ஆமாம், இதைப் பற்றி இன்னும் ஏன் உறு விழிப்பாக சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் ஆசை தீர ஓழ்திருக்கர்கள். அதை வேறு எந்த நல்ல விதத்திலும் சொல்ல முடியாது. அவனது சொந்த வீட்டில், அவனது சொந்த படுக்கையில் காம வெறியில் விலங்குகளைப் போல அவர்கள் புணர்ந்து மகிழ்ந்திருக்கர்கள். எந்தவொரு மனிதனின் பொறுமையையும் இறுதியில் உடைக்கும் ஒரு எல்லை உண்டு. அது இப்போது சரவணனுக்கு நடந்துவிட்டது. இனி அவன் பிரபுவுடன் கண்ணியமாக நடந்து கொள்ள முயற்சிக்கப் போவதில்லை. பொறுமையை இழந்தால் அவன் சுயரூபம் என்னவென்று பிரபுவுக்கு தெரியப்போகுது. மீராவின் பங்கும் இந்த துரோகத்தில் இருந்தும் அவனால் இன்னும் அவளை சபிக்க முடியவில்லை. அவனை பொருத்தவரை அவள் ஒரு ஒழுக்கவரம்பற்ற காமுகனின் மோசமான சாதுர்ய செயலுக்கு இரை ஆகிவிட்டாள். பிரபு அவள் தனிமையை பயன்படுத்தி, அவள் மன ஏக்கத்தை அவன் லாபத்துக்கு உபகயித்து, அவளை தப்பு செய்ய தூண்டிவிட இல்லாவிட்டால், அவள் ஒருவரின் மனைவி என்ற கட்டுப்பாட்டில் இருந்து தானாக விலகிச் செல்வதைபற்றி நினைத்திருக்க கூட மாட்டாள்.
சரவணன் பிரபுவின் வீட்டிற்கு தொலைபேசியில் அழைத்து, பிரபு சென்னையில் இருந்து எப்போது திரும்பி வருவான் என்று எதிர்பார்க்க படுத்து என்று சாதாரணமாக கேட்பது போல பிரபுவின் தாயிடம் கேட்டான்.
பிரபுவின் தாயார் பதற்றமடைந்தார். பிரபு மற்றும் அவனது (சரவணனின்) குடும்பத்தின் விஷயங்கள் பொருத்தவரை அவளுக்கு எப்போதும் பீதி எட்டப்படும்.
“அவன் இன்று மதியும் திரும்பி வந்தான், ஏன்,என்ன விஷயம், எதுவும் பிரச்சனையா?”
சரவணன் அவள் குரலில் இருந்த பயத்தை உணர முடிந்தது.
“ஒன்னும் இல்ல அம்மா, நான் சும்மா தான் கேட்டேன். அவன் தந்தை இறுதிச் சடங்கு முடிந்ததில் இருந்து நான் அவனைப் பார்க்கவில்லை, அதனால்தான், “சரவணன் அந்த தாயின் ஐயப்பாடு அகற்றுகிற வகையில் பேசினான்.
பிரபுவின் தாய் கொஞ்சம் சமாதானம் அடைந்தாள். “அப்படியா பா, அவனை கூப்பிடுட்டும்மா?”
“இல்ல மா, எனக்கு இப்போ கொஞ்சம் வேலை இருக்கு நான் அவனிடம் நாளைக்கு பேசுறேன்.”
மீரா சமையல் அறையில் மும்முரமாக வேளையில் இருந்ததால் சரவணன் மெதுவாக போனில் பேசியது தெரியாது. போனை வைத்தபிறகு சரவணன் யோசித்தான். உறுதி ஆகிவிட்டது. பிரபு சொன்ன நேரத்துக்கு முன்பே திரும்பி வந்துட்டான், அதுவும் வந்தவுடன் நேராக என் வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். பிரபு தனது சொந்த மனைவியையும் குழந்தையையும் பார்ப்பதை விட அவன் மனைவியைப் பார்ப்பதில் அதிக ஆர்வம் கொண்டிருந்தான். மீரா மீதான அவனது காமம் இந்த அளவுக்கு வலுவானது. அதுவும் என் மனைவி அவனுக்கு தன்னை கொடுத்துவிடுவாள் என்று என்ன நம்பிக்கை இருந்தால் பிரபு வரும் போது மீராவுக்கு ஜாதிமல்லிசாரம் வாங்கி வந்திருப்பான் என்று வருத்தப்பட்டான் சரவணன். மீராவும் அவனை ஏமாற்றவில்லை, என்ன விளக்கம் அல்லது சமாதானம் சொன்னான்னோ, அப்போதே அவன் இச்சைக்கு இணங்கிவிட்டாள்.
அவனது வீட்டில் கிடைத்த தனிமையில், அவர்கள் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக அவர்கள் ஏங்கிக்கொண்டிருந்த எல்லாவிதமான இன்ப உரசலும் செய்திருக்க வேண்டும். அவன் அவள் உதடுகள், அவளது மார்பகங்கள், அவளது புண்டையை ருசிக்க விரும்பியிருப்பான், அதை செய்து இருப்பான். அவளும் அவனது ஆண்மையை அவள் மிருதுவான இதழ்கள் உறிஞ்சுவதை விரும்பியிருப்பான், அதை அவள் செய்யாமல் விட்டிருக்க மாட்டான். அவள் அதை உடனடியாக செய்திருப்பாள், இது வரை அவனுக்கு மறுக்கப்பட்டதை அவனுக்கு செய்திருப்பாள் என்று மனம் குமுறினான் சரவணன். சோபாவில் ஜாதிமல்லி இருந்திருந்தால், படுக்கை விரிப்புகள் மாற்றப்பட்டிருந்தால் அந்த இரு இடங்களிலும் அவர்கள் உடல் பசி தீர்த்திருக்க வேண்டும். இரண்டு முறை மட்டும் தான் அவர்கள் புணர்ந்திருக்கிறார்களா? பிரபு தனது வீட்டுக்கு முன்பு நிறைய தடவை வந்திருந்த பொது, அவர்கள் நிச்சயமாக என் வீடு முழுவதும் நிர்வாண காம ஆட்டம் ஆடிருக்க வேண்டும். இன்றும் அது நடந்ததா? அவனது வீட்டில், பிரபுவும் மீராவும் நிர்வாணமாக ஒன்றாக உல்லாசமாக இருந்தா அதே இடங்களுக்குச் செல்வதில் நிலைக்கு பொது அவனுக்கு வெறுப்பு வந்தது.
இந்த வேதனையான எண்ணங்களை நினைத்து ஏன் என்னை சித்திரவதை செய்துகொள்கிறேன் என்று வேம்பினன் சரவணன். மனதில் இருந்து அந்த எண்ணங்களை விரட்ட விரும்புவதைப் போல சரவணன் தன் தலையை வேகமாக குலுக்கினான். இன்னும் விட்டுவிட கூடாது, அதற்கு ஒரு முடிவுகட்ட முடிவெடுத்தான். அடுத்த நாள் காலையில் சரவணன் சாதாரணமாக பிரபுவின் வீட்டிற்கு அழைத்து அவனுடன் பேசச் நினைத்தான். பிரபு தான் போனை எடுத்தான். பிரபு வீட்டில் இருந்தான். அவன் இன்னும் என் வீட்டிற்கு செல்லவில்லை என்று சரவணன் நினைத்தான்.