த்ரீ ரோசஸ் 5 138

என் புருஷன் விஸ்வநாதனிடம் இந்த விஷயத்தை சொன்னதும் எனக்கு கை கொடுத்து பாராட்டி ரொம்பவும் சந்தோஷப்பட்டார்..

வெள்ளிக்கிழமை வந்தது..

கல்லூரிக்கு முதல் நாள்

நான் சிகப்பு நிற புடவையில் ரொம்பவும் மிடுக்காக சென்றேன்..

மாணவர்கள் மத்தியில் என்ன என்ன ஸ்டைலாக காட்டிக் கொள்ள வேண்டும்.. எப்படி எல்லாம் அவர்களை கவர்ந்து அவர்களிடம் நல்ல பெயர் எடுக்க வேண்டும் என்று ஒத்திகை பார்த்துக் கொண்டேன்..

பிரின்ஸிபல் என்னை அழைத்துக் கொண்டு கிளாஸ் ரூம் அழைத்து சென்றார்..

எனக்கு அங்கு கிளாஸ் ரூமில் அமர்ந்திருந்த மாணவர்களை பார்த்தும் ஒரே ஆச்சரியம் கலந்த அதிர்ச்சி..

காரணம் வரிசையாக ஒழுங்கில்லாமல் அங்கும் இங்குமாக அமர்ந்திருந்தனர்..

ஒவ்வொரு மாணவர்கள் முன்பாகவும் ஒரு பெரிய பெரிய போர்டு இருந்தது..

அந்த அறையின் நடுவில் ஒரு சின்ன தின்னை மேடை போல் கொஞ்சம் உயரமாக இருந்தது..

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை..

சார்.. என்ன சார் இது பசங்க எல்லாம் இப்படி ஒழுங்கினமா அங்கேயும் இங்கேயும் உக்காந்து இருக்காங்க.. என நான் புரியாமல் விழிக்க..

அவர் சொன்னார்..

இது ஓவியக் கல்லூரிம்மா.. உன்னை பார்த்த அவங்க அப்படியே வரைஞ்சி வரைஞ்சி ப்ராக்டீஸ் பண்ணுவாங்க.. நீ சும்மா அவங்க கேக்குற பொஷிஷன்ல.. போஸ்ல போஸ் குடுத்த போதும்.. நீ ஒரு மாடலிங் ஆண்டி இந்த கல்லூரிக்கு என்று சொல்லி விட்டு சென்றார்..

எனக்கே அப்போது தான் அந்த கல்லூரியில் என்ன வேலை என்று தெரியவந்தது..

சரி என் உடம்பு ஓவியம் வரைவதற்கு பயன்படுகிறதே என்று பெருமையாக இருந்தது..

நான் சென்று அந்த சின்ன திண்ணை மேடையில் ஏறி நின்றேன்..

ஆண்டி… உங்க ரெண்டு கைகளையும் தலைக்கு மேலே தூக்கிட்டு இடுப்ப கொஞ்சம் ஒடிசலா வலைச்சி நில்லுங்க.. என்று ஒரு மாணவன் சொன்னான்..

அவன் தான் அந்த கிளாஸ் லீடர் என்று அறிந்து கொண்டேன்..

அவன் தான் மாடலிங் வருபவர்களுக்கு இன்ஸ்ட்ரக்ஸன்ஸ் கொடுத்து அனைவரையும் ஓவியம் வரைய வைப்பான்..

அவனும் ஒரு சேரில் அமர்ந்து வரைய ஆரம்பித்தான்..

நான் அப்படி அவன் சொன்னபடி கைகளை தூக்கி ஒரு அழகு சிலை போல நிற்க என் அங்கங்களை அப்படியே என்னை சுற்றி அமர்ந்திருந்த மாணவர்கள் பல கோணங்களில் வரைய ஆரம்பித்தார்கள்..

அப்படியே சுமார் 1 மணி நேரம் நீடித்தது..

என்னை அவர்கள் வரைவது அப்படியே அங்கு இருந்த பெரிய மாணிடர் ஸ்கிரீனில் தெரிந்தது..

நான் ரொம்பவும் அழகாக இருக்கிறேன்.. என்பதை அவர்கள் வரைய வரைய தான் தெரிந்து கொண்டேன்..

ஒரு செக்ஸன் ஓவியம் முடிந்தது..

ஆண்டி.. உங்க முந்தானையை அவுத்துட்டு இப்போ உங்க ஜாக்கெட்டை கொஞ்சம் நிமித்திட்டு நில்லுங்க என்று அவன் அசால்டாக சொல்லவும் அதிர்ந்தேன்..

ப்ரியா

பளிச் பளிச் என்று என் முகத்தில் யாரோ தண்ணீர் தெளிக்க.. நான் கண் விழித்து பார்த்தேன்..

ராகவன் தான் என் மேல் தண்ணீர் தெளித்து எழுப்பினான்..

1 Comment

Comments are closed.