“என்ன யாரையுமே காணும், நீ மட்டும் தான் இருக்கே”
“அவனுங்க எல்லாம் சாயங்காலம் வந்த உடனே பார்ட்டி ஸ்டார்ட் பண்ணிட்டாங்க”
“அப்போ நீ மட்டும் ஏன் இங்கே வந்தே”
“எனக்கு பழக்கம் இல்லை, அது இல்லாம ராத்திரி கண்டிப்பா வாமிட் பண்ணி நாறடிச்சிடுவாங்க. நான் அதனாலே மண்டபத்திலே படுத்துகிறேன்னு இங்கே வந்திட்டேன்.”
“சரி சரி குட் பாய். எப்படி இருக்கு எங்க ஊரு திருச்சி”
“ஒஹ்ஹ உங்க சொந்த ஊரா திருச்சி சூப்பரான ஊர், எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு”
“ஆமா பிறந்து வளர்ந்தது எல்லாமே அங்கே தான்”
ராகுல் வீட்டிற்கு ஒரே பிள்ளை. நான்கு வருடமாக ரெகுலராக ஜிம்மிற்கு செல்கிறான், அதனால் சிகரட், தண்ணி போன்ற பழக்கங்கள் இல்லை. ஆசை பட்டு தேர்ந்து எடுத்த படிப்பு திருச்சி NITயில் கம்ப்யூட்டர் சயன்ஸ் அண்ட் இன்ஜினியரிங். ஸ்கூல் படிக்கும் போது ஒரு லவ்வர் இருந்து இருக்கிறாள் காலேஜ் சேர்ந்த உடன் பிரேக்அப் ஆகி விட்டது இப்போதைக்கு வேற கேர்ள் பிரண்ட் இல்லை இவை அனைத்தும் அடுத்த அரை மணி நேரத்திற்குள்ளாக நான் தெரிந்து கொண்டவை.
மணி 8 ஆகி இருக்க நான் சாப்பிட போனேன், 5 நிமிடத்தில் வருவதாக சொன்ன அவன் அவனுடைய நண்பனுடன் அதாவது மணப்பெண்ணின் தம்பியுடன் வெளியில் எங்கேயோ பைக்கில் சென்றான். வெயிட் பண்ணுங்க என்பதை போல கண்ணசைத்துவிட்டு போனான். நான் சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்ப போகும் வேளையில் மழை நன்றாக பிடித்து கொண்டதால் மண்டபத்திலே இருந்தேன் மழை கொஞ்சம் விட்டதில் நான் கிளம்ப போகும் வேளையில் அவன் வந்து மணப்பெண்ணின் தம்பியை இறக்கி விட்டு என் கிட்ட வந்தான்.
“பார்த்தீங்களா ஒரு பை கூட சொல்லாம கிளம்ப பார்த்தீங்க”
“நீ கூட தான் சாப்பிட வரேன்னு சொல்லிட்டு எங்கேயோ போயிட்ட”
“பசங்க எல்லாம் சரக்கு வேணும்னு இவனுக்கு போன் பண்ணி டார்ச்சர், அது தான் போய் வாங்கி கொடுத்திட்டு வரோம். நான் தான் போகாதீங்கன்னு சிக்னல் கொடுத்தேனே. நீங்க கிளம்பறதுகுள்ள பார்க்கணும்னு பைக்கை விரட்டிட்டு வந்தேன்”
“என்னை எதுக்கு பார்க்கணும்”
“பை சொல்ல”
“நம்பிட்டேன்” சிரித்தேன்
“ப்ரோமிசா” பதிலுக்கு அவனும் சிரித்தான்.
“சரி நான் கிளம்பறேன் அப்புறம் ஆட்டோ ஏதும் கிடைக்காது”
“எங்க போறீங்க”
“ஹோட்டல் அக்கோர்ட்”
“தி நகர் தானே, வாங்க பைக்ல நானே ட்ரோப் பண்ணிடுறேன்”
“பரவாயில்ல ராகுல்”
“5 கிலோமீட்டர் தான் 10 நிமிசத்தில போய்டலாம்”
“நான் இங்கே ஆட்டோல வந்தப்போ முக்கால் மணி நேரம் ஆச்சே”
“ஆட்டோ ஊரை சுத்தி காமிச்சிட்டு புடுங்குவாங்க, இப்போ மழை வேற நீங்க ஆட்டோக்கு கொடுக்குற காசுக்கு பெங்களூருக்கே போய்டலாம். வாங்க நான் ஒன்னும் உங்களை கடிச்சி தின்னுட மாட்டேன்”
அவன் கூட பைக்கில் ஏறி உக்கார பைக்கை வேகமாக ஓட்ட பிரேக் அடிக்கும் போது எல்லாம் என் முலைகள் அவன் முதுகில் அமுங்கி ஒத்தடம் கொடுத்தது.
“ஏய் 10 நிமிஷம்னு சொன்ன அரை மணி நேரம் ஆகுது” சிக்னலில் நின்று கொண்டு இருக்கும் போது கேட்டேன்
“அப்படி சொன்னா தான் பைக்ல வருவீங்கன்னு சும்மா சொன்னேன். இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் போய்டலாம் ஆனா நீங்க மேலே உரசுறது நல்லா இருக்கு வேற லாங் ரூட்ல போகவா”
“ஏய்” அவன் தோளில் தட்டினேன், நாங்கள் ரூமை வந்து அடைவதற்குள் மழை பயங்கரமாக அடிக்க இருவருமே நன்றாக நனைந்து இருந்தோம்.
“இந்த மழையிலே எங்கே போக போற, மழை விட்ட உடனே போகலாம்” அவனை கூப்பிட்டேன்.
இருவரும் ஒன்றாக அறைக்குளே சென்றோம், அறைக்குள்ளே சென்ற உடனே ஈரத்தோடு அவனை கட்டி அணைக்க அவனும் அதற்காகவே காத்து இருந்தது போல என்னை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டான்.
ராகுல் என்னை இறுக்கமாக கட்டியணைக்க என்னுடைய முலைகள் அவனின் நெஞ்சின் மீது அழுத்தமாக பிதுங்கியது. மழையில் சில்லென்று நனைந்த போதிலும் இருவரின் அணைப்பில் உடம்பு முழுக்க சூடு பரவியது. அவனது சுன்னி விரைத்து எனது மீது உரசிய போது தான் எனக்கு சுய நினைவே வந்தது.
“சாரி ராகுல்”
சட்டென அவன் கையை விலக்கிவிட்டு விலகினேன்.
“உங்களை மாதிரி ஒரு ஹாட் உமன் கட்டி பிடிச்ச உடனே என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியலை. நானும் திருப்பி கட்டி பிடிச்சு இருக்க கூடாது. சாரி ஆண்ட்டி”
அவன் அப்படிஉண்மையை சொன்னது எனக்கு பிடித்து இருந்தது மெலிதாக சிரித்தேன்.
“எதுக்கு சிரிக்கிறீங்க”