தூக்கி காமி அக்கா 857

மாமாவை மயக்கியதோ! அல்லது நாமதான் இத்தனை நாளா நேரத்தை வீணடித்துவிட்டோம்!
பழமொழியே தப்பாய் புரிந்து கொண்டோமோ? கிளி மாதிரி பொண்டாட்டி இருந்தாலும், மாமியாரும்
கிளி மாதிரி இருந்தா வப்பாட்டியே கூடாது ,ரெண்டுபேரையும் வச்சுகணும். இதுதான் புது மொழி இதைதான் மாமாவும் முயற்சிக்கிரார். அதுவும் தப்பேயில்லை. நான் வந்தது தெரிந்தவுடன் அம்மா வந்து
“வாடா! வா! என்னடா! அக்கா வீடே கதி…ன்னு!! இருக்கவேமாட்டே! எப்படிடா?!”
“இல்லைம்மா! அக்கா வீட்டில் அவங்க நாத்தனார் வேற வந்திருந்தாங்க, மாமாவும் இல்லை அதனால்
தங்க வேண்டி வந்தது!”(இல்லைம்மா! ரெண்டு பேர் ஆப்பத்தையும் ருசிக்கவேண்டி இருந்தது….ன்னா
சொல்ல முடியும்)
“சரி! சரி! வாடா! அப்பா வேறு ஊரில் இல்லை, கலெக்ஷனுக்காக ஊருக்கு போயிருக்கார், நீ
குளிச்சிட்டு வாடா”
“குளிக்கும் போது அம்மாவின் முலைகளும் இடுப்பும் ஞாபகம் வர வர இந்த வயதிலும் எப்படி கட்டாக
இருக்கிறாள்…ன்னு வியப்பாக இருந்தது, என் தம்பியும் முருக்கேறி துடிதுடித்தான்!
வெளியே வந்து சாப்பிட அமர்ந்தோம்! சாப்பிட்டுகொண்டே அம்மாவின் கனிகளின் முழு அளவு என்ன என்பதை கண்களால் அளந்து கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தோம், நிச்சயமாக அக்காவை விட ரொம்ப பெருசுதான், ஆப்பம் கூட உப்பி அருமையாகத்தான் இருக்கும்!
சோபாவில் அமர்ந்து டீவி பார்க்க அமர்ந்தோம், படம் பார்த்துகொண்டே எப்படி மேட்டரை
ஆரம்பிப்பது? யோசிக்கையில் அம்மாவே! அக்கா வீட்டில் சாப்பாடு பற்றியும் பேச, டீவீ ரிமோட்
தேடினாள் சேனல் மாற்ற, நான் அம்மாவின் மடி மீது படுத்து கை நீட்டி பக்கத்து மேசைமீதிருந்த ரிமோட்
எடுக்க என் தலை அம்மாவின் முகத்தையும், அப்படியே முலைமீதும் அழுந்தியவாறு தேய்க்க! டேய்!
எருமை மாடே! என்ன கனம் கணக்கிராய்?…ன்னு மெல்ல என் தலையை தன் மடியின் மீது வைக்க, தலை
முடியை கோதினாள்.
“என்னடா! ஒரே பிசுபிசுப்பாய் உள்ளது! தலையே குளிக்கவில்லையா? இத்தனை நாளா!?”
“ஆமாம்மா! நேரமேயில்லை!”
ரெண்டு பேர் கூதியிலும் ஆழம் பாக்கவே சரியாய் இருந்தது…ன்னு சொல்லவில்லை, நினைத்து
கொண்டேன்! ஆனால் தலையை அம்மாவின் மடியிலேயே வைத்துகொண்டேன். அம்மாவும் தலை முடியை கோதிகொண்டே இருந்தாள். நானும் மடி மீது தலைவைத்துகொண்டு கைதூக்கி எங்கேயோ சொரிவது
போல் முழங்கையால், மெதுவாக அம்மாவின் முலைகளை இடிக்க, அவளும் காட்டிகொண்டு இருந்தாள்.
என் தம்பியோ விரைக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். திடீரென்று போன் அடிக்கவே அம்மா எழுந்து போய்
எடுக்கவேண்டிய அவசியம், என் தலையை நகர்த்திவிட்டு எழுந்து சென்று போனை எடுக்க! போனில்
அக்கா! நான் ஒழுங்காக வந்தேனானு கேட்டாள். பிறகு ஏதேதோ பேசிவிட்டு வந்தாள், நான் விடாமல்
அம்மாவின் மடியில் படுக்க!
“டேய்! அக்கா வீட்டில என்ன பன்னினே?”
“ஏன்மா? அக்கா என்ன சொன்னாள்?”

“உனக்கு சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிடனும்…ன்னு சொன்னாள்! ஏன் அவ நாத்தனாரிடம் ஏதாவது
வாலாட்டுனியா? என்னடா!?”
“இல்லைம்மா!!…ன்னுகிட்டே தலையை தூக்கி அம்மாவின் முகத்தை பார்க்க,” என் முகமே அம்மாவின்
பெரிய முலையில் அழுந்தியது!
“ஏண்டா வழியறே! சொல்லுடா!” என் தலையை தன் மார்போடு லேசாக அணைத்து கொண்டாள்.
சந்தர்ப்பத்தை நழுவவிடுவேனா? முகத்தை திருப்பி இரு மார்புக்கும் நடுவில் புதைத்து கொண்டேன்! என்னை மேலும் இருக்கிய அம்மா! என் தலை முடியை கோதிகொண்டே
“என்ன இது? இப்படி வெட்கபடுரே!” என் புள்ளைய அந்த ஓடுகாலி சிறுக்கி கெடுத்துட்டாளோ?
அம்மா அக்காவின் நாத்தனாரை மனதில் வைத்து கேட்டாள். நான் விடாமல் தலையை அவ மார்பில்
இப்படியும் அப்படியும் தேய்க்க அக்காவின் முலைகளை காட்டிலும், லில்லியின் முலைகளை காட்டிலும்
மென்மையாகவும், பெரிதாகவும் இருக்கவே, என் தடி முழுவிரைப்படைந்து போருக்கு தயாரான வீரன்
கையிலிருக்கும் குத்தீட்டியாய் இருந்தது! அம்மா இன்னும் அதை பார்க்கவில்லை! என் நெற்றியில் ஒரு
முத்தம் கொடுத்தவாறே என்னை தலையில் செல்லமாக குட்டினாள்.
“டேய்! அவளுக்கு கல்யாணம் வேற ஆயிட்டது! ஏதாவது வில்லங்கமாய் ஏதாவது பண்ணிட்டயா!
சொல்லேண்டா!?”
“ம்மா! எதுவும் இல்லேம்மா! அப்படியும் நீங்க சந்தேகப்பட்டா அக்காகிட்டயே கேட்டுக்க
வேண்டியதுதானே? என்னை ஏன் கேட்கரீங்க?” அணைப்பிலிருந்து அம்மாவை விடவேயில்லை!
“அப்ப எதுக்கு வெட்கபடுரே! என்னை பாருடா..ன்னாள்”
நான் தலையை தூக்கி பார்க்க, இப்போது என்னுடலை மேலும் ஏற்றி அம்மாவின் இடுப்பை இரு
கைகளாலும் அணைத்தவாறே, அம்மாவின் கன்னத்தில் என் உதடுகள் உராய, அம்மா சட்டென்று விலக்கி,
என் கண்களை உற்றுபார்த்தாள்! பின் என்னை அணைத்துகொண்டு
“டேய்! கதவெல்லாம் தாழ்ப்பாள் போட்டுட்டயா! யாராவது திடு..திப்புனு வந்தால், நான் உன்னை
வச்சுகினு இருக்கிரதா நினைச்சுடுவாளுங்க!”

2 Comments

  1. சூப்பர் சூப்பர் சூப்பர் சூப்பர்

  2. பிரமாதம்…

Comments are closed.