“அத்தான் ஆஹ்ஹ்.”
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஹ்ம்ம்.”
“அங் ஹ்ம் இன்னும் ஹம்.
பலவிதமாக இன்பத்தில் முனகினேன். முதல் அனுபவம், எதிர்பார்ப்பு எல்லா கலந்து என்னை எல்லை இல்ல இன்பத்தில் ஆழ்த்தியது. எனக்கு உச்ச கட்டம் நெருங்க அவரை கட்டி அணைத்து கொண்டேன். அவர் கால்களோடு என் கால்கள் பின்னியது.
பத்து நிமிடத்துக்குள் அவரை இறுக்கி அனைத்து, “ஆர்ர்ர்க்க்க்ம்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்??,” என்று பேரின்பத்தில் விட்டுவிட்டு வலிப்பு வந்ததுபோல் நடுங்கினேன்.
நான் இன்பத்தில் உச்சியில் இருந்து இயல்பான நிலைக்கு வரும்போது தான் உணர்ந்தேன் அவரும் என்னுடன் சேர்ந்து ஒரே நேரத்தில் உச்சம் அடைந்து இருக்கார் என்று. ஒரே நேரத்தில் இருவரும் உச்சம் அடைந்தது எனக்கு மிகவும் சந்தோஷத்தை கொடுத்தது. நான் எதிர்பார்த்ததை விட, கற்பனை செய்ததை விட இன்பகரமாக இருந்தது. நான் வாழ்வில் மறக்க முடியாத இரவாக அமைந்தது. பேசினும், கொஞ்சினோம் மீண்டும் உடலுறவு கொண்டோம், கொஞ்சினோம் இன்னொரு முறை உடலுறவு கொண்டோம். பின்பு களைப்பில் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்தபடி உறங்கினோம். இருவரும் பத்து நாள் லீவில் இருந்தோம். ஐந்து நாள் ஹனிமூன் போனோம். என் சந்தோஷத்துக்கு அளவே இல்லை.
ஹனிமூன் முடிந்து திரும்பி வந்த பிறகு என் தோழிகள் ஒரு டின்னெர் விருந்து ஒரு ஸ்டார் ஹோட்டலில் கொடுத்தார்கள். நான் அவர் கைகளை என் கைகளில் கோர்த்த படி அதிக நேரம் இருந்தேன். உலகுக்கே இவர் எனக்கு சொந்தமானவர் என்று காண்பிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.
என் இரு தோழிகள் என்னை தனியாக இழுத்து சென்று,” என்னடி நீ, உன் புருஷனை ஒன்னும் நம்ம தூக்கிட்டு போக மாட்டோம். அவர் கையை விட மாட்டிங்குற.”
அப்போது விவேக் சொன்ன டயலாக் நினைவு வந்து அதே சொன்னேன்.
“இவளுகள பார்த்த அவ்வளவு நல்லவர்கள் மாதிரி தெரியலையே,” என்றேன் சிரித்தபடி.
“உன் மைண்ட் வொய்ஸ் ரொம்ப தாண்டி ஓவர் ஆகுது,” என்று அவள்களும் சிரித்தார்கள்.
இப்போதும் அவர் அன்று ஒரு நாள் சொன்னது நினைவு வந்தது. ஒரு நாள் உடலுறவுக்கு பிறகு நான், ஐ லவ் யு சோ மச்,” என்று சொன்னபோது அவரும் சொன்னார், “மீ டு, என் வாழ்க்கையில் உன்னை தவிர வேற எந்த பெண்ணுக்கும் இடம் இல்லை.
அனால் அவர் சொன்ன அந்த வார்த்தைகள், என்னை மிகவும் மகிழ்வித்த வார்த்தைகள் இப்போ என்ன ஆச்சு. எப்படி இருந்தாலும் இன்றைக்கு அவர் வந்த பின் நம் இல்லற வாழ்வின் எதிர் காலத்தை பற்றி விவாதிக்க வேண்டும். அவர் முகத்தை பார்த்து பேசுவதுக்கு எனக்கு சங்கடமாக இருக்க போகுது. அதே சங்கடம் அவருக்கும் இருக்கும் என்று நம்புகிறேன். அவர் முதலில் தப்பு செய்து இருந்தாலும் பிறகு நடந்தவற்றுக்கெல்லாம் நானே பொறுப்பு. இவ்வாறு தான் என் ஆதங்கத்தை தீர்த்து கொள்ள வேண்டும் என்ற முடிவெடுத்தேன். இவ்வளவு நடந்த பின் இதை எல்லாம் ஒதுக்கி விட்டு மறுபடியும் நாங்கள் முன்பு போல இல்லற வாழ்க்கையில் ஈடுபடுவது சந்தேகம் தான். என் கணவனின் மன நிலை புரிய வேண்டும், என் மன நிலையை அவருக்கு விளக்க வேண்டும். இல்லற வாழ்க்கையின் ஒரு மிக பெரிய அஸ்திவாரம், ஒருத்தர் உணர்வுகளுக்கு மற்றொருவர் மரியாதை கொடுப்பது. இப்போது அந்த மரியாதை மற்றும் நம்பிக்கை முற்றிலும் சிதைவுற்றுள்ளது. அதை மீண்டும் கட்டியெழுப்புவது பெரிய சந்தேகம் தான்.
முன்பு அவருக்கும் அந்த சிறுக்கி கௌரியும் உடலுறவு கொள்ளும் சம்பவத்தை பார்த்து நான் விவாகரத்து கேட்டேன். இப்போது நான் நடந்து கொண்டதை வைத்து அவர் விவாகரத்து கேட்டால் என்னால் ஏற்று கொள்ள முடியுமா? ரொம்ப சந்தோசமாக ஓடி கொண்டிருந்த நம் வாழ்கை அவருடைய ஒரு தவறினால் முறிந்து போக வேண்டுமா? அவர் கௌரியுடன் பல மாதங்களாக உடலுறவு கொண்டிருந்தார் என்பதினால் நான் சிவாவுடன் என்னுடைய உறவை ஓர் இரவு விவகாரம் என்று விட்டு விடப் போவதில்லை. அதில் எனக்கு துளியும் சம்மதம் இல்லை. அதே வேளையில் அந்த உறவை தொடர வேண்டுமா என்ற குழப்பமும் தோன்றியது. சிவா வேற ருசி கண்ட பூனை, அவன் மீண்டும் மீண்டும் சுற்றி சுற்றி வருவான். ஆனால் அவனோ பல பெண்களுடன் அதுவும் பல கல்யாணமான பெண்களுடன் உறவு கொண்டவன். நான் இல்லை என்று உறுதியாக தெரிந்தால் வேறு பெண்ணை தேடி போய்விடுவான் என்று நம்பினேன். நான் ஒன்றும் ஒருவருடன் உடலுறவு கொள்வது போதாமல் பலருடன் அதை அனுபவிக்க இச்சை கொண்டு அலைபவள் இல்லை. நான் ஒழுக்கம் ஆனவள் என்று தான் என்னை நினைத்து கொண்டிருந்தேன், அனால் இப்போ…..?
அவர் வழக்கத்துக்கு மாறாக அலுவலகத்தில் இருந்து தாமதமாக தான் வீட்டுக்கு திரும்பினார். வேலை இன்றைக்கு அதிகமா இல்லை என் முகத்தில் முழிக்க விருப்பம் இல்லையா? அவர் பிரீஃப்கேஸை அவரிடம் இருந்து வாங்கினேன். அவர் ஒன்னும் சொல்லாமல் என்னிடம் அதை கொடுத்தார். என் மகன் அவன் அப்பாவை கண்டதும் ஓடி போய் அவர் மேல் பாய்ந்தான். அவனை அள்ளி தூக்கும் போது தான் அவர் முகத்தில் மகிழ்ச்சியை பார்த்தேன். நான் எங்களுக்குள் கொஞ்சம் இயல்பான நிலை உருவாக சாதாரணமாக உரையாட வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தேன். முதலில் அவர் தப்பு செய்து இருந்தாலும் இப்போ நான் தன் அதிக தப்பு செய்து விட்டேன் என்று என் உள்மனது உறுத்தியது.
மகனை அவர் கொஞ்சிக்கொண்டு இருந்தார்.
“காப்பி போட்டு கொண்டு வரவா?” என்று மெல்லமாக கேட்டேன்.
அவர் என் முகத்தை சில நொடிகள் பார்த்து விட்டு,” பரவாயில்லை, இரவு உணவு சாப்பிட நேரம் ஆச்சி, வேண்டாம்,” என்றார்.
“இல்லை, நீங்க பார்க்க சோர்வாக இருக்கீங்க, முதலில் காப்பி சாப்புடுங்கள்,” என்று வற்புறுத்தினேன்.