என் பெயர் சரவணன். எனக்கு அப்போது 18 வயது. எப்போதும் ஜீன்ஸ், டி-ஷர்ட் மற்றும் shoes என்று neat-ஆக dress பண்ணியிருப்பேன். கழுத்தை ஒட்டி மெல்லிய மைனர் செயின் அணிந்திருப்பேன். தினமும் உடற்பயிற்சி செய்து, உடலை கச்சிதமாக வைத்திருப்பேன். பார்ப்பதற்கு கமல், அஜித், அரவிந்தசாமி போல் நல்ல கலராக, handsome-ஆக இல்லாவிட்டாலும், ரஜினி, விஜய் போல் கொஞ்சம் கவர்ச்சியாக இருப்பேன். ‘நீ smart-ஆ இருக்க ரவணன்…ஒன்னோட தெற்றுப்பல், ஒன்ன இன்னும் smart-ஆ காட்டுது’ என்று என் எதிர்வீட்டு ஆண்ட்டி என்னிடமே ஒருமுறை நேரடியாக கூறியுள்ளார்கள்.
நான் எஞ்சினியரிங் காலேஜில் இரண்டாமாண்டு கம்ப்யூட்டர் பிரிவில் படித்துகொண்டிருந்தேன். அந்த வயதிற்கு உரிய கலர் கலர் கனவுகள். கொப்பும் குலையுமாக இருக்கிற பெண்களைப் பார்ந்துவிட்டால் போதும், மூளையில் உடனே instant கெமிக்கல் ரியாக்ஷன்தான். படிக்கவேண்டிய வயதில், செக்ஸ் புத்தகங்கள், செக்ஸ் வெப்சைட்கள் என்று கண்டதையும் பார்த்து, பாடத்தை விட காமத்தில் அதிக அறிவு பெற்றிருந்தேன். புத்தகங்களில் படிப்பதையும், வெப்சைட்களில் பார்ப்பதையும் அனுபவிக்க எப்படா வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்று அலைந்து கொண்டிருந்தேன்.
ஒருமுறை, ‘கம்ப்யூட்டர் சொசைட்டி ஆப் இண்டியா’ கன்வென்ஷனில் கலந்து கொள்ள, காலேஜில் இருந்து 30 பேர் கொண்ட ஒரு குழு டெல்லிக்கு சென்றது. அதில் நானும் ஒருவன். அனைவரும் விடிகாலையில் ரயில்வே நிலையத்தில் கூடிவிட்டோம். டெல்லிக்கு செல்லப்போகிறோம் என்று எல்லோர் முகத்திலும் ஒரே சந்தோஷம். அனைவரும் கலகலப்பாக ரயில்வே நிலையமே அதிரும்படி பேசிக்கொண்டிருந்தோம். எங்கள் கம்ப்யூட்டர் டிபார்ட்மென்ட் மேடம் ரம்யா, எங்களை அமைதியாக இருக்கும்படி சொல்லி சொல்லிப் பார்த்துக் களைத்துப்போய், கடைசியில் ‘எக்கேடோ கெட்டு ஒழியுங்கள்’ என்று விட்டுவிட்டார்.
அனைவரும் வந்தவுடன், ரம்யா மேடம் எங்களை ரயிலில் ஏறச்சொன்னார். First class-இல் ticket எடுத்திருந்தார்கள். நீண்ட தூரம் செல்லும் ரயில் என்பதாலும், First class என்பதாலும், ஒவ்வொரு compartment-ம் கதவுடன் தனி அறை போல் இருந்தது. ஒவ்வொரு கம்பார்ட்மெண்டிலும், 6 பேர் உட்காரும்படியாக cushion seat இருந்தது. நானும் என் இரு நண்பர்களும் ஒரு கம்பார்ட்மெண்டில் ஏறி அமர்ந்தோம். எங்கள் எதிர்புற இருக்கை காலியாக் இருந்தது. நாங்கள் மூவரும் அரட்டை அடித்தபடி, platform-இல் செல்லும் பெண்களை சைட் அடித்தபடி இருந்தோம்.
ரயில் கிளம்ப 5 நிமிடங்களே இருக்கும் நேரத்தில், ஒரு பாட்டியும், ஒரு அழகான பெண்ணும், அவசர அவசரமாக, எங்கள் கம்பார்ட்மெண்டில் நுழைந்தார்கள். ‘what a horrible traffic!’, என்று சலித்தபடியே, எங்கள் எதீர் இருக்கையில் அமர்ந்தார்கள். North Indians போல் இருந்தார்கள். பாட்டி ஜன்னலோர இருக்கையில் அமர்ந்து கொள்ள, அந்தப்பெண் பாட்டியினருகில் அமர்ந்தாள்.
அந்தப் பெண்ணுக்கு 26 வயதுக்குள் இருக்கலாம். மிகவும் இளமையாக இருந்தாள். நல்ல நிறம். வெண்ணையில் கடைந்தெடுத்ததைப்போல் வழுவழுவென்றிருந்தாள். குண்டுமல்லாத, ஒல்லியுமில்லாத, இடைப்பட்ட சைசில் உடல்வாகு. சுருள் சுருளான கூந்தல், செந்நிறத்தில் பளபளவென மின்னியது. அது, நெற்றியில் வழிந்து, காதுகளை மறைத்து ஓடி, அழகான அவளது தோள்களில் புரண்டு கிடந்தது. சற்றே பரந்து விரிந்த நெற்றியில், அளவான சிகப்பு நிற ஸ்டிக்கர் பொட்டு வைத்திருந்தாள். மூக்கு அளவெடுத்து செய்ததைப்போல் அவள் முகத்துக்கு கச்சிதமாக இருந்தது. அதில், சிறிய வைரக்கல் மூக்குத்தி எடுப்பாக மின்னியது. சற்றே தடித்துப் பருத்திருந்த அவளது உதடுகள் லிப்ஸ்டிக் போடாமலேயே சிவந்து இருந்தன.
சிகப்பு நிறத்தில் see-throught சேலையும் அதற்கு மேட்சிங்காக சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டும் அணிந்திருந்தாள்