“என்ன அது?” என்று கேட்டேன்.
“பிள்ளை……,” என்று இழுத்தார்.
“ஓ அதுவா, அதை கேட்கும் போது உங்கள் சின்னவன் எப்படி துடித்தான், அப்போது ரொம்ப இன்பமாக இருந்து இருக்குமே?”
“உண்மையில், என் கால்கள் பலம் இல்லாமல் நடுங்கிவிட்டது, என் இதயத்துடிப்பு 100 மையில் ஸ்பீடில் ஓடியது அனால் வர்ணிக்க முடியாத பேரின்பம் உடலில் பெருகியது. என் உணர்வுகள் எனக்கே புரியில.”
நான் சிரித்துக்கொண்டு சொன்னேன், ” அது பிறகு பார்த்துக்குவோம், உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தால் ராஜா குழந்தையை நான் சுமக்க தயார்.” “சரி இப்போ பால் குடிங்கள்,” என் முலைக்காம்புவை அவர் வாயில் ஊட்டினேன்.
நான் அவர் குஞ்சியை பிடித்தேன். அது விறைப்புடன் இருந்தது. எங்கள் பேச்சு அவரை மூடுக்கு கொண்டு வந்துவிட்டது. அவர் குஞ்சியை ஆட்ட துவங்கினேன். இரு நிமிடத்துக்குள் விசும்பி கொண்டு அவர் தண்ணியை வெளியாக்கினார். பிறகு என் அணைப்பில் தூங்கினார். “ககோல்டு ஆண்களுக்கு எதுவெல்லாம் இன்பம் கொடுக்குமோ அதை எல்லாம் நான் செய்கிறேன் என் ஆசை புருஷ,” என்ற யோசனையில் நானும் தூங்கிவிட்டேன்.
மோஹனா பார்வையில்
மணி பத்தாகுது அனால் ராஜாவை இன்னும் காணம். அவன் இன்றிரவு வரேன் என்று சொன்னானே. அவன் வருகைக்கு இவ்வளவு ஆவலுடன் இருப்பதை நினைத்தால் எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது. அவனுடன் தினசரி உடலுறவு வைத்துக்கொள்ள இவ்வளவு ஆசை படுகிறேன். முன்பு என் கணவனுடன் இருந்த என் நிலையை இதனோடு ஒப்பிடும் போது எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது. திருமணமான புதுசில் இதே போல் தினமும் உறவு கொண்டோம், சிலசமயம் இரண்டு அல்லது மூன்று முறை ஒரு இரவில். படி படியாக அது குறைந்தது. முதலில் ஒரு முறைக்கு மேல் செய்வது நின்றது. நான்கு மாதத்துக்குள் வாரம் மூன்று அல்லது மிஞ்சி போனால் நான்கு முறை செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வோம். அப்போது ஒவ்வொரு முறையும் எனக்கு மூட் இருக்காது, சில சமயம் அவர் ஆசைக்காக தான் நான் இணங்குவேன் தவிர எனக்கு அதில் அவ்வளவு ஈடுபாடு இருக்காது.
இப்போது நிலைமை என்னவென்றால் நான் ஒவ்வொரு இரவும் மோகத்துடன் அவன் வருகைக்கு காத்திருக்கேன். இரவு வரும் போது என் மனதில் அவன் நினைவு மட்டும்மே நிரம்பி இருக்குது. காரணம் புரிந்து கொள்ள கடினம் அல்ல. ஒவ்வொரு முறையும் ராஜாவின் அணைப்பில் நான் காணும் மிதமிஞ்சிய பெருமகிழ்ச்சியை வர்ணிக்க வார்த்தைகள் இல்லை. ஒவ்வொரு முறையும் எங்கள் ஒன்றுசேருதல் முடிந்த பிறகு அந்த மகத்தான திருப்தியில் என் உடலில் இனிமையான எழுச்சியார்வம் ஊடுருவும். அதுவே இன்னொரு முறை ராஜா என் உடலை சுவைக்க வேண்டும் என்று எனக்கு புறத்தூண்டுதல் தரும். அப்படி மறுபடியும் மறுபடியும் எங்கள் உடல்கள் ஒன்றாக பிணைந்துகொள்ளும் போது நான் எப்போதும் ஏமாற்றம் அடைந்ததில்லை. எப்படி ஒருவர் அந்த நேரம் வரும் போது போதை பொருளுக்கு ஏங்குவாரோ, அதே போல் மாலை நேரம் வரும் போது ராஜாவுக்கு என் உடல் ஏங்கும்.
கணவன் அல்லாது இன்னொருவனுடன் நான் இன்பம் மகிழ துடிக்கிறேன் என்று நினைக்கும் போது என் மனசாட்சி என்னை திட்டும். அதே நேரத்தில் இந்த உணர்வுகளை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலையில் நான் தான் என்ன செய்வேன். இரண்டு விஷயங்கள் எனக்கு நான் சொல்லி என்னை சமாதானம் செய்துகொள்வேன். ஒன்று, எப்படி புதிதாக திருமணம் முடிந்த பொது அந்த புது உறவில் செக்ஸ் உணர்வு அதிகம் இருந்ததோ அதே போல் இந்த தவறான உறவின் புதுமையால் இந்த ஏக்சைட்மென்ட் இருக்கு. அதிலும் தப்பு செய்கிறோம் என்றபோது ஒருவித த்ரில் இருக்க தான் செய்யுது. நாளடைவில் இதுவெல்லாம் குறைந்துவிடும். (உண்மையில் இந்த வாதத்தை ஏற்க என்னை நானே கண்வின்ஸ பண்ணுவது கடினமாக இருந்தது. என் கணவர் என்னை கட்டிலில் மகிழ்வித்ததற்கும், ராஜா என்னை மகிழ்வித்ததற்கும் அவ்வளவு வித்யாசம் இருந்தது. இந்த இன்பம் நாளடைவில் மறையக்கூடியது இல்லை.) இரண்டு, மாலை நேரம் மட்டுமே அவன் நினைப்பு வருகிறது என்றால் இது வெறும் உடல் தேடல் மட்டுமே. என் உள்ளம் இன்னும் என் கணவர் ஒருத்தருக்கு மட்டும் . இப்படி என்னை நானே சமாதானம் செய்துகொண்டேன்.
முதலில் இருந்த குற்ற உணர்வு மெல்ல மெல்ல குறைந்து போய் இப்போது அது எங்கே என்று தேடும் அளவுக்கு ஆகிவிட்டது. முதலில் இருந்த தயக்கம் மறைந்து பாலியல் உடலுறவின் அனைத்து அம்சங்களிலும் இப்போது ஆர்வமாக பரிசோதனை செய்ய தொடங்கிவிட்டேன். பாலியல் உடல் இணைப்பின் அனைத்து பேரின்பத்தில் ரசித்து பங்கெடுக்க ராஜா தகுந்த ஜோடியாக இருந்தான். அவனுடன் கழிக்கும் ஒவ்வொரு இரவும் பரவசமாக இருந்தது. அதனால் இப்போது அவன் வருகையின் தாமதத்தால் என் மனதில் சற்று கோபம் கூட உண்டானது. அனால் அவன் என்னை தழுவும் போது அனைத்து கோபமும் மாயமாக மறைந்து போகும். இந்த எண்ணங்கள் என் மனதில் ஒட என் தொலைபேசி மணி அடித்தா.
ராஜா தான் அழைக்கிறான் என்ற சந்தோஷத்திலும் ஆர்வத்திலும் துள்ளி எழுந்து போய் போன்னை எடுத்து, “ஹலோ, ஏன் இவ்வளவு லேட்டு?” என்றேன்.
மறுமுனையில், “மணி இப்போது 10 :15 தானே ஆகுது, மோஹனா என் அழைப்புக்காக காத்துக்கொண்டு இருந்தியா?” என்றார் என் கணவர்.
நான் சிறிது நேரம் அப்படியே மௌனம் ஆகிவிட்டேன். பிறகு சுதாரித்துக்கொண்டு,” இல்லைங்க இன்றைக்கு எதோ உங்களுடன் பேசவேண்டும் என்று தோன்றியது.” நான் மிகவும் சிரமத்துடன் என் குரலில் உள்ள ஏமாற்றம் மற்றும் தடுமாற்றம் மறைத்தேன். ஐயோ அவர் அதை கண்டுபிடிக்காம இருக்க வேண்டும்.
“என்னமா, என்னை மிஸ் பண்ணுறியா?” அவர் அப்படி எதுவும் உணர்ந்துகொண்டது போல் தெரியவில்லை. அவர் குரலில் கனிவு மற்றும் அன்பு மட்டுமே இருந்தது.
இதை கேட்கும் போது எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது. அவர் என் மேல் எவ்வளவு பாசம் வைத்திருக்கிறார். தவறாமல் வாரம் மூன்று அல்லது நான்கு முறையாவது அழைத்து பேசுகிறார். பதிலாக இங்கே நான் என் கள்ள காதலனுடன் உடல் சுகம் அனுபவிக்க துடிக்கிறேன். வர வர தயக்கமின்றி அவருக்கு துரோகம் செய்கிறேன்.
“என்னமோ தெரியிலங்க, இன்றைக்கு உங்கள் குரல் கேக்கணும் போல் இருந்தது, உங்களுடன் பேசணும் என்று ஆர்வமாக இருந்தது.” கணவனுக்கு துரோகம் செய்ய துணிந்த ஓர் மனைவி எப்படி எல்லாம் ஏமாற்ற பேசுவாள் என்பதற்கு இப்போது நான் உதாரணம். அனால் வெறும் ஏமாற்ற மட்டும் நான் இப்படி பேசவில்லை. உண்மையில் நான் அப்படி பேசியது என் கில்ட்டி பீலிங்ஸ் தணிக்கவும் மற்றும் என் வார்த்தைகள் அவருக்கு சந்தோஷமும் ஆறுதலும் கொடுக்க.
“நான் மட்டும் உன்னை மிஸ் பண்ணலையா? சில நேரத்தில் எனக்கு ஏன் இந்த சொந்த ஹாஸ்பிடல் காட்டும் எண்ணம் வந்ததோ என்று என்னை திட்டிக்கொள்வேன்.”