட்டு வெளச்சத்தில், இளம் மருமகளும், வயதானவரும் கூடி நெருங்கி. இங்கே சினிமா பார்த்துக் கொண்டிருந்த இரண்டு ஜோடிகளும் சூடாகி விட்டனர். அவர்கள் பின்னணியைப் பார்க்கலாமா?

கோபால் (வயது 46), குமார் (36) உடன் பிறந்த சகோதரர்கள். தந்தை விட்டுச் சென்ற சிறுதொழிலை கோபால் சற்று விரிவுப் படுத்தி. இப்போது சென்னை அடுத்து அம்பத்தூரில், அந்தச் சிறு தொழிற்சாலை குறிப்பிட்டுச் சொல்லும் அளவில் நன்றாக ஓட. ஓரளவிற்கு வசதியாக வளர்ந்து விட்டான் கோபால். தொடக்கத்தில் குமாரும் அண்ணனுடன் சேர்ந்து அதே தொழிலில் இறங்க, பின்னர் சகோதரர்கள் இருவரும் ஒரே தொழிற்சாலையில் பணியாற்றி, யார் பெரியவன் என்று பிற்காலத்தில் ப்ரச்சனைகள் ஏற்படும் என்று அவர்களின் தந்தை முன்னேற்பாடாக, தொழிலை சற்றுப் பிரித்து, இளைய மகன் குமாருக்கு தனியாக தொழில் ஏற்படுத்தித் தந்து, கோபாலின் தொழிற்சாலைக்கும் உபகரணங்கள் மற்றும் மூலப் பொருட்கள் சப்ளை செய்யும் வியாபாரத்தை ஏற்படுத்தித் தர, அதுவும் ஓரளவிற்கு நன்றாக வளர்ந்து வந்தது. சுமார் 20 வருடங்கள் முன்னரே கோபாலுக்குத் திருமணம் ஆகிவிட்டது. அவர்கள் மிக தூரத்து உறவினர் குடும்பத்துப் பெண்ணான தீபாவை மணந்து கொண்டான். அப்போது கோபாலுக்கு வயது 26. தீபாவோ 18 வயது இளம் மொட்டு போன்ற சிட்டு. திருமணம் ஆன அடுத்த வருடமே, கொஞ்சி விளையாட ஒரு ஆண் குழந்தைப் பிறந்த வேளை. கோபாலின் தொழில் சட்டென்று சூடு பிடித்து கிடுகிடுவென வளர்ந்தது. செல்வத்தை வளர்ப்பதற்கான குழந்தை என்று கருதி, செல்வா என்ற பெயருடன் வளர்ந்தான்.

குமாருக்கும் 27 வயதில் (சுமார் 9 வருடங்கள் முன்பு) திருமணம் ஆனது. தன் சொந்த அத்தை மகளான ஷோபாவை 20 வயது தொடுவதற்குள் குமார் மணமுடித்து அவளது தாராளமான அங்கங்களை எல்லா இடங்களிலும் தொட்டுவிட்டான். தொட்டான். ஆனால் தொட்டதற்கான அடையாளமாக கருத்தரிப்பு என்பது இன்று வரை ஷோபாவின் வாழ்வில் நடக்கவில்லை. ஆம். இன்னும் கட்டுக் குலையாத தளதள மேனியுடன் வளைய வந்தாள். முகப்பேர் டி. எஸ் க்ருஷ்ணா நகரில் ஒரு வசதியான, ஆடம்பரமில்லாத, ஆனால் அழகான வீடு ஒன்றைக் கட்டிக் கொண்டு கோபால்-தீபா மற்றும் அவர்கள் மகன் செல்வா வாழ்ந்து வந்தனர். செல்வாவிற்கு. இதோ. அடுத்த மாதம் 19 முடியப்போகின்றது. கட்டிளம் காளை. ஆவடியினருகே ஒரு பொறியியல் கல்லூரியில் இரண்டாம் ஆண்டு பயின்று வருகின்றான். இன்னும் இரண்டொரு வருடங்களில் அப்பாவின் தொழிற்சாலையை எடுத்து நடத்த ஆயத்தம் ஆகிவிடுவான். குமாரும் வடபழனியில் ஒரு மிக வசதியான அடுக்கு மாடி காம்ப்ளெக்ஸ் ஒன்றில் இரண்டு படுக்கையறை கொண்ட அபார்ட்மெண்ட் ஒன்றை வாங்கி குறையின்றி குமார்-ஷோபா வாழ்ந்து வந்தனர். குழந்தை இல்லையே என்ற குறை ஒன்றைத் தவிர வேறொன்றுமில்லை. திருமணம் ஆன புதிதில், குமார்-ஷோபாவும் முகப்பேறில் தான் வாழ்ந்து வந்தனர். ஆனால் ஒரு வருடம் ஆன பின்னர், குமார் தனியாக ஃப்ளாட் வாங்கி, தனிக்குடித்தனம் செல்லவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டபோது, அதுவே நல்லது என்று நினைத்த கோபால் ஒப்புக் கொண்டான். எப்போதாவது, வார இறுதிகளில் குமாரும் ஷோபாவும் முகப்பேர் வந்து ஓரிரு நாட்கள் தங்கியிருந்துச் செல்வார்கள்.

அதோ. அந்த வாரமும் அப்படித் தான். வெள்ளிக்கிழமை மாலை குமாரும் ஷோபாவும் வந்துவிட்டனர். ஞாயிறு இரவு உணவு உண்டுவிட்டு பின்னர் தங்கள் வீடு செல்வதாகத் திட்டம். ஓரகத்திகளான தீபாவும் ஷோபாவும் மிக நெருங்கிய சகோதரிகள் போல் தான் வாழ்ந்தனர். ஓரகத்திகளிடம் இருக்கும் பொறாமைகள், வம்பு தும்புகள் எல்லாம் அவர்களிடையே தலை தூக்கியதே இல்லை. தீபா பிறந்த ஊர் ஒரு சிறிய ஊர். ஷோபாவின் தந்தையோ தொடக்கத்தில் மும்பையில் பணி செய்து வந்தார். பின்னர் கோவைக்கு இடம் பெயர்ந்து விட்டனர். அவ்வாறு மும்பை மற்றும் கோவையில் வளர்ந்ததால், கொஞ்சம். கொஞ்சமே கொஞ்சம் மாடர்னாகவும் நாகரீகமாகவும் இருப்பாள். அதற்காக. அரை குறை ஆடைகளுடன் அலைவாள் என்றெல்லாம் சொல்லக் கூடாது பாவம். கொஞ்சம் மாடர்ன். அவ்வளவுதான். அலை அலையான அழகான கூந்தலை, நடு முதுகு வரை கட் செய்து, அது சுருள் சுருளாக கன்னங்களில் புரள விட்டு, அல்லது ஷாம்பூ-கண்டிஷனர் போட்டு லூஸாக போனி-டெயில் போல் போட்டு. இப்படி ஸ்டைலிஷ்ஷாக இருப்பாள். உடலோடு ஒட்டிய சுடிதார் மற்றும் லெக்கிங்க்ஸ் அணிவாள். கணவனுடன் தனியாக ஷாப்பிங்க் அல்லது சினிமா செல்லும் போது, ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி, புடவை அணிவாள். அவ்வளவுதான்.