மித்ராவை கூப்பிட சென்ற ஆள் அவளை கூப்பிட்டு வந்ததும் வீட்டில் இருந்த அனைவரும் அவளை வரவேற்று நல்ல விதமாக பேசினர். பரிமாளத்தை தவிர..
வெங்கட்டுடைய அம்மா தான் அவளை நலம் விசாரித்து அவளுடைய குடும்பத்தை பற்றியும் குடும்பத்தில் இருப்பவர்களை பற்றியும் அக்கரையுடன் கேட்டாள்.. மித்ராவும் கேட்பதற்கு எல்லாம் பொறுமையாக பதில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.. பின் அவர்களிடமிருந்து தப்பிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே வெங்கட்டின் அம்மா பூங்கோதையிடம்,
“ஆண்டி வெங்கட் எங்க வந்துட்டானா?” கேட்க
“ஆமாம்மா அவனும் செத்த நேரம் முன்னாடி தான் வந்தான்.. மேலே இருக்கான். நீ போய் அவன பாக்கிறதுனா பாரு.. நீ கொண்டு வந்த லக்கேஜ் அவனோட ரூம்ல வச்சிடுமா.. பங்கசன் முடிஞ்சதும் சிலர் புறப்பட்டுருவாங்க.. அடுத்து நாம என்ன பண்ணலாம் முடிவு பண்ணிக்கலாம்..”
“சரி ஆண்டி” சொல்லிட்டு தான் கொண்டு வந்த லக்கேஜை தூக்க முடியாமல் தூக்கிக் கொண்டு அந்த மாடிபடிக்கடுகளில் ஏறி இடதுபுறம் இருந்த வெங்கட் உடைய ரூமின் கதவை மெல்ல காலால் தள்ள அது திறந்துக் கொண்டது.. உள்ளே எட்டி பார்க்க வெங்கட் மெத்தையில் குப்புறபடுத்திருந்தான்.
மித்ரா அவன் மீதிருந்த கோவத்தில் லக்கேஜை வைத்துவிட்டு படுத்தியிருந்த அவனின் முதுகில் ஏறி இரண்டு பக்கமும் கால் போட்டு உட்காந்து கொண்டு
“டே லூசுதடிமாடு என்னைய ஏன்டா விட்டுட்டு வந்த?” கேட்க
வெங்கட் அரை தூக்கத்தில் “ஆமா நீ யாரு.. நா எப்போ விட்டுட்டு வந்தேன்” தூக்கத்தில் சொல்ல மித்ரா அவனின் முதுகில் சுள்ளென்று அடித்து,
“டே நா சுபா.. உனக்காக சென்னை ஏர்போர்ட்ல இருந்து வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன்.. கடைசி வரை உன்ன பாக்கவே இல்ல.. அதான் உன் மொகறைய கொஞ்சம் காட்டு பாத்துட்டு போயிடுறேன்.” அவளை தோளை திருப்ப
“ஏய் கெட் லாஸ்ட் ப்ரஸ்ட்” சொல்ல
“டே தூங்கு மூஞ்சி.. இப்படி தூங்குனா உனக்கு எப்படிடா பர்ஸ்ட் நைட் நடக்கும்” கேட்க
“அதலாம் பகவான் பாத்துப்பார்.”
“என்ன பகவான் பாத்துப்பாரா?”
“ஆமா.. இப்ப கொஞ்சம் தூங்க விடு.”
“டே பகவான வந்து பஜனை வந்து பண்ண போறார்.. நீ தான் பண்ணனும்” சொல்லி அவனின் தோளை கெட்டியாக பிடித்து திருப்ப அவன் உடல் திரும்ப மித்ராவும் கொஞ்சம் பேலன்ஸ் தவறி பின் சுதாரித்து அவனின் காலில் உட்கார்தாள்..
இருவரும் கண்களும் மீண்டும் சந்தித்துக் கொண்டன. இருவரின் கண்களிலும் ஆச்சிரயமும் அதிசயமும் இருந்தது. அதை விட இருவரின் பார்வையிலும் ஒரு ஈர்ப்பு இருந்தது. அதனாலே சில வினாடிகள் வரை இருவரும் கண் இமையை கூட அசைக்காமல் ஒருவரை ஒருவர் காந்தபார்வையில் பார்த்துக் கொண்டனர். பின் சுதாரித்து வெங்கட் தான்
“ஏய் மித்ரா நீ எப்படி இங்க?”
“அதான் எனக்கும் தெரியல.”
“தெரியலையா? தெரியாம எப்படி இந்த வீட்டுக்குள்ள வந்த?”
“உன் ஃபுல் நேம் என்ன?” மித்ரா கேட்க
“வெங்கடேஷ் பிரசாத்.. உன் ஃபுல் நேம்?”
“சுப மித்ரா.” என்றாள்..
“ஏன்டா நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னா தான் ப்ளைட்ல வந்தோம்.. அத்தன தடவ கால் பண்ணேன்.. ஒன் டைம் கூட எடுக்கனும் தோணலையா?”
“இல்ல மித்ரா இந்த அம்மா சும்மா கால் பண்ணுவானு சைலண்ட்ல போட்டுட்டேன். அதான் தெரியல.”
“சரிடா.. இப்ப ஒன்னு பண்ணுவேன்.. உன் மொபைல் எப்படி சைலண்ட் இருந்ததோ அது மாதிரி நீயும் என்ஜாய் பண்ணிட்டு சைலண்ட் இருக்கனும் ஓகே..”
“ஏய்.. என்ன பண்ண போற.. அதலாம் தப்பு.. நா போறேன் என்னை விடு.”
“நீ தான் செல்லம் எனக்குள்ள விடனும்.”
“அதலாம் முடியாது” வெங்கட் சொல்ல
“சரி நானே எடுத்து விட்டுக்கிறேன்.” சொல்லி மித்ரா அவள் உடம்பில் இருந்த டிசர்ட் தலையை வழியே உறுவி கீழே போட அவளுடைய மாங்கனிகள் இரண்டும் அந்த டைட்டான பிராவுக்குள் அடைப்பட்டு கிடந்தன. அவளுடைய மாங்கனிகளை கொண்டு வெங்கட்டின் கன்னத்தில் இடித்து தேய்க்க
“ஏய் மித்ரா வேணாம்.. விடு.”
“விட தான்டா போறேன் செல்லம்.. ரொம்ப அவரசரமா? இரு” சொல்லி அவளின் இடுப்பை மட்டும் லேசாக தூக்கி ஸ்கர்ட்டுக்குள் போட்டியிருந்த பேண்டியை கழட்டி அவனின் முகத்திற்கு முன்னால் ஒரு விரலால் ஊஞ்சல் போல் ஆட்டிவிட்டு கீழே தூக்கி போட்டாள்..
வெங்கட் மேல் படுத்து அவனின் உதட்டை கவ்வி உறுஞ்சினாள் மித்ரா.. அவளுடைய நாக்கு அவனுடைய வாய்க்குள் ஒரு இடம் விடாமல் சுற்றி வந்தது. அவனுடைய நாக்கின் சுவையை நாக்கால், சப்பி சுவையறிந்தாள். அவனுடைய உதட்டை விடாமல் சுவைத்துக் கொண்டே தன் கையை பின்னால் கொண்டு சென்று பிராவை கலட்ட அவளுடைய மாங்கனிகள் இரண்டும் அவனின் நெஞ்சில் பட்டு நசுங்கியது. அவனுடைய கை எடுத்து அந்த மாங்கனியில் வைக்க அவனோ வேண்டா வெறுப்பாக கையை எடுத்துவிட்டான்.