இது ஒரு இன்செஸ்ட் கதை – Part 6 171

“அக்கா. உங்களைக் கிளப்பி விடுறேனா. இல்லை. இது ரெண்டையும்” என்று விஷமத்தனமாகச் சிரித்தபடி தன் பெரிய ஓரகத்தியின் புடவை மாராப்பின் பின்னால் தன் மெல்லிய பிஞ்சு விரல்களை நுழைத்து.

“ஸ்ச்சீ. போடி. உனக்கு எப்பவும் அதே நினைப்பா?” என்று தீபா, ஷோபாவின் விரல்களைச் செல்லமாகத் தட்டினாள். ஆனால் தள்ளி விடவில்லை. விரல்கள் தீபாவின் சோளி-ப்ரா மீது அவள் நிப்பிள்களைத் தொட்டன. குலாவின.

“ம்ம். சரி. அது போகட்டும். ஏதோ தப்பா நினைக்காதீங்க. அது. இதுன்னு ஏதோ பீடிகையோட வந்தியே. என்ன விஷயம்” என்று கேட்டாள் தீபா.

“அக்கா. நீங்களும் பெரியத்தானும் பேசிகிட்டு இருந்ததை நானும் கேட்டேன். என்னோட பர்த்டேங்கிறதுனால, இன்னிக்கி மாலை நாம எல்லாரும் கோவிலுக்குப் போகலாம்னு சொன்னீங்க. ஆனா பாருங்கக்கா. பெரிய அத்தான் திடீர்னு பிஸினஸ் விஷயமா புறப்பட்டு போயிட்டாரு. உங்க கொழுந்தனாரும் இன்னிக்கி ஊர்ல இல்லை. அதுனாலக்கா” என்று இழுத்தாள் தீபா.

“ம்ம். சொல்லு சொல்லு. என்ன சொல்ல வர்ரே”

“தப்பா நினைக்கிறதா? இன்னும் என்னடி தப்பா நினைக்க? இவ்வளவும் ஆன பிறகு தப்பா நினைக்க என்ன இருக்கு? என் மகனையே மடக்கி உன்னோட கள்ளக்காதலன் ஆக்கிட்டே. வேறென்ன?” என்று தீபா கேட்டவுடன் வெட்கத்தில் ஷோபாவின் கன்னங்கள் மேலும் சிவந்தன.

“போங்கக்கா” என்று செல்லமாக சிணுங்கியபடி தன் விரல்களால் தீபாவின் முலைகளை லேசாகக் குத்தினாள். ஷோபாவின் அளவிற்கு பெரிய முலைகள் இல்லை. ஆனால் தீபாவிற்கு கல் போன்ற முலைகள். அதனால் ஷோபாவின் விரல்கள் தீபாவின் முலைகளில் குத்திவிட்டு ஜிங்க் என்று எலாஸ்டிக் போல் வெளிவந்தன.

“ஏய். சும்மா இருடி. நீ என்னைக் கிளப்பி விடாதே” என்று கடித்தாள் தீபா. ஷோபாவின் வெட்கம் தோய்ந்த கன்னங்களைக் கண்டதும் தீபாவின் காம்புகள் எகிறின.

“அக்கா. உங்களைக் கிளப்பி விடுறேனா. இல்லை. இது ரெண்டையும்” என்று விஷமத்தனமாகச் சிரித்தபடி தன் பெரிய ஓரகத்தியின் புடவை மாராப்பின் பின்னால் தன் மெல்லிய பிஞ்சு விரல்களை நுழைத்து.

“ஸ்ச்சீ. போடி. உனக்கு எப்பவும் அதே நினைப்பா?” என்று தீபா, ஷோபாவின் விரல்களைச் செல்லமாகத் தட்டினாள். ஆனால் தள்ளி விடவில்லை. விரல்கள் தீபாவின் சோளி-ப்ரா மீது அவள் நிப்பிள்களைத் தொட்டன. குலாவின.

“ம்ம். சரி. அது போகட்டும். ஏதோ தப்பா நினைக்காதீங்க. அது. இதுன்னு ஏதோ பீடிகையோட வந்தியே. என்ன விஷயம்” என்று கேட்டாள் தீபா.

“அக்கா. நீங்களும் பெரியத்தானும் பேசிகிட்டு இருந்ததை நானும் கேட்டேன். என்னோட பர்த்டேங்கிறதுனால, இன்னிக்கி மாலை நாம எல்லாரும் கோவிலுக்குப் போகலாம்னு சொன்னீங்க. ஆனா பாருங்கக்கா. பெரிய அத்தான் திடீர்னு பிஸினஸ் விஷயமா புறப்பட்டு போயிட்டாரு. உங்க கொழுந்தனாரும் இன்னிக்கி ஊர்ல இல்லை. அதுனாலக்கா” என்று இழுத்தாள் தீபா.

“ம்ம். சொல்லு சொல்லு. என்ன சொல்ல வர்ரே”

“அக்கா. ஆனா செல்வா ஃப்ரீயாத் தான இருக்கான். அது வந்துக்கா. நானும் செல்வாவும் வந்து. அக்கா. தப்பா நினைக்கல்லன்னா. நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒரு அவுட்டிங்க் போயிட்டு. இன்னிக்கி இரவு டின்னர் முடிச்சிட்டு வரலாமாக்கா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே மெதுவாக தீபாவை நெருங்கினாள். முலைகள் லேசாக இடித்தன. தீபாவின் காம்புகள் கன்னா பின்னாவென்று விம்மி நின்று ஷோபாவின் காம்புகளை முரட்டுத் தனமாக இடித்தன. யப்பா. இருவருமே ப்ரா-சோளி-புடவை எல்லாம் அணிந்திருந்தும், அவற்றையெல்லாம் மீறி தீபாவின் காம்புகள் ஷோபாவை உசுப்பேற்றின.

“நீயும் செல்வாவுமா?” சட்டென்று தயங்கினாள் தீபா. அவளுடைய நெற்றி லேசாகச் சுருங்கியது.

“ஏன்கா?? ஏதாவது ப்ராப்ளமா?”

“என்னடி?? இவ்வளவு வயசுக்கு பிறகு டேட்டிங்கா?” என்று தீபா கேட்டாள்.

“அக்கா. வயசுன்னு பார்த்தா. வந்துக்கா. செல்வாவுக்கு டேட்டிங்க் போகிற வயசு தான்கா. இன்னும் 20 முடியல்ல. எனக்கு 29 முடிஞ்சாலும், இன்னும் டேட்டிங்க் போகிற மனநிலைல தான்கா இருக்கேன். இல்லையா?”

“ம்ம். எங்கே போகப்போறீங்க?” என்று தீபா வினவ.