‘ஏய் என் புண்டைய விடுடி, நீ தேய்ச்சி தேய்ச்சி அத அழ வச்சிடுவ போல’ திவ்யா கிறக்கத்தோடு சொல்ல, சாந்தி தன் கைகளை அதில் இருந்து விடுவித்தாள். பின் திவ்யா குளிக்க ஆரம்பிக்க சாந்தி அவளுக்கு உதவினாள். அவளோடு சேர்ந்து சாந்தியும் குளித்து தன் உடலை சுத்த படுத்திக்கொள்ள இருவரும் குளித்து முடித்து விட்டு ஆளுக்கொரு துண்டை கட்டிக்கொண்டு வீட்டிற்க்குள் நுழைந்தனர்.
இவர்கள் உள்ளே நுழைவதை பார்த்த செண்பகம், ‘இவ்ளோ நேரமாடி குளிக்க, ரெண்டு பேரும் சேலைய மாத்திட்டு சீக்கிரம் வாங்க, திவ்யா நீயும் மாப்பிள்ளையும் இப்போவே சாப்பிடுங்க, அப்போ தான் முதலிரவுக்கு போறதுக்கு சரியா இருக்கும், சாந்தி நீ இரண்டு பேருக்கும் சாப்பாடு போட்டு, முதலிரவுக்கு தயார் பண்ணு, நான் அவங்க அறையையும் கட்டிலையும் அலங்காரம் பண்றேன்’, என்று சொல்லிக்கொண்டே முதலிரவு அறைக்கு செண்பகம் செல்ல, காயத்ரி ‘நானும் வரேன் பாட்டி’ என்று துள்ளி குதித்து செண்பகத்தோடு சென்றாள்.
அக்காவும் தங்கையும் ஆளுக்கொரு காட்டன் சேலையை உடுத்திக்கொண்டு வர, திவ்யாவையும் ஹரிஷையும் ஒன்றாக உக்காரவைத்து சாந்தி சாப்பாடு பரிமாறினாள். இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் ஊட்டி விளையாடி மகிழ, இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தனர். அதற்குள் செண்பகம் முதலிரவு அறையை அலங்காரம் செய்துவிட்டு வெளியே வர, ஹரிஷ் அந்த அறைக்குள் நுழைந்தான்.
உள்ளே நுழைந்ததுமே அவனுடைய முகத்தில் மல்லிகையின் வாசம் வந்து முட்டியது. அறை குளிர்ந்திருக்க வேண்டும் என்று ஏற்கனவே செண்பகம் ஏசி யை போட்டிருக்க, ஏசியின் குளிர் காற்றில் மல்லிகையின் வாசம் கலந்து அறை முழுவதும் நிறைந்து இருந்தது
கட்டிலின் அருகே செல்ல, அங்கே பஞ்சு மெத்தையில் மல்லிகையும் ரோஜாவும் சிதறி கிடக்க, கட்டிலின் அருகே ஒரு தட்டில் பழங்கள் அடுக்கி வைக்க பட்டிருக்க அதன் வாசமும் மல்லிகையோடு சேர்ந்து ஹரிஷின் மூக்கை துளைக்க, ஹரிஷின் மனம் காமத்தை தவிர மற்ற எல்லாவற்றையும் மறந்தது.
சட்டையை கழற்றி தூரம் வைத்தான், உடுத்தி இருந்த வேஷ்டியை தளர்த்தினான். உள்ளே அணிந்திருந்த ஜட்டியை கழற்றி எறிந்தான். அவன் ஆணுறுப்பு பாதி நிமிர்ந்து ஆனால் வேஷ்டிக்குள் அடங்கி இருந்தது. தனக்கும் தன் அம்மாவுக்கும் இன்று முதலிரவு என்று நினைக்கும்போதே அவன் மனம் சிறகடித்து பறக்க, ஏசியின் குளிரில் அவன் உடல் சிலிர்த்தது. அம்மா எப்படி அலங்கரித்து வருவாள் என்று கற்பனையில் இறங்கினான்.
இன்னைக்கு சாயங்காலம் தாலி கட்டும்போது அம்மா பச்சை கலர்ல பட்டு புடவையில கும்முன்னு இருந்தாளே அப்படி வருவாளா, இல்ல இல்ல நிச்சயதார்த்தப்போ நீல கலர்ல புடவையில அந்த ஜாக்கெட் கூட கவர்ச்சியா எல்லாத்தையும் காமிச்சிட்டு இருந்துச்சே அப்படி அலங்காரம் பண்ணிட்டு வருவாளா, இல்ல ச்ச இப்போ தானே அம்மாவ பார்த்தோம் வெறும் காட்டன் புடவையா சுத்திட்டு இருந்தா, அதையே உடுத்திட்டு வருவா, எப்படி வந்தா என்ன, ஒரு வருஷ கனவு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல பளிக்க போகுது. என்ற நினைவில் ஹரிஷ் ஆழ்ந்து இருக்க, அடுத்த அறையில் சாந்தி திவ்யாவிற்கு அலங்காரம் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.
6. Please Next