‘என்னடா..?’
‘உன்கூட பேசினாரா..மதனி..?’
‘என்கூட என்னடா பேசுவான்..?’
‘இல்ல.. ஏதாவது..?’
‘ம்கூம்..! நீதான் என்னமோ சொன்ன..?’
‘என்ன மதனி..?’
‘ ஊருக்கு போகசொன்னாருனு..?’
‘ஆமா மதனி.. அப்படித்தான் சொனனாரு என்கிட்ட..’
‘இப்ப கடைக்கு வந்துருனு சொல்ற மாதிரி இருக்கு…?’
‘அதான் மதனி.. ஒண்ணும் புரியல..’
‘சரி போய் குளிச்சிட்டு வா..! கடைக்கு போய் பாரு.. என்ன சொல்றாருன்னு..!’
நான் குளிக்கப் போனேன். உடம்பில் நிறைய சோப்புத் தேய்த்து வாசணை கமகமக்கும் வரை குளித்தேன்.
மதனி எனக்கு உணவு பறிமாறினாள். இரவில் எதுவுமே நடக்காதது போல மிகவும் இயல்பாக நடந்து கொண்டாள்.
ஒரு சீண்டலோ.. கிண்டலோ.. தொடுகையோ. எதுவும் இல்லை. எப்போதும் போல சாதாரணமாகத்தான் இருந்தாள். அது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது..!
நான் சாப்பிடும் போது கேட்டாள்.
‘ அவ வெறும் வெப்பாட்டிதான்டா..?’
‘ஆமா.. மதனி..’
‘பொண்டாட்டி ஆகிடலயே..?’
‘இல்ல மதனி..’
‘கல்யாணமே வேனும்னாலும் பண்ணிக்கட்டும்.. எனக்கென்ன..?’
‘இல்ல.. கல்யாணமெல்லாம் பண்ணிக்க மாட்டார் மதனி..’ என்று ஆறுதலாகப் பேசினேன்.
நான் சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பும் போது கூட அவளிடம் எந்த மாற்றமும் இல்லை. .!
ஒரு இரவே போதுமென்று நினைத்து விட்டாளா என்ன..?
கடையில் அண்ணாச்சியும் சாதாரணமாகத்தான் நடந்து கொண்டார்.
ஆனால் எனக்கு மதனியை நினைத்து. . உடம்பு அடிக்கடி சூடாகிக்கொண்டிருந்தது.
அண்ணாச்சியும் மதனியும் சேரவே கூடாது என்று மனசார விரும்பினேன். ..!!
மதிய உணவுக்கு நான் வீட்டிற்கு போனேன். மதனி தலைக்கு குளித்து புதுப்படவை ஒன்றை கட்டியிருந்தாள். முகத்தில் பவுடர் பூச்சுடன் மேக்கப் செய்து மிகவும் அழகாக தெரிநதாள்.
நான் கொஞ்சம் வியந்து.. அவளை பார்த்து கேட்டேன்.
‘என்ன மதனி.. பொடவை புதுசாருக்கு போலருக்கு..?’
அவளின் கருத்த உதடுகள் விரியச் சிரித்து. .
‘பொடவதான்டா புதுசு..’ என்றாள் ‘உள்ளருக்கறது பழசுதான்..’
நானும் ‘என்ன மதனி.. பாவாடையா..?’ என்று கேட்டேன்.
‘அதுக்குள்ளாற இருக்கற சமாச்சாரம்டா..’
‘அ.. அது என்ன.. மதனி..?’
‘ம்…நல்லா வாய்ல வந்துரும்..!’ என்று சிரித்தாள்.
அவளை அப்படியே கட்டிப்பிடித்து முத்தம் கொடுக்க ஆசை வந்தது எனக்கு. ஆனாலும் உடனே எதுவும் செய்து விடாமல் கொஞ்சம் அடங்கி போனேன்.
நான் சாப்பிட உட்கார. எனக்கு பறிமாறியபடி கேட்டாள்.
‘ஏதாவது சொன்னாராடா .?’
‘ம்கூம்..! இல்ல மதனி..?’
‘ஊருக்கு போன்னு சொன்னது பத்தி .?’
‘அதப்பத்தி ஒன்னுமே பேசல மதனி..’
‘எதாவது சொன்னா.. நீ பயப்படாத தைரியமா திருப்பி பேசு..! நாமளா.. அந்த மனுஷனானு ஒரு கை பாத்துடலாம்..’ என்றாள்.
‘சரி.. மதனி..’ என்று விட்டு அவளை கேட்டேன் ‘நீ சாப்பிட்டியா மதனி..?’
‘ப்ச்.. இல்லடா..!’
‘ஏன் மதனி..?’
‘பசியே இல்லடா..’
‘ நான் ஊட்டி விடட்டுமா..?’ என்று ஆவலுடன் கேட்டேன்.
சிரித்து என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள் ‘ம்ம் ஊட்டு..’
நான் குஷியாகி உணவைப் பிசைந்து அவளுக்கு ஊட்டினேன்.
உணவைப் போட்டு அவளுக்கு ஊடடிவிட்டு நானும் சாப்பிட்டேன். அதிலேயே அதிக நேரமாகிவிட்டது.
சாப்பிட்டபின் அவள் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்து.. ‘சரி மதனி நான் போறேன்..’ என்றேன்.
கட்டிலில சாய்ந்திருந்த மதனி என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்து.. ‘என்னடா.. அவ்வளவுதானா..?’ என்று கேட்டாள்
‘என்ன மதனி..?’
‘இந்த மதனி வேண்டாமா உனக்கு..?’
‘வே.. வேனும்…’
‘அப்பறம் போறேங்கற..?’
‘ லே.. லேட்டா போனா… அண்ணாச்சி திட்டுவாரு..’ என்று நான் திணறலாக சொன்னேன்.
என்னை கோபமாக முறைத்தாள் ‘போ.. அப்ப நீ.. அந்த ஆளு கட்சிதான்..’
‘ஐயோ.. இல்ல மதனி.. நான் எப்பவும் உன் கட்சிதான்..’
‘போய் சொன்ன.. கொன்றுவேன்..! நீ யாரு பக்கம்னு தெளிவா சொல்லு..’
‘சத்தியமா நான் உன் கட்சிதான் மதனி..’
‘உக்காரு அப்ப..’
அவள் கால் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தேன்.
உடனே என் மடியில் அவளது காலைத் தூக்கி போட்டாள்.
‘கால அமுக்குடா. ‘
கடைசல் பிடித்தது போண்ற அவள் கால்களை மெதுவாக பிடித்து விட்டேன்.
அவள் கொலுசு பழையது. அதை மேலும் கீழும் நகர்த்தி விட்டேன்.
அவள் கால்களில் பூனை முடிகள் நிறைய இருந்தது..!
அவள் ஒரு பெருமூச்சுடன் ஒரு காலை மட்டும் தூக்கி என் தோள்மீது வைத்தாள்.
அவள் அப்படி போட்டதும் அவளது தொடைகள் விரிந்து.. உள்பாவாடை மேலேறியது. அந்த விலகிய பாவாடை வழியே அவள் அடித்தொடை வரை தெரிந்தது..! அதற்கும் உள்ளே இருளடித்திருந்தது.