புருஷன்
இவ்வளாகவே வந்து என் சந்தேகத்தை போக்கும் வகையில் எதோ சொல்லிடுறாளே. அவள் சொல்வது உண்மை தானா? அனால் அந்த சிலவினாடிகள் இங்கே அவர்கள் பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது நான் பார்க்கையில் அப்படி தோன்றவில்லை. ஒருவரை ஒருவர் நற்போடு பாக்கிற மாதிரி இல்லை. காதலர்கள் எப்படி ஆசையோட பார்வை பரிமாற்றிக் கொள்வார்களோ அப்படி இருந்தது. இல்லை என் சந்தேக புத்தியால் பார்பது எல்லாம் தப்பாக தோன்றுகுதா? மற்றவர் யாருமே அவர்கள் தனியாக பேசுவதை கண்டுகொள்ள வில்லை. தப்பாக தோன்றி இருந்தால் அவர்களும் இவர்களை கவனித்து இருப்பார்களே. அனால் அவர்கள் ஏன் கவனிக்கணும். அவர்களுக்கு என் பாதிப்பு இருக்கு. பாதிக்க போடுறவன் நான், நான் தான் கண்காணிக்கணும்.
பவனி உண்மையை சொன்னதாகவும் இருக்கலாம். விக்ரம் அந்த சுமித்த பெண்ணுடன் ரொம்ப நேரம் அரட்டை அடித்துக்கொண்டு இருந்தான். அவர்கள் சிரித்து பேசும் விதத்தில் இருவர்க்கும் விருப்பம் இருப்பது போல் தோன்றியது. அவர்கள் போன் நம்பர் கூட மாற்றிக் கொண்டார்கள். இன்னொரு சந்தேகம். விக்ரம் இப்படி நேரடியாக அந்த பெண்ணிடம் பேச முடியும் போது எதற்கு அவன் என் மனைவி மூலம் அவளை பத்தி விசாரிக்கணும்? இப்படி சந்தேகம் வர அதற்க்கு பதிலாக ஒரு யோசனை வந்தது. என் மனைவி உதவி செய்ய முடியாது என்று சொன்னதால் அவனே இப்படி நேரடியாக அப்ப்ரோச் செய்கிறானோ? அதுதான் நேற்று இரவே அவன் அந்த பெண்ணை தனியாக சந்தித்தான் என்று அவன் நண்பர்கள் சொன்னார்களே? அப்போ எதற்கு இன்றைக்கு என் மனைவியிடம் உதவி கேட்டிருக்கான். சரி இந்த சந்தேகத்தை உடனே என் மனைவி கிட்ட கேட்டு தீர்த்துக்க வேண்டும்.
“பவனி இங்கே வாயேன்?”
“என்னங்கா?’
“இல்ல நீ விக்ரம் அந்த பெண் சுமித்த பத்தி உன்னிடம் விசாரிச்சு உதவி கேட்டான் என்று சென்னையே, இங்கே பாரு அவனே நேரடியாக அவ கூட பேசுறான். எதற்கு உன்னிடம் உதவி கேட்டான்?”
அவள் முகத்தில் கலவரம் தெரியும் அல்லது குறைஞ்சபட்சம் அவள் தடுமாறுவாள் என்று நினைத்தேன். அனால் அவள் ரொம்ப கூல்ளாக பதில் சொன்னாள். “அதுவா, நான் மற்றென் என்று சொன்னவுடன் அவன் நேற்றே அவளை மீட் பண்ணி பேசிவிட்டானாம். இன்னைக்கு காலையில என்னிடம், எப்படி ரொம்ப நேரம் நேற்று ராத்திரி ஆவலுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தான் என்று பெருமையாக என்னிடம் சொன்னான்.”
“ஓ அப்படியா.”
இவள் சொன்ன பதிலும் பொருத்தமாக தான் இருந்தது. அப்புறம் ஏன் எனக்கு சந்தேகம் போக மாட்டிங்குது? வாழவும் வழி இல்லை சாகவும் வழி இல்லை என்பது என்னவென்று உணர முடிந்தது. என் மனைவியை புதுசாக பார்ப்பதுபோல் பார்த்தேன். என்னம்மோ இன்னைக்கு அவள் முகம் இன்னும் பளபளப்பாக இருப்பதுபோல் தோன்றியது. அழகிய முகத்தில் அழகான கண்கள், செழிப்பான உதடுகள், குருரான மூக்கு, மோகிக்கப்பண்ண கூடிய உடல். பிற ஆண்கள் அவளை ரசிப்பது இயற்க்கை. அனால் ரசிப்பதோடு நிறுத்திவிடவேண்டும். நான் சில ஆண்கள் போல அவர்கள் மனைவிகள் வேறொருவன் கூட புணர்வதை பார்த்து ரசித்து மகிழ்வும் ஆள் கிடையாது. நான் என் மனைவிக்கு உண்மையாக இருக்கிறேன், அதேயே நான் அவளிடம் இருந்து எதிர்பார்க்கிறேன். பவனி மற்றும் விக்ரம் முத்தமிடுவது போன்ற காட்சி கற்பனை பண்ணி பார்த்தேன். அது எந்தவிதம்மான கிளர்ச்சி எனக்கு உண்டுபண்ணல. எனக்கு கீழ விறைப்பு எதுவும் ஏற்படலா மாறாக மனதில் வெறுப்பு ஏற்பட்டது.
என் குணம் அப்படி பட்டது. ஓரளவு வசதியான குடபத்தில் வளர்ந்தவன் நான். எனக்கு உள்ள பொருளை என் தங்கையிடம்மொ, அண்ணனிடம்மொ பகிர்ந்துகொள்ள மாட்டேன். அதே நேரத்தில் அவர்களுக்கு சொந்தமான பொருளை எடுக்க மாட்டேன். பள்ளி மற்றும் கல்லூரியில் யாரிடமும் காபி அடிக்க மாட்டேன். யாரையும் காபி அடிக்க விடமாட்டேன். என் பெற்றோர்கள் பயந்தார்கள், இவன் அட்ஜெஸ்ட் பண்ண மாட்டானே, எப்படி வேலை இடத்திலும், கல்யாண வாழ்க்கையிலும் சமாளிக்க போறேன் என்று. நேர்மையாக இருக்கும் போது நான் எதற்கு மற்றவருக்கு வளைந்து கொடுக்கணும்.
Feeling very bad for that husband. Inspire of giving the lady all what she wanted, author narrates that everything is easier and only intercourse is important even beyond her kid. So bag narrative. Better separate them rather than keeping them together and cheating. These people will understand the betrayal only when his wife getting used by everyone.
Poor portrayal of the husband wife relationship.
Sema feeling good
Super ?