பரிமளா “அத செத்த குடுங்கோ.. அத. நா பாத்திக்கிறேன்.. நீங்க போய் செத்த வேற வேலை இருந்தா பாருங்கோ” கையில் இருந்த தட்டை பிடுங்கி கொண்டாள் பரிமளா..
“டே கண்ணா இங்க செத்த வாடா சாப்பிட” கத்தி கூப்பிட வெங்கட்டும் வந்தான்.. வந்தவன்
“குடுங்க அத்திம்பேர் நா சாப்பிட்டுகிறேன்.. என்ன நீ சாப்பிட்டுகிறியா? அதலாம் முடியாது.. நானே தான் நுக்கு குடுப்பேன்” சொல்லி சோற்றை பிசைந்து அள்ளி குடுக்க அவனோ அதை வாங்க மனமே இல்லாமல் வாயை திறந்து வாங்கினான்.. இரண்டு மூன்று உருண்டை சோற்றை குடுத்த பிறகு அங்கே பரிமளாவின் இரண்டு மகள்களும் வந்து
“ஏய் இங்க பாரு நடக்குற கூத்த.. அத்தானுக்கு அம்மா சோறு ஊட்டுறத” சொல்ல ஹாலில் இருந்த பெண்களின் கூம்பல் எல்லாம் கிச்சனில் வந்து சூழ்ந்து கொண்டனர்..
“அம்மா.. செத்த அந்த தட்ட குடு.. நானும் அத்தானுக்கு ஒரு கை குடுக்கிறேன்” சொல்லி பரிமளாவின் இரண்டாவது மகள் கரிஷ்மா தட்டிலிருந்து சோற்றை அள்ளி குடுக்க அப்போது அவளுடைய சேலை விலகி ஜாக்கெட்க்குள் மாங்கனிகள் கச்சிதமாக அடைபட்டு கிடப்பது அப்பட்டமாக தெரிந்தது.. அதை பார்த்ததும் வெங்கட்டுக்கும் மனசு ஒரு மாதிரி ஆனது.
கரிஷ்மா குடுப்பதை பார்த்த அவளுடைய அக்கா காயத்ரி வந்து தன் பங்கு அவளும் சோற்றை அள்ளி குடுக்க அப்போது அவளுடைய ஜாக்கெட்டின் கடைசி இரு கொக்கிகள் கலண்டு இருப்பதை பார்த்தான். காயத்ரி காம்புகள் இரண்டும் முழுமையாக விறைத்து இருப்பது பார்த்த பிறகு அவனுடைய மனம் இன்னும் தடுமாற்றம் அடைய ஆரம்பித்தது..
இந்த முறை பரிமளா சோற்றை குடுக்கும் போது மடிசார் புடவை முந்தி விலகி அவளுடைய தொப்பை போட்ட வயிறும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அடைக்க முடியாமல் அடைக்கபட்டு பிதுங்கி பழுத்த முலைக்கனிகளை அவன் பார்க்க உடம்பில் மீண்டும் காம உணர்ச்சிகள் ஏற ஆரம்பித்து அவனுடைய சுண்ணியும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தூக்க ஆரம்பித்தன..
ஒரு வழியாக அந்த பெண்கள் குடுத்த சோற்றை சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு வேகமாக விட்டால் போதும் என்ற அளவிற்கு வேகமாக இடத்தை காலி செய்தான். அவனுடைய ரூமிற்கு சென்று வாட்டர் கேனில் இருந்த தண்ணீரை குடித்துவிட்டு தன்னை ஆசுவாசுபடுத்திக் கொண்டிருந்தான்..
“ச்சே என்ன இன்னிக்கு எல்லாமே ஒரு மாதிரியாவே நடக்குது.. நேக்கு மட்டும் தான் இப்படி தெரியுறதா? இல்ல நிஜமாவே இப்படி நடக்குறதா.? ஒன்னுமே புரியலையே பகவானே.. நா உன்ன தான் முழுசா நம்பிண்டு இருக்கேன்.. நீ தான் என்னைய நல்லபடியா பாத்துக்கனும்” கண்ணை மூடி மனதார வேண்டிக் கொண்டான்..
அந்த சமயம் பார்த்து கரிஷ்மா தன் மொபைலையும் சார்ஜரையும் தூக்கி கொண்டு வெங்கட் பெட்ரூம்க்குள் வந்தாள்…
“அத்தான்.. அத்தான்” கூப்பிட அவன் எந்த ஒரு ரியாக்ஷனும் குடுக்கவில்லை. அதனால் இவளே ப்ளக்பாயிண்ட் எங்கே இருக்கிறது என சுற்றிலும் ஒரு பார்வை பார்க்க அது நைட்லேம்ப் பக்கத்தில் ஒன்று இருக்க அதில் சார்ஜ் போடலாம் என முடிவு செய்து வெங்கட்டை தொட்டாமலும் எந்த ஒரு டிஸ்டர்ப் செய்யாமல் தானே அவனை கடந்து சென்று சார்ஜ் போட்டு கொள்ளலலாம் என அவனை தொடாமல் சார்ஜ் போட கட்டிலில் உட்கார்ந்து கையை எக்கி நீட்டி சார்ஜ் போட முயற்சி செய்தாள் கரிஷ்மா.. அந்த சமயம் பார்த்து..
வெங்கட் ரூமிற்குள் வரும் கரிஷ்மா பற்றி சில வரிகள்..
கரிஷ்மா திருமணமான ஆன 25வயது பிரமாண பெண். ஒரு பிராமண பெண்ணிற்கு இருக்க வேண்டிய முக அழகும், உடல் அழகும் அருமையாய் வாய்க்க பெற்றவள்.. இவளுக்கு ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு தான் திருமணம் ஆனது. அதுவும் சொந்தத்தில் தான். நல்ல பையன் வசதி வாய்ப்பு இருந்ததால் அவளின் பெற்றோர்கள் திருமணம் செய்துக் கொடுத்துவிட்டனர். திருமணம் ஆன முதல் இரண்டு மாதம் இவளும் மற்ற பெண்களை போல் சந்தோஷமாக தான் இருந்தாள். ஆனால் வினை மூன்றாவது மாதத்தில் இருந்து தான் ஆரம்பித்தது.. அவளுடைய கணவனை வெளிநாட்டில் இருக்கும் பிராஞ்சிற்கு டிரான்ஸ்பர் செய்ய இங்கே இவள் மாமியார் வீடு, அம்மா வீடு, என மாறி மாறி நாட்களை கஷ்டபட்டு கடத்திக் கொண்டிருக்கிறாள்..
கரிஷ்மா வெங்கட் ரூமில் தன் மொபைலிற்கு சார்ஜ் போடுவதற்காக அவனை டிஸ்டர்ப் செய்யாமல் ப்ளக்பாயின்டில் சார்ஜரை மாட்ட முயற்சி செய்தாள். ஆனால் அந்த சமயம் பார்த்து அவளின் முந்தானை விலகி ஜாக்கெட்டுக்குள் அடைந்து கிடைந்த முலைக்கனிகளில் ஒன்று வெங்கட்டின் முகத்தில் பட்டு உரசி அவனின் வாய்க்கு மேல் இருக்க வெங்கட் சுதாரித்து,
“ஏய் கரிஷ், நீ என்ன பண்ணின்டு இருக்க?”
“அய்யோ அத்தான் (பிராமண பாஷையில் அத்தை மகன்) பாத்த தெரியலையோ? சார்ஜ் பண்ண வந்திருக்கேன்..”
“சரி.. நீ செத்த எந்திரி.. நா வெளியில போய்கிறேன்.. நீ ஃபிரியா சார்ஜ் பண்ணு..”
“நோ அத்தான்.. நீங்க படுத்திருங்கோ.. நா இப்படியே சார்ஜ் போட்டுறேன்” சொல்லி கொஞ்சம் உடம்பை எக்கி சார்ஜரை அந்த ப்ளக்கில் மாட்ட முயற்சி செய்ய சென்ற முறையை விட இந்த முறை அவளின் முலைகனிகள் அவனின் உதட்டிலும் முகத்திலும் நன்றாக பட்டு உரசியது..
“ஏய்.. கரிஷ் நீ சார்ஜ் போடுறதுக்கு தான் வந்தியா?”
“ஏன் அத்தான் திடீர்னு இப்படி சந்தேகமா கேக்குறீங்க?”
“இல்ல நீ பண்றத பாத்தா நேக்கு ஒன்னும் அப்படியே தெரியல.. அதான் கேக்குறேன்.. சொல்ல போறீயா? இல்லையா?”
“அத்தான் ப்ராமிஸா சார்ஜ் போட வந்தேன்.. இந்த மொபைல்ல பாருங்கோ சார்ஜ்ஜே இல்ல.. சார்ஜ் இல்லாம இருந்தா எப்படி அத்தான் அது ஒர்க் ஆகும்..”
“சார்ஜ் போடுறேன் சொல்ற பட் நேக்கு வேற எதோ பண்ற மாதிரி தோன்றது..”
“என்ன மாதிரி அத்தான் தோன்றது உங்களுக்கு..”
“அதலாம் சொல்லமாட்டேன்.. நீ சார்ஜ் போட்டுண்டு இடத்த காலி பண்ணு ப்ரஸ்ட்..”
“ஏன் அத்தான் விரட்டிறதுலே குறியா இருக்கேள்.. ஒரு வார்த்தை கூட ஆசையா பேசமாட்றேல்..”
“ஆசையாலாம் ஆத்துக்காரிட்ட தான் பேசுவேன்.. உன்னட்டலாம் இல்ல.”
“நா கூட உங்களுக்கு ஆத்துக்காரி முறை தான அத்தான்.. கொஞ்சம் ஆசையா பேசினா தான் என்ன?”
“அதலாம் முடியாது. நீ இடத்த காலி பண்ணு..”
“இருங்க அத்தான் சார்ஜ் போட்டுண்டு போயிடுறேன்..”
“நீ உன் மொபைல்ல குடு.. நானே சார்ஜ் போட்டுறேன்” சொல்லி அவளின் கையில் இருந்த சார்ஜரையும் மொபைலையும் பிடுங்கியதும் கரிஷ்மா கொஞ்சம் நிலைதடுமாறி வெங்கட்டின் நெஞ்சில் விழ அவளின் முலைகனிகள் அழுத்தி அவளின் உதடு அவனின் உதட்டுக்கு மிக அருகில் இருந்தது. இருவரின் உதடும் ஒன்றோடு ஒன்று பிண்ணி பிணைய இன்னும தக்க நேரம் வாய்க்காததால் துடித்து கொண்டே இருந்தது.
வெங்கட் சுதாரித்து, “ஏய் என்ன பண்ணிண்ட்டு இருக்க?”