“ம்ம்ம். சரி. சரி. கொஞ்சம் விட்டா இங்கேயே என் கண் முன்னாலயே வெக்கம் கெட்டு போய் ஏதாவது ஏடாகூடம் செஞ்சிருவீங்க. போயிட்டு வாங்க. எஞ்சாய் யுவர் டேட்டிங்க். ஆனா பத்திரமா போய் வாடா” என்றாள். தீபா.
“முக்கியமா. நமக்கு தெரிஞ்சவங்க. அக்கம் பக்கத்துல இருக்குறவங்க. யாருக்கும் சந்தேகம் வரும்படி நடந்துக்க கூடாது. சரியா?”
“ஓக்கே மம்மி”
“ஓக்கே அக்கா” என்று இருவரும் ஒத்த குரலில் ஆமோதித்தனர்.
“சரி. எத்தனை மணிக்கு புறப்படப் போறீங்க?”
“இதோ மம்மி. இப்பவே மணி 5 ஆச்சு. 6 மணிக்கு புறப்பட்டா, பைக்ல அங்கே போய் சேர 645-7 ஆயிரும் மம்மி”
“பைக்லயா. ஜாக்கிரதையாடா செல்வா”
“மம்மி. டோண்ட் வொர்ரி மம்மி. உன் ஓரகத்திய பத்திரமா கொண்டு வந்து சேர்த்துருவேன் மம்மி” என்றான்.
“ம்ம். இதுவும் வேணும்டா. இன்னும் எனக்கு வேணும்” என்று பொய்யாக தன் தலையில் அடித்துக் கொண்டாள்”அது சரி. ஷோபா. என்ன டிரஸ் போட்டுக்கப் போறே?”
“அக்கா. எங்க போன வெட்டிங்க் டேக்கு உங்க கொழுந்தனாரு வாங்கித் தந்தாரே. ஞாபகம் இருக்காக்கா? அந்த பேபி பிங்க் புடவை” என்றாள் ஷோபா.
“ஏய். என்னடி?? அந்த ட்ரான்ஸ்பேரண்ட் ஜியார்ஜெட் புடவையா? ரொம்ப செக்ஸியா இருக்குமேடி” என்ற உண்மையான கவலையை வெளிப்படுத்தினாள் தீபா.
“ஆமாம்கா. ஆனா செல்வாவுக்கு அந்தப் புடவை ரொம்பப் பிடிச்சிருக்காம். அத்தோட ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி வேறயும் அம்சமா இருக்குன்னு செல்வா சொன்னான் கா”
“அதாண்டி என்னோட பயமே?? அது ஸ்லீவ்லெஸ்ஸா இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ஜஸ்ட் ஒரு ப்ரா ஸ்ட்ராப் போலத் தாண்டி இருக்கு. உன்னோட தளதளன்னு இருக்குற கோல்டன் கலர் ஸ்கின்னுக்கும், உன் தோள் வாளிப்புக்கும். ரொம்ப செக்ஸியா இருக்குமே? அதுக்குள்ள ப்ரா எல்லாம் எப்பிடிடி போட்டுப்பே?” என்று ஒரு விதமாக கவலையுடன் கேட்டாள். ஆனால் அதைக் கேட்க கேட்க செல்வாவின் சுன்னி தலை தூக்கியது.
“அக்கா. அதுக்கு ஸ்பெஷலா, ஸ்ட்ராப் இல்லாமல், சும்மா தூக்கிப் பிடிக்கிற மாதிரி, அண்டர்-வயர் ப்ரா கொண்டு வந்திருக்கேன் அக்கா” என்ற ஷோபா, தன் இரு பெரும் கொங்கைகளையும் தூக்கிப் பிடித்துக் காட்டினாள்.
“ச்சீ. உன் ப்ரெஸ்ட்ஸ் ரெண்டையும் தூக்கிப் பிடிச்சுத் தான் காட்டணுமா? அண்டர்-வயர் ப்ரான்னு சொன்னா எனக்குத் தெரியாதா? ம்ம். இப்பிடி எல்லாம் பண்ணாதே. யாராவது பார்த்தா தப்பாயிரும். கேர்ஃபுல். வெளியாட்கள் யாரும் பார்க்கல்லைன்னாலும், இந்தப் பையன் இருக்கானே. இவன் பார்த்தாலே போதும். அவ்வளவு தான் கதை கந்தலாயிரும். அதுக்குப் பிறகு உங்க டேட்டிங்க் ப்ரொக்ராம் கான்சல் ஆயிரும்” என்று சிரித்தாள் தீபா.
“ஓ. ஆமாங்கா. அதுவும் பயம்மா தான் இருக்கு” என்று பொய்யான அச்சத்துடன் தன் கண்களின் கருவிழிகளை செக்ஸியாக உருட்டி, ஓரக்கண்ணால் செல்வாவைப் பார்த்தாள். அவன் சங்கடத்தில் நெளிந்தான்.
“ஓக்கே மம்மி. நான் போய் டிரஸ் சேஞ்ச் பண்ணிட்டு வர்றேன்” என்று புறப்பட்டான். ஷோபாவும் திரும்பினாள்.
“ஒரு நிமிஷம் ஷோபா. உன்னோட வைரக் கம்மல் கொண்டு வந்தியா?”